Stuðlaberg - 01.04.2022, Qupperneq 11

STUÐLABERG 1/2022 11
Og bárurnar berast að landi
Nýjar bækur
Skvetta, falla, hossa og hrista
Á síðasta ári kom út bókin Út yfir stað og
stund eftir Valgeir Sigurðsson, fyrrum kennara
á Seyðisfirði (1924–1995). Útgefandi er Félag
ljóðaunnenda á Austurlandi. Um er að ræða
úrval úr verkum höfundarins sem einkum var
þekktur fyrir sérdeilis vel gerða dægurlagatexta.
Ingólfur Steinsson ritar inngang.
Fyrsti hluti bókarinnar heitir
Þekktir textar og minna þekktir.
Margir af textum Valgeirs náðu
miklum vinsældum. Þar má
nefna smelli eins og Litla, sæta
ljúfan góða sem Vilhjálmur Vil­
hjálmsson söng með hljómsveit
Ingimars Eydal; Skvetta, falla,
hossa og hrista sem gert var fyrir
Svavar Gests og Ragnar Bjarnason
gerði vinsælt; Blátt oní blátt sem Óðinn
Valdimarsson söng með tilþrifum; Manstu,
vinur sem Anna Vilhjálms flutti með sinni
ljúfu og fallegu rödd og Þú varst sem blíðasti
blærinn sem sá eftirminnilegi bassasöngvari,
Þorvaldur Halldórsson, skilaði inn á plötu.
Allir þessir textar og fjölmargir fleiri birtast í
bókinni.
Annar kafli bókarinnar heitir Ljóð og
kvæði. Þar getur að líta falleg og vel gerð ljóð.
Eitt þeirra heitir Spor:
Ég geng eftir svörtum sandi
og sjá, hér er ekkert spor
því bárurnar berast að landi
og brotna við fótspor vor.
Og bárurnar berast að landi
og bjóða oss heim til sín.
Ég geng eftir svörtum sandi
og sjá, hér er vegferð mín.
Valgeir á það til að vera stuttorður og
gagnorður. Þetta ljóð heitir Húsin:
Sum eru húsin
hlaðin úr steini
höggnum með fleini.
Traust eru húsin,
harður er steinninn,
harðari fleinninn.
Lokakafli bókarinnar heitir Seyðisfjörður,
pólitík, síldin og jólin. Þar eru aftur ljóð í léttum
dúr, meðal annars textar frá síldarárunum
ásamt ýmsu skemmtilegu úr bæjarlífinu.
Valgeir var einn af þeim sem gaf dægur­
tónlistinni menningarlegt yfirbragð og lét
lagasmiðum og hljóðfæraleikurum sveita­
ballanna í té vel unna, skemmtilega og gríp­
andi texta. Það framlag hans til íslenskrar
tungu verður seint fullþakkað.
Allt um kring er kyrrð og ró
Bókaútgáfan Sæmundur hefur sent frá
sér bókina Ég er nú bara kona eftir Emblu
Rún Hakadóttur. Embla Rún er þekkt fyrir
skemmtilegar og vel gerðar vísur sem hafa
meðal annars oft birst hér í blaðinu (sjá viðtal
við hana í Stuðlabergi 2/2013, bls. 5–6).
Bókin er rösklega sjötíu blaðsíður. Ljóðin eru
flest opin, stutt og hnitmiðuð. Embla Rún
er fljúgandi hagmælt og hefur gaman af að
leika sér með orðin og bragarhættina. Í fyrsta
kafla bókarinnar getur að líta bæði mannsöng
og mansöng. Þar er líka stutt ljóð sem heitir
Kynlegar vísur:
Hún er fyndin, stór og sterk,
stolt og öflug, þorin,
hávær, iðin, heilbrigð, merk
og huguð tekur sporin.
Hann er fagur, friðsæll, mjór,
feiminn, þægur, blíður.
Ljúfur, góður, lítill, rór,
léttur, smár og fríður.