Freyja - 01.10.1908, Síða 2

FKEYJA'
XT.
fö'
irln á milli hugarfjalla,
þar sem út úr einverunni
unaösglaöar'raddir kalla.
Þegar út úr einverunni
aðeins dauðar raddir kalla,
hverfur andinn, orðlaus sjálfur,.
inn á milli hugarfjalla...
IL
Það var hér, að þrjú við sátumi
þegar sólin geisTastafi
lagði yfir grœnar grundir,
gengin nið’r að vesturhafi'.
Hér það var, sem hlátur léttur
hreinn og traustur, vonarfagur,
birti yfir auga’ og svari—
okkar hjartna sólardagur,
Þó var ekki einn veg gengiðr
engin spá né fyrirboðan.
Þá var farin för til landsins
fyrir handan hversdagsskoðan.
Það er af þessu eftir-eimur
inn á milli hugarfjalla,
sem mér heyrist út úr auðnuns
inn í mína sálu kalla.
Ut f geiminn, út í myrkrið
eg er að kveöa,. spyr og stari.
Sérhver minning lífrcen leikur
Mkt og voeri kvik á ari.
Kristinn Stefánsson.
3>