Stuðlaberg - 01.04.2022, Síða 24

24 STUÐLABERG 1/2022
Sofðu ungi anginn minn,
enn svo hýr og góður.
Næðir svalt um Köldukinn,
kenna ég vil þér, litla skinn,
að forðast afglöp föður þíns og móður.
Taktu aldrei upp á því
að æða á jökulbungur.
Þar eru veðrin þeygi hlý
þraut að kúldrast víslum í
og lenda í þeim ofan í djúpar sprungur.
Sæktu ei á Svíahnúk
svoddan heimskir kjósa.
Þar er eilíft frost og fjúk,
fljótt þar skryppi sál úr búk
ef að tækju Grímsvötnin að gjósa.
Bið ég að þú bífurnar
brjóta aldrei gerir.
Kennd eru fjöll við Kerlingar,
komdu ekki á skíði þar.
Þar eru líka lúmskir drulluhverir.
Inn í Þórsmörk leið ei legg
ef lifa viltu, góði.
Ósköp lítið yrði úr segg
ef hann liti klettavegg
hrynja og valda voðalegu flóði.
Eitt er ráð mitt: Aldrei far
út í Surtsey, ljúfur.
Þar eru eldar allsstaðar,
oft þar lenda í köldum mar
myndavélar, menn og þeirra húfur.
Aldrei ferðu upp á hest
ef að þú ert hygginn.
Ef á hrossin upp er sest
ausa þau og prjóna flest.
Það endar með því að þú brýtur hrygginn.
Ef að þú vilt elli ná,
elsku litla krúttið,
hollráð það skalt hafa þá,
að heiman aldrei fara má.
Líka er ráð að leggjast ekki í sprúttið.

Skýringar:
2. erindi: vísill, amerískur beltabíll (snjóbíll)
af sérstakri gerð.
3. erindi: Svíahnúkur, Eystri­ og Vestari­Svía­
hnúkar standa á norðurbrún Grímsfjalls sem
er brún Grímsvatnaöskjunnar. Þeir eru kenndir
við tvo unga Svía sem könnuðu þá árið 1919.
Í 5. erindi er vísað til Steinsholtshlaupsins í
janúar 1967, þegar Innstihaus hrundi niður á
Steinsholtsjökul og olli því að blanda vatns, íss
og bergs ruddist fram Steinsholtsdal og fram á
aurana framan við hann — þar sem vaðið er
nú á Steinsholtsá á leiðinni inn í Þórsmörk.
Í 6. erindi er vísað í fræga ferð til Surtseyjar,
eina af fyrstu ferðunum þangað meðan enn
stóð yfir sprengigos, þegar gúmmíbátnum
hvolfdi í fjörunni og Sigurður missti mynda­
vélina í sjóinn og glataði rauðu húfunni sinni.
RIA.