Afmælisblað Hauka - 15.02.1946, Qupperneq 31

Hermann Guðmundsson:
Barátta Hauka fyrir bættum
íþróttaskilyrðum í Hafnarfirði
Það er fyrir löngu viðurkennd staðreynd af öll-
urn, sem eitthvaðþekkja til starfsemi íþróttafélaga,
að í raun og veru verði þau að heyja tvíþætta bar-
áttu í viðleitni sinni til að skapa íþróttamenningu
í landinu.
Annars vegar er baráttan fyrir að ná góðum
árangri í hinum ýmsu íþróttagreinum og hins
vegar baráttan fyrir því, að hinar ytri aðstæður,
aðbúnaður og skilyrði til íþróttaæfinga og keppni,
séu þær, að hægt sé að æfa og hægt sé að keppa,
með öðrum orðum: barátta til þess að koma upp
og fá þau íþróttamannvirki, íþróttasvæði, fim-
leikahús og annað, sem íþróttafélögum er nauð-
synlegt til starfsemi sinnar.
Knattspyrnufélagið Haukar hafði ekki lengi
starfað þegar þessi áðurnefnda staðreynd varð' ljós
hinum ungu meðlimum þess.
Haukar sáu sem sé strax í upphafi starfs síns,
að til þess að hægt væri að skapa blómlegt íþrótta-
líf í Hafnarfirði, varð tvennt að breytast: Al-
menningsálitið á íþróttalílinu og skilyrðin til
íþróttaiðkana.
Fyrir 15 árum síðan var skoðun fólksins í bæn-
um á íþróttastarfseminni dálítið önnur en hún er
í dag. Það var ekki þá litið á, eins og nú, að það
væri sjálfsagt fyrir hvern æskumann og konu að
stunda íþróttir.
Nei, öðru nær. Þeir sem íþróttir stunduðu á
þeinr tíma, voru af afar mörgum skoðaðir sem
hálfgerð viðundur, og þeim valinn alls konar
Iiáðsyrði, eins og t. d. „sportidíótar“ og s. frv.
Sannleikurinn er sá, að það var einmitt jretta
almenningsálit, sem var versti fjötur um fót í-
þróttastarfseminnar í bænum. Þess vegna var eina
leiðin, til jress að fá almenna þátttöku í æfingum
og öðru lútandi íþróttalífinu, að breyta jressu
almenningsáliti, en það var nú liægara sagt en
gert fyrir unga og fáa drengi.
Haukarnir lögðu samt ekki árar í bát, heldur
réðust í það stórvirki að gefa tit blað, senr sent
var inn á hvert einasta heimili í bænum. Blaðinu
var gefið nafnið „Haukur“, og voru ritaðar í jrað
hvatningargreinar til bæjarbúa að styðja íþrótta-
starfsemina, og var þar lýst gagnsemi íþrótta. í
blaðið rituðu fyrst og frenrst ýmsir úr Haukunr,
svo og aðrir, sem áhuga lröfðu fyrir íþróttum.
„Haukur“ kom ekki út nema 5 sinnum, en á-
lrrif hans voru nrikil; jrað gat ekki farið hjá því,
að bæjarbúar yrðu snortnir og létu hrífast af
hinum eldlega áhuga æskunnar, senr túlkaði skoð-
anir sínar í blaðinu.
Til að fylgja á eftir áhrifum „Hauks“, boðuðu
Haukar til almenns borgarafundar unr íþrótta-
mál árið 1935.
A fundi jressum mætti fjöldi nranns, og voru
nrargar snjallar ræður fluttar, og merkar tillögur
sanrþykktar, Jrar á meðal sú, að hafizt yrði handa
með byggingu á sundlaug og skorað á félög og
hið opinbera að veita Jrví nráli stuðning.
Áhrif borgarafundarins létu ekki bíða eftir sér.
Skönmru síðar skrifaði bæjarstjóri allmörgum fé-
lögunr í bænum bréf um sundlaugarmálið, og
senr afleiðing Jress var sett á laggirnar nefnd.til
þess að velja stað fyrir sundlaug og hrinda nrálinu
í framkvæmd.
Nefndin hóf þegar starf sitt nreð því að athuga
stæði fyrir væntanlega sundlaugarbyggingu, en
varð ekki sammála um Jrað, hvort í lauginni
skyldi vera vatn eða sjór, eða hvort sundlaugin
ætti að standa við barnaskólann eða á Ivrosseyrar-
mölunr.
Ósamkomulag Jretta leiddi til Jress, að nefndin
var ekki starfhæf um langan tínra og nrá segja, að
hérumbil 5 ár hafa farið í togstreitu nrilli Jreirra
tveggja hluta, sem nefndin klofnaði í.
Loks á árinu 1939 náðist samkomulag í nefnd-
inni unr að byggja sjólaug á Krosseyrarnrölum.
Voru þá strax hafnar framkvæmdir og byrjað
AFMÆLISBLAÐ HAUKA
31