Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.2023, Side 10

10 | Sjómannablaðið Víkingur
1
Hún segir, jú jú, gerðu það bara. Í síman-
um var flott konurödd frá Kópavogsbæ
sem sagði: Ég er í þessum töluðu orðum að
skoða umsóknina þína um lóð í bænum,
þar koma fram upplýsingar um ykkur
hjónin og bara tvö börn. Það vantar allt um
það þriðja segir hún.
Já segi ég það getur passað ég er nefnilega
á leiðinni á fæðingardeildina með konuna
til þess að eiga það þriðja.
Gott að heyra, segir hún, og til hamingju
með blessað barnið. Nú get ég merkt við að
þú sért búinn að skila öllum pappírum
varðandi umsóknina, sagði hún, og dró
andann greinilega léttara vegna þess að nú
væri allt komið á hreint.
KENNARINN
Á starfsferlinum hefur Halldór komið víða
við en segja má að helsti starfsvettvangur-
inn hafi verið kennsla við Vélskóla Íslands
í um 25 ár. Þar kenndi hann meðal annars
verklegar greinar eins og rennismíði, vél-
fræði, stýritækni, málmsuðu og smíðar en
einnig bóklega efnisfræði og fleiri fög frá
árinu 1975. Hann var einnig við fjölbrauta-
skólann í Breiðholti einn vetur í kvöld-
skóla og við Slysavarnaskólann í 11 ár.
Af þeim nokkuð mörgu störfum sem ég hef
sinnt um ævina féll mér einna best við
kennsluna. Það verður að segjast eins og er
að nemendurnir voru mjög misvel undir-
búnir fyrir námið bæði hvað varðaði bók-
legu fögin og verklega námið. Hvað varðar
verklega námið þá koma nemendurnir
misvel undirbúnir eftir því úr hvaða um-
hverfi þeir koma. Flestir sem komu úr
sveit eða sjávarþorpunum voru með allt
annan undirbúning en þeir sem komu héð-
an af Reykjavíkursvæðinu en flestir þeirra
höfðu litla sem enga verkþekkingu aðra en
úr skólagörðunum og kunnu því engin skil
á algengustu áhöldum sem notuð eru við
vinnu á vélaverkstæðum.
Margir hverjir kunnu ekki skil á skiptilykli
og föstum lykli nema þeir sem höfðu átt
reiðhjól eða annað farartæki sem þurfti á
tæknilegri aðhlynningu að halda við og við
til þess að geta þjónað þörfum eigandans
þegar eftir var leitað. Þeir kunnu nokkuð
fyrir sér en þorpararnir og sveitastrákarnir
báru af í þessum efnum. Í skólanum eins
og á öðrum vinnustöðum geta komið fyrir
spaugileg atvik.
Þar sem það hafði hent að tölvum var
stolið sem voru í eigu skólans úr stofunni
þar sem tölvukennslan fór fram var komið
fyrir myndavélum í stofunni sem geymdu
myndir af öllum mannaferðum um svæðið.
Að því kom að búnaðurinn var orðinn úr-
eltur og nýr keyptur. Ég tók eina af gömlu
myndavélunum og stillti henni upp á
renniverkstæðinu en það hafði borið ögn á
því að nemendurnir, sumir hverjir, gengju
ekki nógu vel frá eftir sig að kennslutíma
loknum eins og þeim var uppálagt að gera.
Ég sagði mínum, annars ágætu nemend-
um, að nú mundi komast upp um strákinn
Tuma ef ekki væri gengið vel frá öllu við
lok hverrar kennslustundar. Viti menn í
framhaldinu kepptust nemendurnir við að
hafa allt eins og best varð á kosið, hver í
sínu rými. Man ekki hvort ég sagði þeim
frá þessu einhvern tímann. Held ekki.
Annað atvik úr kennslunni sem Halldóri er
minnisstætt var á þá leið að nemendur
skólans ákváðu að koma á fót busavígslu
líkt og tíðkast í menntaskólum landsins. Af
því tilefni átti að setja upp þrautabraut fyr-
ir nýnema sem fólst í að sett var járngrind
í drullupott sem nemarnir áttu skríða und-
ir. Þegar Halldór sá þennan búnað fannst
honum lítið til koma en sótti í sitt púss
gaddavírsrúllu mikla og sagði að það væri
mun verklegra að nýnemarnir skriðu í
gegnum hana í stað þess að velta sér upp
úr ómerkilegum drullupolli.
Halldór á verkstæðinu sínu við bústaðinn en þar eru öll algeng verkfæri, bæði til nýsmíða sem og viðgerða.
Það fer trúlega ekki fram hjá neinum sem hingað kemur að Halldór er hinn mesti völundur á bæði járn og
tré. Þarna blasir líka við mynd af flaggskipi Eimskipa, Gullfossi. Á sínum yngri árum var Halldór í sigling-
um, meðal annars á Gullinu eins og flaggskipið var gjarnan kallað í þröngum hópi aðdáenda.
Á skrúfudaginn 9. mars 2013 var Halldór
heiðraður af nemendum sínum fyrir óeig-
ingjarnt starf í þágu vélstjóramenntunar.
Í ræðunni sem, Atli Hilmar Skúlason, einn
af útskriftarnemum skólans hélt honum til
heiðurs, kom meðal annars eftirfarandi
fram:
Skrúfudagurinn er virðulegasta samkoma
okkar, gamalgróin hefð sem sköpuð var af
nemendum Vélskólans á sínum tíma og því
tilhlýðilegt að nota þetta tækifæri sem okk-
ur nemendunum gefst til þess að votta
þeim virðingu okkar sem við teljum vera
að henni komnir.
Um Halldór kom meðal annars eftirfarandi
fram í ræðunni:
Hann er einn þeirra kennara sem sóttu
hingað menntun sína áður en þeir hófu
kennslu við skólann. Hann er þekktur fyrir
ljúfmennsku, þægilegt viðmót, prúð-
mennsku og snyrtimennsku. Já, það er sko
ekki draslið og drullan í kringum hann,
Hann getur í senn verið gamansamur og
alvarlegur – eða bara annað hvort – allt eft-
ir því hvað hæfir stund og stað. Ósjaldan
klikkir hann út með heimatilbúnum frös-
um sínum þegar hann hefur útskýrt eitt
hvað fyrir nemendunum og kunna sumir
þessir frasar e.t.v. að hljóma skringilega
þegar þeir eru teknir úr samhengi. Já, stál
er ekki sama og stál, strákar mínir. Orðatil-
tæki sem flestir ættu að kannast við.
Skjöldurinn góði sem nemendur Vélskóla
Íslands afhentu Halldóri á skrúfudaginn 2013.