Helgarpósturinn - 21.12.1979, Page 3
JiQlgarpósturínn
Föstudagur 21. desember 1979
Jólasveinninn biöur Lúövik Jósepsson Austfjaröargoöa og þing-
manninn fyrrverandi um lán úr byggöasjóði og fær iákvætt svar.
A leiö inn f Alþingishúsiö til fundar viö þingmenn. En þingmenn og
aðrir starfsmenn voru ekki komnir i jólaskap og tóku heimsókn hans
illa.
Leyst úr umferöarflækju i Lækjargötunni meö miklum tilþrifum.
hún vera þaö og um siðir var jóla-
sveinninn leiddur i skilning um
þaö, aö bankastjórarnir væru á
hæöinni fyrir ofan og þaö þyrfti aö
panta hjá þeim tima.
Lúðvík lofar
byggðasjóðsláni
„Ég hef engan tima i slikt
þvarg,” sagöi þá Gluggagægir
meö þunga. i sömu svipan kom
hann auga á Lúövik nokkurn
Jósepsson fyrrum þingmann meö
meiru. „Þennan þekki ég úr
sjónvarpinu”, „ sagöi Glugga-
gægir. „Hann ræöur miklu —
gleraugnalaus eöa ekki.”
Hann gekk ákveðnum skrefum i
átt til Lúðviks, sem greinilega
haföi nýlokiö viö aö greiöa inn á
ávisunareikninginn sinn og sagöi
hratt og ákveöið. „Lúövik, getur
þú ekki bjargaö okkur jólasvein-
unum smáláni úr byggðasjóöi.”
Lúövik skipti ekki svip viö þetta
óvænta ávarp og sagöi: „Þaö
hlýturaö vera hægtaöbjarga þvi.
Ætliö þiö aö fara aö byggja?”
„Já, viö viljum gera henni
Grýlu okkar eitthvaö gott I ellinni
og betrumbæta hibýli hennar.”
„En þið megið þá ekki byggja
of stórt,” sagöi þá LúÖvik og
kimdi. Jólasveinninn lofaöi þvi og
tók siöan ákveöiö ioforö af Lúövik
Jósepssyni um aö hann reddaði
virtust vingjarnlegri og
alþýölegri i sjónvarpinu fyrir
kosningar en nú. „Það má hreint
enginn vera aö þvi aö tala viö mig
— hvaö þá meir” sagöi ræfillinn.
„Þetta eru nú ljótu móttökurn-
ar.”
Fréttamaöur sem þarna átti
leiö framhjá, heyrði þessi orö
jólasveinsins og sagöi þessar
köldu kveöjur ekkert skrýtnar.
„Þeir eru nefnilega 60 hérna inni
af sömu sort og þú ert. Þess
vegna er það ekkert nýjabrum aö
sjá þig.”
Og Gluggagægir hrökklaöist út
úr þinghúsinu ekki allt of léttur i
lund. Hann haföi á þvi orö, að
þetta yröu erfiö jól. Lét hann ekki
viö þau orö sitja og skellti sér inn
á feröaskrifstofuna Úrval og
pantaði hvildar - og afslöppunar-
ferö til Kanarieyja strax 7.
janúar, daginn eftir þrettándann.
Afram hélt hann þó
Pilatusargöngu sinni. Fór i
verslunina Viöi og spuröi I
kjötafgreiðslunni hvort þeir gætu
ekki séð af eins og einu hangi-
kjötslæri sem hann þyrfti aö
senda fátækri fjölskyldu fyrir
austan. Þaö var ekki hægt.
Jólakveðju
til forsetans
Úti Austurstræti aftur. Daprari
en nokkru sinni fyrr. Þaö stóö þó
ekki lengi. Börnin flykktust að
honum og hrifningu þeirra voru
engin takmörk sett. Gluggagægir
náði kæti sinni á örskammri
stundu og lék á alls oddi viö börn-
in. Pylsusalinn i Austurstrætinu
bauö honum pylsu meö öllu, sem
hann torgaöi á mettima og allt lék
i lyndi.
„Ég gleymi bara þessum pen-
ingamálum. Börnin þurfa engar
peningagjafir. Þau þurfa bara
hlýju og góðvild og af sliku hef ég
nóg. Þaö veröa minar gjafir þessi
jólin,” sagði Gluggagægir
sannfærandi róm.
„En fyrst aö ég er hér i bænum,
þá er best að ég liti viö hjá
forsetanum i stjórnarráðinu og
óski honum gleðilegra jóla.” Ekki
var forseti viö, en Gluggagægir
baö dyravöröinn aö senda for-
setanum bestu jóiaóskir meö
kveöju.
Og viö kvöddum jólasveininn
Gluggagægi. á Lækjartorginu
umkringdan börnum — peninga-
lausan, en glaðan og ánægðan.
r
eftir Guðmund Arna Stefánsson Myndir: Friðþjófur
byggöasjóösláninu fljótlega —
helst fyrir jólin.
Ennþá var þó sá rauöi peninga-
laus. „Þaðer þá ekkert um annaö
aö gera, en tala viö þingmennina
okkar. Þeir hljóta aö bjarga
þessu tafarlaust.” Hann hljóp viö
fót yfir Austurvöll og inn um aöal-
dyr þinghússins. Þingveröirnir
tóku honum ekkert alltof vel.
„Hvaö vilt þú hingaö?” sögöu
þeir grafalvarlegir og nánast
önugir á svip. „Ég vil tala viö
þingmenn” svaraði Gluggagægir.
Á Alþingi
Honum var hleypt inn og upp
stigann — meö semingi þó. Þaö
var greinilega mikiö aö gerast
inni I þingsal, þvi fáir þingmenn
voru á ferli á göngum. Nokkrir
skutust þó á milli herbergja, —
helst framsóknar þingmenn. En
svo mikill var asinn á þeim, aö
ekki máttu þeir vera aö þvi aö
tala viö jólasvein i kröggum.
Hafa eflaust haldiö hann án
átkvæðisréttar. Þá voru þing-
veröirnir sifellt aö gera athuga-
semdir viö þessa heimsókn og
sögðu viö Gluggagægi,” aö þeir
kynnu ekki að taka svona grini i
þinghúsinu.”
Gluggagægir var aö vonum
nokkuö sleginn viö þessar mót-
tökur og haföi það á oröi, aö þeir
Hjartanlega
velkomin(n) í hóp þeirra er veita endurskinsmerkjum athygli. í
hópnum eru jafnt ungir sem gamlir, og'allir hafa skilið að endur-<
skinsmerkið er okkur mikil vörn í skammdeginu, — slysavörn, ■
getur jafnvel verið líftrygging. Þeir vita, að þeir sjást allt að fimm
sinnum fyrr en ella með því að bera endurskinsmerki.
ER ÞETTA EKKI
UMHUGSUNARVERT?
Þeir vita líka að slys eru ekki lengi að verða og henda ekki aðeins
þá sem við ekki þekkjum eða koma okkur alls ekki við. Ef þú átt
ástvin, barn, gamlan föður eða móður, lestu þetta þá öðru sinni.
En endurskinsmerki má nota á margvíslegan hátt.
VÆRI EKKI UMHUGSUNARVERT
. .. fyrir forstöðumenn fyrirtækja að veita starfsfólki sínu mikil-
væga slysatryggingu til og frá vinnustað?
. . . fyrir skjólfataframleiðendur að senda ekki aðeins flíkur á
markað sem vernda gegn kulda og regni heldur líka slysum?
. . . fyrir skóla að rétta verndarhönd út í umferðina til þeirra er
þeim hefir verið trúað fyrir?
... fyrir eigendur vinnuvéla, reiðhjóla og barnavagna að eitt eða
tvö lítil endurskinsmerki geta bjargað dýrmætu mannslífi?
JÁ, VÆRI SLÍKT EKKI
UMHUGSUNARVERT?
Umferóarráó vekur athygli á:
... að skólar, bæjarfélög, fyrirtæki, félagasamtök o.fl., geta
fengið endurskinsmerki áprentuð með einkennum sínum.
... að við höfum endurskinsmerki á hross.
... að við eigum líka endurskinsörvar sem líma má innan í bíl-
hurðir, og blasa við sé hurö opnuð út í umferðina.
VIÐ TELJUM að endurskinsmerki þurfi aó bera svo þau komi að
notum. Því viljum við koma þeim til þín. Þau fást í allflestum
mjólkurverslunum landsins, og auk þess í mörgum ritfanga- og
bókaverslunum. Okkur væri þökk í að þeir sem fúsir eru að annast
sölu þessara LÍFSNEISTA hefðu sem fyrst samband við okkur.
__________________ Síminn er 27666.
ENDURSKINSMERKI
fást hér
Lindargötu 46
101 Reykjavík.
Þetta vísar veginn.
Svona spjald er í þeim verslunum
sem selja endurskinsmerki.
Endurskinsmerkin auka öryggið.
Dökkklæddur vegfarandi sést Vegfarandi
í aðeins 20-30 m. fjarlægð með endurskinsmerki
frd lögljósum bifreiðar. sést * 120-130 m. fjarlægð.
Metrar 0 10 20 30