Afmælisblað Hauka - 15.02.1946, Qupperneq 9

ÁVARP
JÓNS MATHIESENS
2. formanns IþróttaráÖs Hafnarfjarðar
Þegar formaður Hauka bað mig að skrifa eitt-
hvað í afmælisblað félagsins um kynni mín af
hafnfirzkum íþróttamálum, datt mér í hug, að
gaman væri að rifja upp, hvernig við, nokkrir
unglingar í Hafnarfirði, komum upp íþróttavelli,
sem ávallt hefur verið notaður síðan.
Við vorum ekki margir, er stofnuðum Knatt-
spyrnufél. 17. júní, aðeins 12 að tölu, — ársgjald
kr. 1,00.
Við komumst brátt að raun um, að ekki var
hægt að stunda íþróttir án þess að hafa íþróttavöll,
og var íþróttavallarmálið tekið fyrir á félagsfundi
29. sept. 1919 og þá kosin þriggja manna nefnd til
að tala vil sýslumann. Þessir hlutu kosningu: Jón
Mathiesen, Jakob Sigurðsson og Friðgeir Sigurðs
son. Var svo málið til athugunar hjá nefndinni
þar til hún kallaði stjórn félagsins til skrafs og
ráðagerða. Þar kom fram tillaga um að bjóða
Knattspyrnufélaginu Framsókn að vera með í
fyrirhugaðri íþróttavallargerð á vori komanda.
Var þá bréf sent til Framsóknar og þetta tilkynnt.
Hinn 28. febrúar 1920 kom þá íþróttavallar-
nefnd saman í fyrsta sinn og skipti með sér verk-
um. Var Jón Mathiesen form., Friðgeir Sigurðs-
son ritari, Sig. T. Sigurðsson gjaldkeri. Var þá
skrifað bæjarstjórn og sótt unr lóð undir íþrótta-
völl — á Hvaleyrarholti, því að þar var þá eini
staðurinn, sem hægt var að fá.
Litlu síðar var okkur útliluað landi, að stærð
15.600 nr2, endurgjaldslaust frá bæjarstjórn.
Staður þessi er hinn fegursti hvað útsýn snertir,
en nokkuð er þar veðrasamt.
Nú var grettistaki að lyfta, því 4. júní 1920
höfðum við ákveðið að byggja völlinn og sam-
þykkt að taka tilboði frá Sigurgeiri Gíslasyni o. fl.
um að gjöra völlinn fyrir kr. 1850,00, en það var
stór peningur þá.
Var nú hafizt lranda um að ná þessum pening-
um og stóð Árni Mathiesen fyrir því áhlaupi og
yfir farinn veg og gert sér glæsilegar vonir um
framtíðina, ef áfranr er stefnt í sama anda og unn-
ið hefur verið í að undanförnu.
Mér hefur yfirleitt verið óblandin ánægja að
fylgjast með starfsemi Knattspyrnufélagsins
„Ilaiika" frá því er hinn fámenni hópur ungra
drengja hóf merkið fyrir 15 árum. Þau árin, sem
ég var formaður íþróttaráðs Hafnarfjarðar, átti
ég að sjálfsögðu allmikil samskipti við stjórnend-
ur félagsins. Á ég margs góðs að minnast frá þeirri
samvinnu, sem mér er Ijúft og skylt að þakka, um
leið og ég óska félaginu velfarnaðar og vaxandi
gengis á ókomnum árum.
Fyrir nokkrum árunr minntist Örn Arnarson
skáld merkisafmælis eins hins öflugasta og ágæt-
asta félags á þessu landi með snjöllu kvæði. Þar
eru meðal annars þessar ljóðlínur:
Ykkar sveit í sókn og vörnum
sveigði ei af braut.
Eina stund þótt andstætt blési,
aðra kjörbyr hlaut.
Sá er háttur hetjulundar,
hvað sem féll í skaut,
veiklast ei í velgengninni,
vaxa í hverri þraut.
Ég vil enda þessar línur með þeirri ósk, að
Knattspyrnufélagið „Haukar“ megi ætíð í ríkum
mæli eiga þá hetjulund, sem skáldið hér kveður
um. Þá mun þetta efnilega félag á ókomnum
tíma sífellt eflast til rneiri manndóms, meiri
menningar og rneiri þroska.
Kjartan Ólafsson
A F M Æ L IS B L A Ð H A U K A
9