Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1797, Blaðsíða 152

i. s. um Ijin óbírufíu
33 i) 9 ð-
S3*?Í9 ftefur (aftiann verit fjalbit ttœrtnqat
grannt; pó má fifa afföj til í;lítar, oq ne( meö
miólf til ftjcita óttat Óá*1 er nófj. — SOíefl er
fcgggi ^cófat fefum £cf? ficrlanöi og fwalanöi
»e«funar, ^nerí ncaná fPaf gffj, i edum fóttOC
jtúfbómum, 09 lanbfarfóttumó<tlj tnnoortié
ti( óaaligð brtjcfö, pó anttab^oert er fifbúit btjgg*
»ötn, ebaÞnag grióna fúpa.
33ngg»atn giorij ttteb móti; taf %
íattbfnflir gf góbu þrelnu Þgggi, fet óti i| pott
tfðtntt, og (át at» eínð fouta unbir futu, í;cíl ft>
$>e0u oatn fró; enn obtu etn« tttiflu uppá, eg
lát ftóba nibttc til (teímiitgö, ebr paugat ti( bíjgg''
fcrninn eru Þrofiinn og óaf« optmt flg; fta ftbamt
»atnit frá i gégnutn (^reft, Sþetta watn og ciní
Þraubvatnit, Þ(anbat ti( {teíminqe eba pribiúngó
irnb nbmiplf <f fórir (WÓltöetfa.
$á (átinn eru bOág^gtión t'ttá watnit, og
Jab ftbnr til at öertur jafnt fem rniólP, og fíbann
ftafi i gégnurn gvóft ftqti efea fíriga, er Ó0992
fúpa gior. ^áptt pefjg má Þlanba meb fióös
fteitu yaittj pifir menn ó<tna ppttnrt, v«I>ur ^út?
£á fiáflfngum p?ngttn(egrif og jjeip brecfg óang
nteb mciri (pfl. ©ottef Dt)39Óraiib, fem ttatnit,
Þ^ggt og $afragrióna = fápur, má (ttíertum flg,
ebr cg til fíipta, géfafl fláflíngum; Þíanbi
menn meb fárfatám jarbar áttapta faftum, eba
Óttar feir ei eru ttf, meb ebifi og ftfri, eba óun#
ángii fo tnifíu, gt fmacfi fárfatt; einajla ttteb
rífligiMW