Kristilegt skólablað - 01.09.1966, Side 7

slóðir
hans.“ Og svo síðar: „Mínir sauðir heyra raust
mína, og ég þekki þá, og þeir fylgja mér.“ Er ég
horíði á þessar hjarðir, sem fylgdu svo trúfastlega
hirði sínum, langaði mig mest af öllu til að syngja
barnasönginn: „Fús ég Jesús fylgi þér.“
í Sýrlandi heimsóttum við borgina Damaskus.
Komum við þar í hús Ananíasar, lærisveinsins, sem
hlýddi boði Guðs, fór og lagöi hendur sínar yfir
versta óvin hinna kristnu og varð þannig samverka-
maður Guðs við að breyta ofsóknarmanninum Sál í
kristniboðann og baráttuhetjuna Pál. Við komum
Útsýni yfir Jerúsaiom. Stóra moskan til hægri á myndinni.
líka inn í Pálskirkjuna, sem talin er reist þar, sem
lærisveinamir létu Pál síga niður af borgarveggn-
um, svo að hann kæmist út úr borgiruii, áður en
Gyðingum tækist að svipta hann lífi.
Eftir yndislega dvöl í Líbanon lá léiðin til
Egyptalands og þaðan aftur til Jórdaníu. En hér
verð ég að fara íljótt yfir sögu.
Skyggni var gott, er við flugum frá Egyptalandi
yfir Rauðahafið og eyðimörkina. Er við svifum á ör-
skammri stund, hátt í lofti, yfir þessum slóðum, varð
mér hugsað til flótta Israekmanna frá Egyptalandi.
Það ferðalag hlaut í manna augum að virðast
óframkvæmanlegt, og oft var líka möglað, þá, eins
og enn í dag. En Guð greiddi úr hverri þraut á
sínum tíma og á sinn hátt. Þegar ég nokkrum dög-
um seinna, á leið minni til hinnar fögm og sérkenni-
legu sandsteinsborgar Petm, fékk mitt í allri auðn-
inni að bergja á kristalstæru og svalandi uppsprettu-
vatni, fannst mér bragð þess breytast í munni mín-
um, er mér var tjáð, að þarna hefði Móses slegið
vatnið af klettinum. Þess vegna væri þcssi eina upp-
sprettulind þarna í óravidd eyðimerkurinnar.
Það var undarleg tilfinning, sem fyllti hjarta mitt,
er ég sté fæti á land á flugvellinum í Jerúsalem. Ég
kleip sjálfa mig í handlegginn til að vita, hvort ég
væri í raun og veru vakandi. Mér fannst þetta allt
of dásamlegt til að geta verið satt. Fengi ég nú að
sjá staðina, sem ég þekkti svo vel nöfnin á, síðan
ég var barn og lærði að tala og biðja?
Þó að borginni Jerúsalem sé skipt í tvennt milli
óvinveittra og ólíkra þjóða, þá var ég nú komin til
þess hluta, sem hafði innan landamæra sinna flesta
hina þekktu Biblíulegu staði. Og þó að Arabar séu
Múhameðstrúar, em margir þessara staða í eign
kristinna manna.
Jerúsalem liggur hátt yfir sjó. Hinn gamli hluti
hennar, með þröngum götum og fornfálegum húsum,
er innan hárra, þykkra múra, sem á eru nokkur hlið,
svo sem Damaskushliðið, Heródesarhliðið, Gullna-
hliðið o.fl., en utan múranna er allt nýtízkulegra í
sniðum.
Fyrsta kvöldið hófum við göngu okkar gegnum
Damaskushliðið og inn í gömlu borgina. Tilfinning-
um mínum, er ég í fyrsta sinn gekk Via Dolorosa,
ætla ég ekki að lýsa. En ég er fegin því, að það
gerðist að kvöldlagi, í kyrrð og ró, en ekki örtröð og
óróleika dagsins, er götusalarnir kölluðu hver í kapp
við annan og toguðu eða hnipptu í okkur til að vekja
athygli á söluvamingi sínum.
Kristilegt skólablað 7