Freyja - 01.04.1910, Blaðsíða 18

134 FREYJA XII 8.
t>rjú stórmenní heímsíns.
‘3ti Jikarfl tyrír skíf<íí
nu «r sfanurinn nar a Tjorn/'
,,Ég tíldi sjáaflar konnr hafa atkvœöisrétt og kjörgengi.' ‘
sagÖí Mark Twain, ameríkanska kýmnis-skáldiö góðfræga einu
sinni. Sú ályktun var f fullu samræmi viö aörar frjjálslyndis-
skoðanir hans og sem stóöu óhaggaðar þar til hann dó 2 j. ap-
fíl 1910.
Björnstjerni Björnsson — norski skáld-konungurinn er
og dáinn. tdann dó í París að kvöldi 26. apríl s. 1.
I dagblööunum var nýlega stór fyrirsögn þvert yfir fyrstu
blaösíöuna er svo hljóöaði:
,,Konungurinn er dáinn; lengi lifi konungurinn!"
Og Edvardur VII. Ene;la konungur dó 6. maí kl. 12, 45
m. e. h. ogGeorg V. ríkir núyfirhinu brezka veldi. Þetta tvö-
falda hróp þýddi saknaðarkveðju eftir þann fyrra og köllun
hins síðara. Hveráhrif, ef nokkur, þessi konungaskifti kunna
aö hafa á heiminn, leiðir tíminn í ljós.
Sannarlega læturdauðinn nú skamt á milli stórra högga.
því allir hafa þessir menn hver upp á sinn hátt ýmist veriö
stimplaöir af þjóö sinni eða stimplaö hana, máske hvoru-
tveggja. Skáldin þó meira en konungurinn. Þó allir vœru
þeir aö vísu bornir til aö veröa það sem þeir uröu, hófu hæfi-
leikar hina tvo fyrst nefndu þá til ríkis í skáldanna heimi, þar
sem hinn síðasti var borinn til ríkis, án tillits til hæfileika.
Tveir voru konungar í heimi listanna, einn í hinni vanalegu
merkingu. Allra er þeirra saknað svo langt sem siðmenningin
nær. Allir láta þeir eftir sig óendanlega stórt skarð. Eitt
er þegar fylt. Hvenœr eða af hverjum hin verða fylt er enn
þá óráðin gáta.
Norðurlönd — sérstaklega Noregur drúpir yfir leiðum
skáld-konunga sinna, Ibsens, sem var höfuð þess og Björn-
stjerni Björnsons, sem var hjarta þess. Gleðin harmar
óskabarn Ameríku, og Brezka veldið hinn burtfarna konung
sinn, meðan þaö með gleðilátum sver hinum nýja hollustu
eiða.