Helgarpósturinn - 04.05.1979, Blaðsíða 10

10
_JielgarpásturinrL_
'fíéf /f tw /máf f&f*-
Um allt milli himins og jarfiar er kjörorðið. Flestir eru þó alveg rig-
bundnir við jörðina og vel það, sumir jafnvel undir yfirboröinu. Ein-
staka maður er þó á flugi milli himintungla, en ekki gerist það nú oft.
Slfk flug enda gjarnan á brotlendingu i einhverri eyðimörkinni. En um
hvað skyidi maðurinn eiginlega vera aö tala? Jú, hanner að taia um
lesendadálka biaðanná.
CÓmSÆT
10-12 manna ísterta. framleidd úr úrvals jurtaís.
Isterturnar frd KJORÍS skapa veizlugleði á hvers manns borð.
Ljúffengar og girnilegar standa þær ekki við stundinni lengur
— og svo eru þær ótrúlega ódýrar.
„Mér dettur ýmislegt í
hug"
Hvað aetli það sé sem knýr Is-
lendinga til að yfirfylla lesenda-
dálkana dag eftir dag? Ætli þeir
hafi svona mikið að segja? Eða
táknar þetta eitthvað annað?
„Mér dettur ýmislegt i hug og
finnst lesendadálkarnir mjög
góður vettvangur til aö koma
skoðunum minum á framfæri. Ég
skrifa um allt milli himins og
jarðar, nú og svo er ég lika dálitiö
pólitiskur”, segir Siggi Flug um
sin skrif á þessum vettvangi. En
hann er einn af þeim sem skrifa
reglulega i annað siðdegisblað-
ann. Þau gefa lesendum sinum
meira rými undir þessi skrif en
önnur blöð. Eins og áður segir
kemur það fyrir að lesendur
svara þvi sem aðrir slikir skrifa.
Siggi Flug man eftir tveim slikum
andsvörum: ,,1 eitt skiptið var
það i sambandi við Keflavikur-
göngu. Einhverjum blaðsnepli
hafði verið dreyft I hús, þar sem
sagði að helmingur tslendinga
myndi farast ef kjarnorku-
sprengju yrði varpað á Kefla-
vikurflugvöll. Min spurning var
sú: hver ætlar að varpa atóm-
sprengju á Keflavik? Þetta mis-
likaði einhverjum og hann taldi
að Keflavikurstöðin væri árásar-
stöð en ekki varnarstöð, til að
finna aðfinnslum sinum stað.
Svona var nú það. Ég man ekki
hvaö hitt var”, segir Siggi Flug.
Skorpur
Helgarpósturinn hafði sam-
band við lesendadálka þriggja
blaða, Velvakanda i Morgunblaö-
inu, Póstinn I Vikunni og Raddir
lesenda I Dagblaöinu, til aö for-
vitnast um þetta fyrirbæri.
öllum ber saman um að fjöldi
bréfanna sé nokkuð mikill þegar
á heildina er litið, en þau komi
dálitið I skorpum. Stundum er al-
veg hellingur, stundum ekki neitt,
eða svo til. Það er misjafnt hvað
blöðin geta birt mikiö af þeim
bréfum sem þau fá. „Við birtum
öll bréf svo fremi sem nafn og
heimilisfang sendanda fylfe'i með,
og ekkert meiðyrðandi sé I
þeim”, segir Ragnheiður
Kristjánsdóttir hjá Dagblaðinu.
Velvakandi tekur i sama streng,
og bætir viö, að „ séu mörg bréf
um sama málið, þá birtum við úr-
drætti úr þeim og drögum saman
helstu efnisatriðin”. Hjá Póstin-
IIÍirllDirÆi ®
.©Mð.e.ee e g> w ©© © ©
MOKKA ÍSTERTA með kransakökubotni
og súkkulaðihjúp
NOUGAT ÍSTERTA með súkkulaðihjúp.
COKTAIL ISTERTA með ekta muldum
coktailberjum.
Þar og i Velvakanda lætur fólk
skoöun sina I ljós á þvi sem er að
gerast I þjóöfélaginu hverju sinni.
Hvort sem það er pólitik eða
gagnrýni á rikisfjölmiölana. Þá
kemur það lika fyrir að lesendur
sendi visur til birtingar.
Nafnleysið
Það er sjaldgæfara en hitt að
fólk láti nafnið sitt koma á prenti i
blöðin. Það virðist vera hrætt við
almenningsálitið, svo eru þeir
sem skrifa i þessa dálka kannski
litnir hornauga af náunganum,
kallaðir nöldurseggir eða annað i
þeim dúr.
Umsjónarmenn dálkanna sem
Helgarpósturinn hafði samband
við, eru sammála um að þeir
kunna vel viö þetta starf. Með
þessu komast þeir I gott sam-
band við lesendur. Ekki er þetta
þó algott starf, þvi það geta kom-
iö upp leiöindamál, eins og geng-
ur og gerist I hverju öðru starfi.
Vegna þessa eru blaðamenn oft
ófúsir að taka þessa dálk’ að sér.
öllum ber saman um aö oálkarn-
ir séu nauðsynlegir og sjálfsögö
þjónusta viö lesendur.
Þarna getur fólk fengið útrás
fyrir tjáningarþörf sina. Póstur-
inn I Vikunni virðist og vera
notaöur sem einhvers konar
félagsráðgjafi, þar sem ungling-
um er bent á lausnir á vandamál-
um sinum.
Islenskir blaðalesendur haldið
áfram að skrifa.
eftir Guðlaug
Qergmundsson
um I Vikunni er fjöldi bréfanna þeirra sem birtist. Við lesum
meiri en svo að þau komist öli að. hvert einasta bréf og reynum að
„Það er ekki einu sinni 1/5 hluti meta hverju sinni hvað við birt-
■ um”, segir Pósturinn.
Dagblöðin gefa fólki líka kost á
- þvi að hringja til að koma skoðun-
um sinum á framfæri, og er það
óspart notað.
Hverjir skrifa r. ist?
En hvaða fólk skyldi það vera,
sem notar sér þessa þjónustu
blaðanna? „Eftir að skólarnir
byrja á haustin, fáum við mikið af
bréfum frá skólakrökkum. Um
áramót virðist ýmislegt vera að
gerast hjá giftu fólki, og þá fáum
við bréf frá þvi, segir Pósturinn.
Hann heldur áfram: helstu
vandamál, sem krakkarnir skrifa
um eru i sambandi við útlitið, svo
og samskipti þeirra við aðra
krakka. Þá finnstmér koma fram
sambandsleysi við foreldrana.
Það kemur einkum I ljós i þeim
bréfum, sem við megum ekki
I birta. Hjá unga fólkinu eru þaö
stelpur sem eru I meirihluta. Það
er eins og strákarnir séu feimnari
við að skrifa. Það kemur einnig
fyrir að stelpurnar skrifi fyrir
vini sina, ef um vandamál er að
ræða i sambandi stráks og stelpu,
jafnvel þó það séu vandamál
hans. Fullorðna fólkið á lika sin
vandamál og við birtum bréf
nokkuð jafnt úr öllum áttum”.
I Dagblaðið skrifar „fólk á öll-
um aldri, en þó er kannski mest af
fólki á miðjum aldri og þar yfir”.
— í lesendadálkum dagblaðanna fær þjóðin útrás