Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1782, Síða 33

og ftglíngti.
*fft
fcorbfu faftr, cn tjfi'rífnábrimt »ar fwo linr, at
fliora mátti meb fíttgrum cinum geií í pinittn.
Um petta efni er nocfut ábrepit í KetfubóE
mtntti 61. f. 437, og ppfiunfl eg ná met> fttlís
uiffu ^erma funna, at fatt fe ^oat far er jíráb.
?í miUum fjöerð aungubtaumð er eigi meira 6ií
entt x faDtttr, ett áti á ^öíanbi öíöajt (joar jjálfc
attttarr. (£igi goarta @oíar pftr, at fwri peirra
flcefij, fótt eigi fe meirr cntt fabmr á milíum
taumanna; og fe fat foo, pá er |>aríei mifiíí
á6atiat fplgia tuvmi fcirra; £otat 6oet>i foflar
fnnrinn mifit, ettöa er og arin oerfatof íjat
Draga miog lángar lóbir, gcti enar flt)ttri mcb
fleirum auttglum á, fomit at fornit notttm fem
finar Ieingri. at fonnu Icet eg ttter (jttgfalíit,
fem uocfurnuegin á mttni flanbaj fofinabr og
á6ati, nteb lánga finintt og auttgíatnergbina;
en oerfatofin er famt minni, og attboelíbara at
ná íóbum ftnum ár ftó, f>á cr ftoatflPetitíig iíí<
uibri atgánga, ef fiuttr er (mtrinn, enn fe (tann
barla (ángr. ^ltmgla mergbin tefr tniog Ittit
fpri, fttnni mabr oel til at ftocfa og braga.
©fipoeriarnir eru 8ta attelu, fem ábr er tmtí
getit. lát f«o foma á (mern mattn 300 aungía,
er fsá rábin íóbaíengbin. 2Itmgul<cauniai:
©oía ertt tocer álnir á leingb, og (jálfu miórri
enn fjucrr af jnnarífsátttmum, og fió f>rí;fkettir,
og bfítf fsáttr fer^cettr, meb ^lotboiti ebc
fotf*fubbum aflaungum á, ttocfuru nebar enn
mibðoegar. jsefjir fu66ar (jctHba at cinð auugí
Umunt uppi frá 6otni. 0tói*4tna aungttlinn
5JÍ 3 oírbíj