Allt um íþróttir - 18.06.1968, Blaðsíða 3

ALLT UM ÍÞRÓTTIR 3
VIÐTAL VIKUNNAR
ELLEN INGVADÓTTiR:
Reyni ætíð að gera
mitt beita / keppni
Árangur sundsfólfcs dkkar að
undaíniförnu hefur a 9 vonum
yikiö mtlkla atJhygli, enda hafa
fjölmörg ný ísland'smet verið
sett og afrekaþróunin ekki ver-
ið eins ör í annan tírna. Ungu
sund’konurnar hatfa ekki átt
minostan þáttinn í þassu meta-
regni undanfarið. Ein þessara
er Ellen Ingvadóttir úr Ár-
manni. Ellen lærð'i að synda
’þegar hún var sex ára og byrj-
aði a<ð æfa sund meö keppni
fyrir auigum þegar hún var 13
ára. Nú æfir hún í umsjá lands-
þjálfarans Siggeirs Siggeirsson-
ar. „Ailt um íþróttir hitti Ell-
enu að máli og lagði fyrir hana
í.ofkikrar spurningar:
Ellen, hvaða skýringu getur
þú gefið á þeim ágæta árangri
sem suodfólkið hefur náð að
undanförnu?
— Að mínu áiiti eru þessi aif-
rek fyrst Og fremst meiri og
betri þjálífun að þakka. Siggeir
Sljggeirsson er strangur þjálfari
og ákveðinn og lætur ekki sitt
efbir liggja. Svo eru aðstæðurn-
ar orðnar miklu betri með til-
komu nýju laugarinnar og það
hefur aukilnð mjög áhugann.
Við höfum æft í nýju lauginni
S'íðan á páskum.
Þú hefur verið valin til að
taka þát.t í alþjóðasundmóti f
Stokkhólmi sem fram fer um
miðjan júlí ekki saitt?
— Jú, og ég keppi sennilega í
100 og 200 m bringusundi. Um
væntan'legan árangur get ég
ekkert sagt en ég reyni að gera
mítt bezta. Norðurlandaþjóðirn-
ar eiga mörgu, góðu og ungu
sundfólki á að skipa! Ég veit
um eina sænska stúlku sem
hetfur synt 200 m þrimgusuind á
2.54.0 mín. í 25 m. braut, en
mimn bezti tími í 25 m. brauit
er 2.57.0 mín. 1 50 m. brauit hef
Ellen Ingvadóttir (Ármann)
Fædd: 13. janúar 1953 í Nor-
egi.
Helztu íþróttaafrek: Methafi
í 100 og 200 m bringusundi
(50 m laug) og í boðsunclum
(sveit Ármanns). íslandsmeist-
ari 1967 í öllum boðsunds-
greinum fyrir utan 4x100 m.,
skriðsund (sveit Ármanns)
Hefur tekið þátt í nokkrum
alþjóðasundmótum.
ég synt á 3.01.4 mín.
— í»ú tefcur þátt í fleiri mót-
um erlendis í sumar, er það
ekki?
— Jú, semmilega tek ég þáitt í
Norðurlandamóti unglinga sem
fram fer í Osló og síðlan. í
landskeppninni við fra.
Hvernig heildur þú að úl
takizt á móti írum?
— Ég veit það ekfci og ég
held að lítið sé hægt um það
að segja. Skoðanir eru skiptar
uim úrslitin, en ég vona að
landskeppnin verði jöfn.
Hvert er þitt næsta takimark
í sundinu, Ellen?
— Ég stefni að því aO syinda
200 m. bringusund á isifaemmri
tíma en 3 mín. og 100 m, á
1.22,0 mín. en í því sundi á ég
bezt 1.24,6 mín.
Hvað um Olympíuleikama í
haust?
— Ég held að flest oktoar
s<tefni að því með sjálfum sér
að komast þaugað, en amnsþá
hefuir efak-ert verið taJlað um
það
•
Að síðustu má geta þess að
Ellem hefur synt 100 m bringiu-
sund á 1.24,6 mfn en ólympíu-
lágmarkið er 1.22,0 rnín. 200 m
briniguisund hefur Elliein symt á
2.57,4 mín. í 50 m b-raut en ói-
ympíulágmarkið í þeirni girein
er 2.54,0 mín. Hver vedt neima
Ellen takist það í surniar að ná
þesisum láglmörkium?
Sefur Olympíunefnd Islands:

landsiinis hugsjón Ólympíuleik-
Eins og flestuim er kuninugt
fara 19. Sumiar-Ólympíuleifcarn-
ir í hönd í haust í Mexíkó. í-
þróttalfiólk' allra landa hefur
stundað áralanga þjálfun fyrir
íþróttahátíðina og svo hefur líka
margt af okkar íþróttafó'lki
gert. Ein svo virðist sem nefnd
sú, sem á að sjá um íslenzka
þátttöku í leikjumum, sýni
þeisisu fólki takmarkaðan áhuga.
Tvö sérsambönd hafa sett lág-
mörk fyrir mögulegri þátttöku
o-g sent þau til Ólympíunefndar
fslands, en frá þessari nefnd
hefiur isíðian ekkert heyrzt, húti
héfiur ekki enn samþykfct þessi
lágmörk, og ekiki einu siinini
haldiið fundi til að ræða um
þau. Hvað veildur þessu? Er
Ólymipíunefndin efcki sínu hluit-
verki vaxin? Hefur hún lítinn
álhuiga á því að íslamd eiigi
marga fulltrúa á þessuim leik-
um eiinis og aðrar þjóðir? í-
þróttamenn eiga heimitingu á
því að Ólympiíuineflnd íslands,
sem samkvæimt reglum sín-
uim og Alþjóðia-Ólympfunefnd-
arlrmar haflur þýði'rK<aarmiiklu
starfi að gegna, viinini af áhuiga
að þeiim málum sem hien.ni er
fagt á herðar. Það virðáist þaintn-
ig í þessu sambandi efcki af-
vega að minma Ólympíunefnd
á hlutaverk hennar. Það er
tvennskonar: í fyrsta lagi að
sjá um og tryggja þátttöku ís-
lendinga í Ólympíuleikunum, og
í öðru lagi að útbreiða eftir
mætti hina miklu hugsjón Ól-
ympíuleikanna á fslandi. Hvort
tveggja ber að skoða í sam-
henigi. Þátttaka í Ólympíuleik-
um hverju sinni, skapar mögu-
leika á því að reka áróður fyr-
ir hugsjón leikanna bg þegar
sú hugsjón nýtur ailmemnings-
hyilli þá verður þábttáka í Ól-
ympíuleikunuirn mál allrar þjóð-
arininar. Svo var þegar íslend-
imglar tófeu þátt í Óilympíuileiik-
unum 1908 og 1912 og að mifclu
leyibi lífaa árið 1948.
Nú orðið e<r ekfci slíkiu að
fagnia og það er sáriítið sem
Ólymip'íunefnd fslands gerir til
þess að kynua íþróttaæsku
anna, sem er þegar öllu er
á botninn hvolft, efaki annað
en hugsjón íþrótta yfirleitt. Prá
Ólympíunefnd heyrist örsjaldan
O'g þá helzt einhverjar frétta-
tilkynningar. Enginn nefndar-
nefndarmanna tekur sér penna
í hönd og ritar um áhugamál
nefndarinnar í þeim tilgangi að
kynna þau almemmingi. Ekki er
gott-að gefa skýringu á þess-
um sofandahætti Ólympíunefnd-
ar íslands, en sú líklegasta er
isú að þeir menn sem valdir
halfia verið í néfndina eru öðr-
um S'törfum hlaðnir og geta
ekfci sinnt verkefnum hennar.
Þá vaknar eðlilega sú spurning
hvers vegna þessir menn taka
að sér að sitja í nefndinni. Eru
sumir þeirra gæddir þeirri nátt-
úru, að halda að ekfcert sé
hægt að gera í íþróttamálum
ölfabar nema þeir séu með nef-
ið niðri í öllu? Eiinls og áður
var sagt, hefur Ólympíuneflnd
fslLands mifcilvægu ihluihverlki að
gegna og því ætti efcfcert að
veria sjáilfsagðiara en að þá
nefind isfcipi mienn sem áhug'a
hafa á hemraar störflum og hen.n-
ar hlutverki. Það er sainiraa<ri<ega
ntauðsynjamál íþrótitahreyfing-
arinnar áð lífi sé hleypt í ól-
ympíunelfndina og það sem
ifyrstt. Þáibtitaka íslenzks íþrótta-
fólks á ÓlympíuleikUm á að
vera matinaðarmál þjóðarinnar
og það er um leið bezta leiðin
til þess að auka ailmeinina
þefckingu á hugsjónum þeirra.