Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1794, Blaðsíða 149

fem tit &atiö öerba 4 ^éíanM. 149
áialarnefi' og etru rtr Singeu, oa telia (£a,g.ere
0.) SSiarni famt ftófbóm inníenbann t ©uH6rittgtl
eg Æiófar ©ofj lum *), $8il eg $»í fí&r taía trteic
um fcenna ftufbónt, fem eg rjeíbr tteit, at inn*
ígggenbum tebca fnfjína er| í)«gaft allra lanbftní
&arna at leita fér lífnar f pejjunt og 0brum vtitt
inbum, fiar Canbppnflcuð 03 lifnar fcúbinn, ertl
foo at feigia uttbt á mille peirra. Sinungitf
totb eg elíum, er me& Dern fara, náqectmlicja
ot ffoba fceirra munn, tungu, varir, tanti&oib,
foerfar 03 anblit, 03 í rima leita'rába ftái fceic
<ittfi»ab é&eniuligt, tXetti, forta, briö, Jjrnmfa
«t)r annat 6wt einge fá ei fteb &efr, gétt imnnbat
fit 6á (>r»ggiligu ft)u, $egar bftrtu er jetit af'
Niifu meini fcclö cg fcein 0ÍI miíle munnð orj
«ugna ttibr t fjáíð, alt er folfwtrt, ebr fem el&s
ímtnt, 09 $efji rtieiníaufa ff 2pna liftr j>6 enn,
09 m'a fcannig fannff ? gialba óaögicrtfln fcreiöra
fltina efccfóftru!
SJlerg f6ftt f«t>a& antwtrta, cbr ftew,
í 03 flra? cptir fcebiuguiia, og vil eg ecfi neitt
{>ar um tala, ttema rába fcverri ncerfonu, ftnnac
eiginn famoitffu wegna, at vera foo mtiíminn,
ábr fcetta wauba ftarf, opin6erliga og naubfunia*
feuft ct fjen&uc tefj, [at urffurfcat geti, |(wrrí
fófirit
*) 6tö ger&a&óf Setrra fctf. ai.