Fróðskaparrit - 01.01.1979, Síða 115

Fyriskipanin frá 3.5.1723 um handil í Føroyum
123
Eftir næsta fund, sum var 23. mars, kom Hanus Jóansson
til Raben við einum umsóknarbrævi (memorial)47, har hann
sum sendimaður segði seg samtykkja í, at »kvantum« skuldi
vera óbroytt, men ullarprísurin verða hækkaður upp í 4 fl.
Kirkjurnar skuldu enn sum áður kunna selja ull sína óvaskaða
fyri 3 fl.
Hetta umsóknarbræv sendi Raben sama dag til rentukam-
arið við góðkenning (accept) og harumframt tilmæli um
smáar taksthækkanir á øðrum vørum. Rentukamarið sendi 25.
mars avrit av umsóknarbrævinum og tilmæli Rabens til Worm
biskup til ummælis48. Ummælið kom beinan vegin (dagfest 26.
mars) og var heldur hvassorðað49. Worm greiddi frá tí, ið av-
rátt varð seinast (helst á fundinum 23. mars) um at halda fast
við ullarprísin og »kvantum« fyri fyrst, og helt fyri, at um ein
bóndi kundi kollrenna alt, ið avrátt hevði verið, skilti hann
ikki, hví teir vóru samankomnir. Fyri sín part helt Worm fast
við tað, ið avrátt hevði verið, men takstinum á góðu vørunum
(fløti, smøri og lýsi) kundu teir góðu menn sjálvir ráða fyri.
At ienda kom hann við eini viðmerking, ið mundi ikki sørt
særa teir, ið hon var ætlað, — um møguleikarnar fyri at fáa
handilin burturfestan aftan á takstbroyting.
Grækarisi Miiller varð sýnt umsóknarbrævið frá Hanusi Jó-
anssyni, og av tí at hann leingi hevði staðið upp á tær 4 fl
fyri ullina, var gaman í hjá honum at samtykkja. Samtíðis
legði hann afturat, at hann ynskti at lýsisprísurin varð hækk-
aður nakað50.
Eftir at nýggi ullarprísurin hevði fingið góðkenning (accept),
vóru ikki stórir vansar við viðgerðini eftirsíðan. Tilmælið var
undirskrivað av Gabel og Raben, men Worm skrivaði ikki
undir. Tað varð áritað av Bartholin (fíggjarmálaumboðsmanni)
og Monichen (kommitteraðum í rentukamarinum), at tað kundi
sleppa ígjøgnum, men at ansað skuldi verða eftir, eftir hvørjum
taksti áhugaðir vildu bjóða mest á næsta uppboði51.
Úrskurður varð gjørdur 11. mai52, enn við áritinum um at
geva gætur eftir hvørjum taksti, ið hægst varð boðið eftir.
Tá ið úrskurðurin varð gjørdur, vóru teir útsendu føroying-