Goðasteinn - 01.09.2008, Síða 211

Goðasteinn 2008
og stálheiðarleg manneskja sem lét engan hörðu mæta, elskaði Guð og
hélt frið við alla menn. Hún var bamelsk og tók krökkum sem að garði
bar af mikilli lipurð og elskusemi, vildi gera þeim allt til hæfis og
bætti þeim í munni með unaðslegum góðgerðum. Hún var glæsileg
kona, ávallt vel búin.
Búið Eyland var notagott; þar skorti aldrei neitt af því sem þurfti til
bjargar. Forsjálni og góð umhirða húsfreyjunnar bæði fyrir innan stokk
og utan drýgði búsforðann, auk mikillar vinnu húsbóndans af bæ. Og
matsínk voru þau Eylandshjón ekki og mátu mikils gestakomur.
r
A Eylandi bjó Gíslína manni sínum og fjölskyldu einkar indælt og
fagurt heimili. Var snyrtimennsku hennar, smekkvísi og hreinlæti við-
brugðið. Fór ekki hjá því að ferðamenn veittu því athygli hvað allt var
á Eylandi hreint og slétt og grænt og fagurt. Auk þess ræktaði Gíslína
við heimili sitt mjög fallegan blómagarð sem hún hlaut enda viður-
kenningu fyrir. Gestkvæmt var alla tíð á Eylandi og var Gíslína mjög
myndarleg húsfreyja sem tók frábærlega vel á móti gestkomandi og
veitti vel; var öllum sem komu að Eylandi unninn góður beini.
Hún var alla ævi ákaflega vinnusöm og fylgin sér að hverju sem
hún gekk. Hún var viðfelldin, glöð og kát í viðmóti, fyrirmannleg í
framkomu, skemmtileg, brosmild og glaðhittin alla daga.
Hún var vel greind og hafði milcið yndi af landafræði og þekkti
Island afar vel og gerði mikið af því sem margur hefur iðkað, bæði
fyrr og síðar, og sem skáldið orðaði svo að „sitja kyrr á sama stað og
samt að vera að ferðast“ og var leitun að manneskju sem kunnugri
væri landi sínu en hún.
Gíslína andaðist á Hjúkrunarheimilinu Eir 15. desember 2007. Utför
hennar var gerð frá Akureyjarkirkju 22. desember 2007.
Sr. Gunnar Björnsson
209