Úrval - 01.12.1975, Qupperneq 15

MAGGÝ REISIR GRÓÐURHÚS
Nei, en hann ætlaði að taka að sér
matreiðsluna, rneðan mamrna hans
væri að koma upp gróðurhúsinu.
Næsta kvöld fann ég Sammý, þar
sem hann var búinn að dreifa spýtum
og verkfærum út um allt kjallaragólf-
ið. Hann sýndi mér hvaða parta hann
hefði valið fyrir sæti, fyrir húdd og
svo framvegis. Hann virtist þó ekki
hafa nema óljósa hugmynd um, hvern-
ig hann kæmi þessu saman.
„Heyrðu mig, sonur sæll,“ sagði ég.
„Pú getur orðið þér úti um teikningu
af svona bíl.“
„Uss, það geta nú allir,“ sagði hann
fyrirlitlega. „Petta á að vera alveg sér-
stakur bíll.“
Uppi í eldhúsinu hafði Roy dreift
úr matreiðslubókum móður minnar. Ég
sagði honum, að það þyrfti ekki að
leggja neitt sérstaklega í kvöldmatinn
og stakk upp á því að hann fyndi
eitthvað sem þyrfti ekki annað en
hita upp. Hann sagði, að það væri
ekki gaman. Ég spurði, hvað hann
teldi gaman.
„Finna eitthvað nýtt upp,“ sagði
hann. „Eldhúsið er eins og efnafræði-
tilraunastofa, og maður getur uppgötv-
að eittvhað sem enginn hefur vitað
um áður. — Pað leið ekki á löngu þar
til við fengum hnetusmjörsbollur,
makkarónusaltkjötssúpu og Roys
súkkulaði.
Prír sjálfstæðismenn í fjölskyldunni.
Ég bjó mig undir langt haust.
Maggý ákvað að byggja gróðurhús
upp við bílskúrinn, svo hún hefði
13
eitthvað traust að hallast að. Pegar
hún hafði komið fyrstu vegggrindinai
upp, fór ég út að skoða. „Bíddu nú
hæg,“ sagði ég. „Ef þú leggur á þetta
hallamál, kemstu að raun um að gólf-
línan hallar um að minnsta kosti tíu
sentimetra.“
„Hafðu engar áhyggjur,“ svaraði
hún. „Ég ætla ekki að leggja á það
hallamál."
„Er þér sama, þótt þetta sé allt
skakkt og bjagað?“
„Ég er bara engin ofstækismann-
eskja,“ svaraði hún. „Ég veit, að
byggingin hallast, og þú veist það. En
tómatarnir hafa ekki hugmynd um
það, og blómunum verður rétt sama.
Ég ætla bara að byggja gróðurhús,
sem gagn verður að.“
Smíði kappakstursbílsins geklc
fjarska hægt, einkum vegna þess að
Sammý einbeitti sér að aukahlutun-
um. í bílnum var leynihólf fyrir brjóst-
sykur, gosdrykkjaflöskuhaldari, og
hann var að vinna að rúðuspraut-
unni. „En þú hefur ekki látið neina
rúðu á hann ennþá,“ sagði ég.
Sammý stundi þungan: „Ég hef
ekki nema tvær hendur,“ sagði hann.
1 eldhúsinu var Roy önnum kaf-
inn að skapa steinbítsfars í brauð-
deigi, lambalifrarpitsu með appelsínu-
sósu og fleira í þeim dúr. Ég fór að
óska þess, að Maggý borðaði með
okkur. En hún var í megrun og kom
ekki í kvöldmat. Mér datt í hug, að
ástandið hefði ef til vill skánað, hefði
hún komið í matinn.