Helgarpósturinn - 05.10.1979, Blaðsíða 9

9
helgarDÓsturínrL- Föstudag
ur 5. október 1979
Diskó-Diskó-Diskó-Diskó
maður var á dansæfingum sem
svo hétu, skólaböll I Mjólkurstöft-
inni áöur en þeir fundu upp súr-
mjólkina. Dóttir min, barn sins
tima, var klædd þeim galla sem
eríættviöfjósagallaminn frá þvl
um áriö, er ég var matvinnungur
hjá honum frænda mlnum fyrir
noröan. Nú klæöist ungt fólk
svona fjósagalla og kemur þó
aldrei I fjós.
Þegar dóttir min haföi brosaö
aö mér I þessum nýgömlu
keisarafötum Maós og ég glápt á
hana og reynt aö kyngja undrun
minni, fórum viöað hugsa láttina
að Diskóhúsinu enda dagurinn
löngu dottinn i myrkur.
Ég haföi vel til þess hugsaö að
fara Ut meö þessari dóttur minni
aö kynnast henni alveg upp á
nýtt, ræöa við hana um llfiö og til-
veruna, lauma aö henni nokkrum
góöum ráöum, þvi maður er svo
ruglaöur að halda aö ungt fólk
geti ekki lifaö llfinu ráöalaust.
Þegar viö gengum upp tröpp-
urnar lentum viö I kjölfari fólks á
innleiö og þaö sem vakti undrun
mína var hvað þetta fólk var
frjálslegt. Svo frjálslegt að mér
fannst þaö næstum kærulaust. Ég
mokaði svolltið frá minnisdyrum
og rámaöi I þá daga er maöur fór
á dansæfingarnar, meö væga
spennu 1 þindinni fannst manni, I
bestu fötunum, meira aö segja i
burstuöum skóm og meö bindi,
háriö vatnsgreitt aftur, eins og á
Elvis áöur en hann byrjaði kon-
sert
Húsið er eins og hringleikahús
finnst mér, fimm barir eöa hvaö?
og maður ruglast um leið og inn
er komiö, öll þessi ljós sem ekki
lýsa til lestrar, blikka I sífellu
eins og þau ætli rétt I þessu aö
þjást af rafmagnsskorti, dofna,
blossa upp á ný, alveg eins og
gerist norður I landi á vetri, þegar
hleypur I Laxá krap og fólk á
Akureyri byrjar aö skammta sér
rafmagn. Tónlistin var I enga ætt
viö þá múslk sem KK og félagar
framleiddu: I Wonder Who’s
Kissin’ Her Now.... I’m Gettin
Sentimental Over You... Golden
Carrings... Five Minutes More...
Chi-Baba Chi-Baba... ,,A” —
You’re Adorable.... My Happi-
ness... og hvaö þau heita. Og þá
trommaöi Svavar Gests meö sól-
gleraugu í Mjólkurstööinni, þvl
Gene Krupa haföi dottiö I þaö
vestur I Ameriku og liklega fengiö
glóöarauga og trommaöi þess-
vegna meö sólgleraugu. Þeir
fylgdust meö, tónlistargæarnir i
gamla daga. Orginal, eins og tón-
listargæarnir i dag!
Nema hvað, ég fékk hellu fyrir
eyruog varö næstum heyrnarlaus
þaö sem eftir var kvölds eöa
nætur og stundum fannst mér
brjóstiö ætla aö rifna frá. Svona
getur hljóö verkaö á mann.
Dóttir min viröist hafa sér-
hönnuö eyru fyrir svona hávaöa,
eins og allt ungt fólk nú til dags,
hún fór á undan aö finna okkur
borö. An tafar var komin til oldiar
ung stúlka I engu sérstöku júni-
formi og minnti ekki á þær elskúr
á Langabar eða Laugavegi 11,
hleraði pöntun okkar án þess aö
taka upp blaö og blý. Allar til-
raunir minar tilsamtals köfnuöu I
ofsalegri músik frá hljómflutn-
ingsgræjum sem kosta milljónir,
og æpandi rödd konu kynnir lögin
I sibylju og hún er kölluö Snúöur.
teygjum en koma frá þvl lifandi
og meö bros á vörum. Þetta var
fallegt fólk og frjálslegt, ber sig
glæsilega og vaxtarlag vekur
manni öfund eins og nú er komiö
alltof mörgum samferöa-
mönnum, sem eru eins og rúllu-
pylsa I laginu, og göngulagiö eins
og þeir hafi lim á hælunum. Og
þar sem ég sat I brúðkaupsfötum
Maós, fannst mér ég hafa villst úr
gömlu tiskublaöi.iog hafnaö á for-
siöu Samúels. Eins og forvitin
augu mln horföu á þetta fólk, var
églaus viö áleitiö augnaráð þess,
hvaö þá aö þaö brosti aö þessum
gamla náttkrumma. Varia aö
ungur maöur á Diskó þetta kvöld
hvíslaöi aö sjálfum sér eöa
öörum, sjáiö þennan gamla ref!
Barnaræningi á meöal vor!
Þaö er bara fólk á mlnum aldri
sem kann svoleiöis kurteisi. Hér
virtist enginn dansa viö annan,
allir dansa fyrir sig. Hér réöi
rikjum hin nýja stefna. Ég fyrir
Helgi Sæmundsson — Hrafn Gunnlaugsson — Jónas Jónasson —
Magnea J. Matthiasdóttir — Páll Heiðar Jónssonar — Steinunn
Siguröar dóttir — Þráinn Berteisson
hringbordid
I dag skrifar Jónas Jónasson
Maöur fór I bakari i gamla daga
aö fá sér snúöa eftir sund.
Nútiminn á aö kenna börnuip
fingramál aö hafa meö sér út i
lifsins hávaöa. Ég væri I dag,
engu nær um llf og tilveru dóttur
minnar, ef ekki væri til simi i
landinu.
Ég hætti fljótlega tilraunum til
samtals og fór bara aö horfa i
kringum mig. Dansgólfið, ef þaö
er oröiö, er upphækkaöljóssnúast
yfir dansendum sem hrista sig á
pöllunum eins og dýr I dauöa-
Mig frá Mér til Mins eigins.....!!
Hér dansaöi Sjálfiö.
Þaö var þá eitthvað annaö i
gamla daga! I Mjólkurstööinni
með KK sýnilegan og Svavar
Gests með sólgleraugu. Þá var
kjammast. Þaö er þegar hann
leggur kjammann aö kjamma
hennar og hét vangadans. Þá var
varla lyftfætifrá gólfi. Ef maður
sæi I dag fullan danssal af
kjammandi fólki, héldi maður aö
lömunarveiki heföi slegiö sér
niöur á staönum.
Svona breytist fólk, eða viöhorf
þess.
Eru tlmarnir verri?
Ekki held ég. Alla tlö hafa
mæður haft áhyggjur af dætrum
sinum og feöur af sonum. Ef eitt-
hvaö er breytt, er það kannski
þaö aö unga fólkiö hefur nokkrar
áhyggjur af foreldrum slnum.
Unga fólkiö I dag er vitni aö mikl-
um breytingum t.d. hjá miö-
aldra;. fólki, sem mitt i fjöl-
skylduönnum er aö uppgötva
sjálft sig sem einstaklinga, meö
sérkröfur san aldrei hafa flotiö á
yfirboröiö fyrr en nú, þegar að
þrýstir ný kynslóö, fersk og frjáls
sem horfir djarfhuga fram á
veginn sem er frekar illa lagöur
af okkur og eldri kynslóöum.
Verömætamat heimsins er
brjálaö, þaö hafa veriö geröar
margar tilraunir til aö gera útaf
viö mannkyniö, en það lifir. Jafn-
vel guö er til ennþá. Nema sá
dans sem ungt fólk stigur, er alls
óskyldur veröbólgudansi ídjóta,
hann er óháöur og sérstakur,
nálgast frumdansinn sem var
stiginn með nýju tungli og þegar
heit var nótt. Hver er ég aö finna
aö honum?
Þegar ég ók dóttur minni heim
var tungl sýnilegt. átjörnur voru I
skreytingunni, noröurljós þutu i
grænu eins og ósýnilegur risa-
pensill faari um himinr; i mikilli
gleði. Dóttir min gaf mér koss á
kinn aö taka meö mér heim. Hún
steig út úr bílnum og gekk inn i
hús sitt, ung meö framtlöina i
hendi sér, bein i baki og djörf i
göngulagi, og hún veifaði hendi
um leið og dyrnarlokuöust á eftir
henni. Stjörnurnar glitruðu aö
brúa kynslóöabilið og mér fannst
gott að vera til. Máninn kinkaði
mér kolli þegar billinn minn fór
hljóölega I gang og leiö frá
húsinu, og trjágreinar klöppuöu
lof I lauf sem féll til jaröar aö búa
til nýjan lit á grænt grasiö.
urinn sem talaö var um, sé úr
lausu lofti gripinn. En það er ekki
rétt eins og borgarlækni hlýtur
að vera kunnugt um. Hann segir
einnig, að rannsókn á sóðaskapn-
um hafi strax verið gerö. Honum
viröisthafa yfirsést, þar sem seg-
ir i grein minni, að þegar við
starfsstúlkur fengum okkur nýja
hanska fækkaði niöurgangi hjá
sjúklingum til muna. Hann hefur
greinilega ekki tekið eftir grein
Valgerðar Þóru Benedikts þar
sem segir: ,,Ég ætlaði að læðast
með hanska, sem ég haföi þvegiö
meö gólf, i skol fyrir uppþvotta-
vél. En þaö komst fljótlegaupp og
allt ætlaði af göflunum að ganga.
Mér voru góðfúslega léöir hansk-
ar við diskaskolið og bent á að
reyna þetta ekki aftur hvað ég
gerði eldoi. Ég hlýt aö vera állka
sóði og §.S.” Borgarlækni viröist
ekki heldur kunnugt um að ein
konan hafi verið send i mynda-
töku vegna - óeölilega mikils
niðurgangs, og myndatakan
leiddi i ljós að ekkert væri aö kon-
unni.
Ég kann þvi mjög illa að vera
sögð fara meö ósannindi, þar sem
mér finnst slikt ósæmandi, en
fyrst einhverjir vilji draga lyga-
sæng sér yfir höfuð á minn kostn-
að, þá skal ég reyna aö standa
undir þeim kostnaöi þeirra
vegna.
Særún Stef ánsdóttir:
fyrrv. starfsstúlka á Grund
ÍKRUNARFÓLK
Ríkissaksóknari og skreiðarmúturnar i Nigeriu:
Hetgarpóstsfréttirnar eru
bókaðar sem innkomið mál
Þórður Björnsson með málið til athugunar
, ,Ég þakka blööin’,’ sagöi Þórö-
ur Björnsson ríkissaksóknari i
samtali viö Helgarpóstinn, en
eins og greint var frá i siöasta
blaði, var rikissaksóknara sendur
blaöapakki, sem innihélt þau
tölublöð Helgarpóstsins sem fjöll-
uöu um mútur I skreiöarviöskipt-
um Islendinga I Nigerlu. 5 tölu-
blöö Helgarpóstsins voru send til
rikissaksóknara. Var þaö Þórö-
ur Björnsson sjálfur sem óskaöi
eftir blööunum I upplýsingaskyni,
þar sem hann kvaðst ekki þekkja
umrætt mál. A þaö skal minnt, aö
spurningin fjallar um þaö hvort
skreiðarseljendur hafi boriö Is-
lensk lög um viöskiptahætti, er
þeir greiddu skreiðarkaupendum
kaupbæti til aö liöka fyrir viö-
skiptum.
Rikissaksóknari var aö þvi
spurður hvort hann heföi ákveöiö
næstu skref I þessu máli og hvort
honum þætti ástæöa til aö sækja
menn til saka fyrir ólöglega viö-
skiptahætti/, á grundvelli frétta
Helgarpóstsins.
„Þaö hefur ekki veriö tekin af-
staöa til þessa máls ennþá,”
svaraði Þóröur.
— Veröur það gert fyrr en slö-
ar?
,,Ég geri fastlega ráö fyrir þvl.
Ég hef látiö bóka þessa blaöa-
sendingu sem innkomiö mál og lít
á hana sem slíka, en ekki aðeins
sem óformlega sendingu,” sagöi
Þóröur Björnsson rikissaksókn-
ari.
-GAS
Nígeríumúturnar:
MÚTUR TEUAST TIL ÓLÖG-
MÆTRA VIÐSKIPTAHATTA
Ríkissaksóknari hafði ekki heyrt um málið
ekki. SG-hljómplötur hafa gef-
ið út 12-15 hæggengar hljómplöt-
ur á ári hverju slðustu tlu árin
og verður ekki breyting þar á i
ár. Fyrirtækið hefur þegar gefið
út 6 plötur það sem af er árinu
og aðrar 8 eru væntanlegar
næstu vikurnar. Ctgáfa á 6-8
plötum hefur þegar verið á-
kveðin á næsta ári. I framhaldi
af þessu vitna ég til annarrar
greinar, sem birtist i 22. tbl.
Helgarpóstsins. Þar segir m.a.
„Hin litla sala islenzkra hljóm-
platna er auðvitað keðjuverk-
andi frá sölu til útgáfu til fram-
leiðslu. En eins og flestum er
kunnugt eru nú starfandi tvö
hljóðupptökustúdió á Islandi,
Tóntækni h.f. og Hljóöriti h.f. og
er rekstrarafkoma þeirra mjög
slæm það sem af er . þessu ár-
inu og útlitið framundan
dökkt”.
Þar sem ég er einn af eigend-
um Tóntækni h.f. þá get ég full-
yrt að rekstrarafkoma þess fyr-
irtækis hefur alls ekki verið
slæm I ár. Þvert á móti hefur
aldrei verið eins mikið að gera
og einmitt nú og þegar liggja
fyrir verkefni nokkra mánuði
fram I timann. Vinsamlegast
SvavarGests
ATHUGASEMD
Andri ísaksson hafði samband
við Helgarpóstinn vegna ummæla
Asmundar Asmundarisonar, for-
manns Samtaka herstöðva-
andstæðinga, aö hann hafi veriö i
Framsóknarflokknum áður en
hann gekk i Samtök frjálslyndra
og vinstri manna. Andri kvað
þessi ummæli Asmundar á mis-
skilningi byggð, og sagðist aldrei
hafa verið I Framsóknarflokkn-
um né heldur öðrum stjórnmála-
flokkien Samtökum frjálslyndra.
Um stöðu íslenskrar hljómplötuútgáfu
Hr. ritstjóri.
Vegna greinar um islenzka
hljómplötuútgáfu i 25. tbl. Helg-
arpóstsins óska ég að taka eftir-
farandi fram.
A fundi, sem íslenzkir hljóm-
plöturútgefendur héldu ekki alls
fyrir löngu var m.a. rætt um að
islenzk hljómplötuútgáfa stæði
höllum fæti, en ekki var sam-
þykkt að hætta hljómplötuút-
gáfu eins og fram kemur i fyrr-
greindri grein.
Forráðamenn hinna einstöku
fyrirtækja hljóta að gera það
upp við sig hver fyrir sig hvort
þeir halda útgáfu áfram eða
Islensk hljómplötu-
útgáfa úr sögunni?
Öll helstu fyrirtækin hætta útgáfu
Hljómplötuútgefendur héldu
fund f vikunni þar sem þeir sam-
þykktu aö hætta hljómplötuút-
gáfu frá og meÖ næstu áramótum
vegna þess hversu illp. þeir telja
búiö aö Islenskri hljómplötuút-
gáfu af hálfu stjórnvalda meö
ýmsum álögum og sköttum. Mun
fjármáiaráöherra veröa tilkynnt
þessi ákvöröun i bréfi eftir þvi
c«m Ualrtqi>nZalnplnn Lamcl nmcI
hljómplötuútgáfufyrirtækjanna
hér á landi, — Fálkans, Steinars
h.f., Hljómplötuútfáfunnar og
SG-hljómplatna. Þá viröist ein-
sýnt aö Hljóöriti muni veröa aö
hætta starfsemi sinni vegna verk-
efnaskorts. Þar er um þessar
mundir einungis veriö aö vinna aö
einni hljómplötu, — um Hatt og
Fatt en Hljómplötuútgáfan sem
ráöppröi tvær nViar hlirimnlöfur I
Svona er umhor
Kvikmym
T