Víkurfréttir - 26.06.2024, Blaðsíða 8

Hólmfríður er að norðan, hún kemur frá Grenivík við Eyjafjörð og lagði stund á leikskóla-
kennaranám við Háskólann á Akureyri. Hún kynntist eiginmanni sínum, Hannesi Jóni
Jónssyni, þegar hann þjálfaði meistaraflokk Reynis en hann er umsjónarmaður fasteigna
hjá Suðurnesjabæ í dag.
Hólmfríður starfaði sem skólastjóri Sandgerðisskóla en saknaði leikskólastarfsins og
ákvað að snúa aftur í leikskólann. Hún sótti um starf leikskólastjóra og tók við stjórn
leikskólans Holts nú í vor. Víkurfréttir ræddu við Hólmfríði um starfið með börnum og þá
framtíðarsýn sem hún hefur í leikskólamálum.
Langaði að breyta til
„Við bjuggum í fimm ár í Sand-
gerði og ég var skólastjóri þar. Svo
langaði mig að breyta til og fór í
pólitíkina, þá er maður farinn að
hugsa sér til hreyfings þannig að
ég hugsaði: „Mig langar að fara
að gera eitthvað annað en að vera
skólastjóri.
Þannig að ég sótti um starf í Há-
skóla Íslands og fékk það. Nú bý ég
í Keflavík þannig að ég var að keyra
á milli. Það átti ekki við mig. Mér
fannst ég bara vera að eyða tíma
við það að sitja undir stýri. Mér
finnst alveg gaman að keyra, er
gömul björgunasveitamanneskja
og við vorum mikið að keyra um
öll þessi ár sem maður var þar. Fara
í einhverjar leitir um allar trissur
fyrir norðan. Ég hef mikið keyrt,
var t.a.m. að kenna í Háskólanum á
Akureyri meðan ég bjó á Grenivík.
Þetta var samt ekkert fyrir mig, að
keyra brautina á hverjum einasta
degi.“
Að loknu leikskólanámi fór
Hólmfríður nánast beint í leik-
skólastjórastöðu í nýstofnuðum
leikskóla á Akureyri en eftir að
hafa unnið í eitt ár í leikskólaum-
hverfinu ákvað hún að bæta við sig
grunnskólakennanáminu.
„Ég fór í grunnskólann því ég
átti tvö börn í leikskóla og hugsaði
með mér að ég ætlaði bara að sinna
mínum börnum eftir vinnudaginn.
Svo hefur mig langað að fara aftur
í leikskólann, kannski af því að
grunnskólinn er svo mikið að
gleypa til sín leikskólakennarana.
Ég fann það núna þegar ég var að
skipta um starf að mig langaði ekki
að fara aftur í grunnskóla. Ég var
södd af því og hugsaði með mér
að tækifærin eru í leikskólanum,
í frelsinu og vinnu með ungum
börnum sem er svo opin, einlæg
og einhvern veginn til í allt – og ég
var ótrúlega heppin að hafa fengið
þetta starf. Þetta er bara drauma-
starfið mitt.“
Draga fram kraftinn, seigluna og
þrautseigjuna
Ég ákvað að breyta til núna í janúar
og sótti um leikskólastjórastöðuna
í Holti. Ég vildi bara fara í þennan
tiltekna leikskóla af því að hann
fylgir stefnunni sem ég aðhyllist í
leikskólamálum. Ég fékk stöðuna
og byrjaði hérna í hlutastarfi í apríl
og svo í fullu starfi 1. maí. Þannig að
ég er búin að vera mjög stutt hérna.“
Stefnan sem Hólmfríður að-
hyllist er kennd við Reggio Emilia
á Ítalíu og á bak við hana er mjög
barnamiðuð hugmyndafræði. „Allt
leikskólastarf er það náttúrulega
en oft er talað um að þessi stefna
byggi á því að börn hafi hundrað
mál, sem sagt hundrað aðferðir til
að tjá sig, og það sé gjarnan skóli,
menning og samfélagið sem taki
af þeim hvert málið á fætur öðru
og geri þau í raun eintóna eða ein-
mála,“ segir Hólmfríður. „Og það
er í raun eitthvað sem við viljum
forðast. Við viljum halda sem
lengst í sköpunarkraftinn, hug-
myndir þeirra og þessa barnslegu
sýn þeirra á veröldina.“
Hólmfríður segir að hugmynda-
fræði stefnu Reggio Emilia taki
mið af menningunni á hverjum
stað og á Ítalíu séu það gjarnan
skúlptúrar, listaverk og annað.
„Hérna á Íslandi myndi ég segja
að það væru þulur, sögur og ljóð –
og líka auðvitað þessi myndlist og í
raun allt sem snýr að sköpun.“
Þannig að þið eruð svolítið að
reyna að halda í menningar-
arfinn hérna með þessu?
„Já, þetta snýst svolítið um það.
Það er líka hugmyndafræðin og
tungumálið, það er hægt að tjá sig
á marga vegu en tungumálið er svo
dýrmætt. Að vera fær og leikinn í að
nota tungumálið. Sem dæmi voru
nemendur hérna að taka skimunar-
prófið Hljóm- 2, sem er til að kanna
hljóðkerfis- og málvitund barna
barna og sjá hversu reiðubúin þau
eru fyrir lestrarnám. Öll börnin
hérna á efsta ári eru í tveimur efstu
þrepunum. Það er mjög gott.
Þau eru að fara héðan með ótrú-
lega mikið í bakpokanum upp á
næsta skólastig. Þannig viljum við
hafa það – örva þau, styðja og að
þau þroskist sem mest hérna hjá
okkur.“
Svo fara þau héðan í kassann sem
grunnskólinn er.
„Já, sumir myndu segja það. Það
var þannig en grunnskólinn er svo
mikið að breytast – og er búinn að
breytast,“ segir Hólmfríður. „Ég
segi til dæmis að þeir grunnskólar
sem eru með hugmyndafræði byrj-
endalæsis taka vel á móti okkar
nemendum. Það er svolítið eins
og þetta, fjölbreyttar aðferðir og
þeir kennarar sem fara í gegnum
tveggja ára nám í byrjendalæsi fá
fullt af verkfærum, tólum og alls-
konar leiðum til að mæta nem-
endum út frá þeirra áhuga. Það er
númer eitt, tvö og þrjú. Við vitum
það öll að ef við höfum ekki áhuga
á einhverju þá er miklu erfiðara
að tileinka sér það eða læra. Þess
vegna er svo mikilvægt að börn
fáist við áhugaverða hluti, að við
þekkjum þau og vitum áhuga-
málin þeirra og hvað þeim finnst
skemmtilegt. Þá dregur maður
fram kraftinn, seigluna og þraut-
seigjuna með þeim og kennir þeim
að nýta sér það sem er áhugavert.
Áhugann er svo hægt að yfirfæra
svo ótrúlega víða. Þetta snýst um
að hefja leikinn eða starfið á ein-
hverju sem þau hafa áhuga á og
síðan læra þau smámsaman að
yfirfæra það á eitthvað annað,“
segir leikskólastjórinn og það má
heyra á ákefðinni í máli hennar að
þetta er henni hjartfólgið.
Hólmfríður segir að þegar
börnin hafi gaman að því sem þau
eru að fást við þá eru þau frekar
til í að prófa nýja hluti. „Í gleðinni
erum við tilbúin í allskonar,“ segir
hún og bætir við að aðferðafræði
bæði Reggio Emilia og byrjenda-
læsis sé mjög einstaklingsmiðuð og
horfi til einstaklingsins, áhugasviðs
hans og getu og byggi svo ofan á
það sem einstaklingurinn býr
yfir. „Svo erum við alltaf að hvetja
börnin til að fara aðeins lengra,
aðeins út fyrir þægindarammann.
Ekki þannig að þú verðir óöruggur
og takir of stór skref og hrökklist
til baka heldur aðeins að kanna og
prófa. Þess vegna þarf allt það sem
þau eru að fást við að vera pínu-
lítið ögrandi, ekki ofar þeirra getu
en allt að því.
Fólk rís undir ábyrgð og ef börn
fá tækifæri og svigrúm til að taka
þátt, eins og með hugtakið lýðræði,
ef börnin fá að taka þátt eða hug-
myndir þeirra eru virtar, verkin
þeirra séu til sýnis upp á veggjum
– allt þetta eykur sjálfstraust og
styrkir sjálfsmyndina. Þetta er svo
hollt og gott fyrir börn – og þau eru
svo hugmyndarík.“
Í gleðinni erum
við tilbúin í
allskonar
– segir Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,
sem var nýlega ráðin leikskólastjóri á leik-
skólanum Holti í Reykjanesbæ, en hún telur
að gjaldfrjálsir leikskólar komi til með að
lyfta faglegu starfi þeirra á hærri stall.
VIÐTAL
Jóhann Páll Kristbjörnsson
johann@vf.is
Hólmfríður á ferðalagi með betri helmingi
sínum, Hannesi Jóni Jónssyni.
Mynd af Facebook-síðu Hólmfríðar
... oft er talað um að
þessi stefna byggi á því
að börn hafi hundrað
mál, sem sagt hundrað
aðferðir til að tjá sig,
og það sé gjarnan skóli,
menning og samfélagið
sem taki af þeim hvert
málið á fætur öðru ...
Hólmfríður segir að hún
sé í draumastarfinu.
Hér er hún á útileiksvæði
leikskólans á Holti. VF/JPK
8 // víkurFrÉttir á SuðurnESjuM