Helgarpósturinn - 22.08.1980, Blaðsíða 13

HplrjPirpn^tl irinnFöstudagur 22.ágúst
1980
aö ganga um fjöruna á Eyrar-
bakka. Betri megrunaraöferö er
vart hægt aö hugsa sér.”
Pétur er eins og áöur sagöi eig-
andi Asks, og hefur þvi væntan-
lega meira en nóg aö boröa. Hann
var aö lokum spuröur hvort
honum þætti matur góöur.
„Já, mér þykir mjög gott aö
boröa, er mikill matmaöur. Sér-
staklega er ég mikill sósu- og
súpumaöur”
// Fyrst og fremst hreyf-
ingarleysi"
— segir Kristinn Finn-
bogason
„Þetta kom svona meö árunum
hjá mér,” sagöi Kristinn Finn-
bogason, framkvæmdastjóri
Iscargó. „Ég vann iikamiega
erfiöisvinnu á yngri árum, og
boröaöi þá mikiö. Siöan þegar
hægöist um hjá mér, og ég breytti
um vinnu, þá hélt ég áfram aö
boröa jafn mikiö. Ég er ekkert
sérstaklega mikill matmaöur. Aö
visu finnst mér gaman aö boröa
góöan mat, en hverjum finnst þaö
ekki?
Já, er heldur á þvi aö feitt fólk
sé kátt. Eg þekki nokkra menn
sem eru i feitara lagi, og þeir eru
allir heldur léttir. Ég kann nú
ekki neina skýringu á þvi. Þetta
viröist bara fara saman.
Auövitaö fylgja þessu lika gall-
ar. Þaö er erfitt aö bera þetta
framan á sér, þaö gefur auga leiö.
Svo iþyngir þetta manni i sam-
bandi viö föt og annað. En þaö er
hægara sagt en gert aö losna viö
þetta. Þaö reynist flestum auö-
velt aö bæta þessu á sig, en þaö er
ekki alveg jafn létt verk aö ná þvi
af aftur. Nei, ég hef ekkert gert til
að losna við þetta. En auövitaö
stafar þetta fyrst og fremst af
hreyfingarleysi.”
//Góður matur dáyndisgóð-
ur"
— segir Kristinn Hailsson
„Ég skal ekki fullyrða hvort
menn veröa léttlyndir af fitu. Þaö
er þó ekki ósennilegt. Feitir menn
eru jú mjög þungir á sér og geta
ekki hlaupið undan vandræöun-
um. Og þá er besta vörnin eflaust
fólgin i þvi, aö hafa brosið uppi”
sagöi Kristinn Hallsson söngvari
og fulltrúi i menntamálaráöu-
neytinu.
„Ég var tágrannur á yngri
árum” sagöihann. „Svo grannur
reyndar, aö þaö var álitiö næstum
hættulegt. Ég var undir læknis-
hendi, og þótti mjög heilsutæpur
frá fjórtán, fimmtán ára aldri til
tvitugs, og þurfti aö gæta min i
mataræöi. Þaö var ekki fyrr en ég
hætti aö fara aö læknisráöum, og
boröa allt mögulegt aö mér fór
allt í einu aö llöa vel. Og svo er
guöi fyrir þakkandi aö mér hefur
liöiö afskaplega vel siöan’.’
— Hefuröu gert eitthvaö til aö
ná af þér aukakflóumun?
„Ekki held ég þaö, í sannleika
sagt. Ekki i neinni alvöru. Viö
geröum okkur þaö til gamans
fyrir nokkrum Jrum ég, Albert
Guömundsson og Jón Gunnlaugs-
son, aö fara i megrun fyrir
Vikuna, og sjálfa okkur i leiðinni
náttúrulega. Þaö gekk alveg
þokkalega, þann stutta tima sem
þaö stóö.
Ég er annars á móti þvi aö berj-
ast viö þetta dag eftir dag, árum
og áratugum saman. Þaö er
enginn leikur aö þurfa alltaf aö
halda i viö sig i mat. Ég vil mun
frekar gera þetta f einum spretti.
Taka kannski einn mánuö á
hverjum tiu árum, og boröa þá
nánast ekki neitt. Slaka siöan á
kröfunum.”
— Ertu veikur fyrir góöum
mat?
„Já, ég get ekki neitaö þvi.
Góöur matur er alveg dáindis
góöur.”
eftir Guðjón
Arngrímsson
Telefónítis
Ég biö i ofvæni eftir aö þeir
loki hjá mér simanum. Ekki
minna ofvæni en ég beiö eftír
þvi aö fá hann fyrir tveimur
árum. En þá gekk ég Hka meö
einhverjar ranghugmyndir um
aö þetta væri þarfaþing og
ómissandi á hverju heimili.
Hvflfk blekking — ég heföi betur
munaö þá tiö þegar ég haföi
helst aö klára mánuöi áöur en
ég fékk hana i hendur. Ég kippi
mér svosem ekki upp viö þaö
heldur, þegar kunningjarnir
hringja á laugardagskvöldi til
aö vita hvort ég ætla á ball eöa
ekki. En svo þegar þessir sömu
kunningjar hringja klukkan
fimm aö nóttu dauöadrukknir
og spyrja himinfallnir af
Heimir Pálsson — Hrafn Gunnlaugsson — Jónas Jónasson — Magnea J. Matthias-
dóttir— Páll Heióar Jónsson—Steinunn Sigurðardóttir—Þráinn Bertelsson
Hringborðið
I dag skrlfar Magnea J. Matthlasdóttlr
sima þar áöur, en þar sem ég er
meö afbrigöum óminnug var nú
ekki svo vel. Og þó þaö hafi á
allan hátt veriö hræöileg
reynsla, þá haföi ég ekki hug-
mynd um hvaö ég var aö leggja
úti þessa feröina.
Ég ætti kannski aö skýra
þetta nánar, svona til aö gefa
fólki einhverja innsýn i sam-
band mitt viö sima. Ég ber
nefnilega hræöilega viröingu
fyrir tækinu, mætti jafnvel
segja meö nokkru sanni aö ég sé
hálfpartinn hrædd viö þaö. Ég
held nefnilega innstinni aö simi
sé ekki notaður til annars en
mikilvægs fréttaflutnings eöa
annarra nauösynjaverka. Sjálf-
sagt eru þetta uppeldisáhrif, en
Jþau gera meöal annars þaö aö
verkum aö ég á voöalega erfitt
meö aö skella á fólk — ég býst
alltaf viö aö þaö hljóti aö koma
aö þvi aö þaö buni útúr sér stór-
fréttinni eöa skilaboöunum,
jafnvel þó þaö hafi engan lit
sýnt á þvi áöur. Svo get ég ekki
meö nokkru móti tekiö helvitis
apparatiö úr sambandi eöa
lækkaö i þvi hljóöin. Ef ég lækka
sperri ég eyru og hlusta einsog
ég eigi lifiö aö leysa og ligg and-
vaka á nóttinni afþviað ég veit
aö ég heyri ekki I simanum ef
hann hringir. Ef ég á hinn
bóginn kippi úr sambandi naga
ég neglurnar allt uppaö olnbog-
um eöa jafnvel öxlum, sannfærö
um aö einmitt þá stundina
hrynji ættingjar minir og vinir
niöur einsog flugur og þeir fáu
sem eftir lifa liggi kófsveittir á
llnunni til aö reyna aö sam-
Danda mig. Svo aö helvitiö fær
aö hringja óáreitt.
Og hvort þaö hringir. Þaö er
bókstaflega ekki flóarfriöur
fyrir simhringingum. Furöuleg-
asta fólk finnur hjá sér hvöt til
aö hafa simasamband viö mig.
Látum vera, þó amma min
blessunin slái á þráöinn til aö
inna eftir heilsufarinu eða
helgarpóstarnir narri útúr mér
hringborö viö og við. Ég tek þvi
lika meö stóiskri ró, þegar rit-
stjórar og prentsmiöjumenn
hringja grátklökkir aö falast
eftir þýöingunni sem ég átti
undrun. „Varégaö vekja þig?”,
þá fer aöeins aö gára himna-
rikisfriöur sálar minnar. — Þaö
er annars furöulegt hvaö tele-
fónitisinn leggst illa á suma,
einkum á vissu stigi drykkju.
Maöur hefur svosem oröiö vitni
aö þvl, þegar partýfólk meö
augun i kross skriöur aö tækinu
og snýr skifunni titrandi
höndum, svona rétt til aö heyra I
kunningjum sinum blásaklaus-
um og sofandi I hinum enda
bæjarins. Og þaö fólk, sem
maöur hélt aö ætti ekkert eftir
annaö en dauöann og timbur-
mennina næsta dag. Meira aö
hef komist i tæri viö vildi endi-
lega kynna mig fyrir hundinum
sinum. Eftir lýsingum aö dæma,
var skepnan ekki siöur kyn-
feröislega brengluö en húsbónd-
inn. Hæfir skel kjafti. Svo eru
auövitaö nábitarnir — þessir
sem mega ekki frétta af dauös-
falli án þess aö hlaupa i símann
aö sambanda ættingja þess
látna og ausa af ótæmandi sjóö-
um ógeöslegheita og andlegrar
brenglunar sinnar. Ef marka
má mlna reynslu, eru miöaldra
kerlingar fremstar I þeim
flokki. Sálfræöingar kunna ef til
vill einhverja skýringu á fyrir-
bærinu. Persónulega finnst mér
þaö vel þess viröi aö rannsaka
þaö.
öllu meinlausari eru þessir
þrautseigu, sem hringja fimm-
tiu sinnum úr sama bilaöa sjálf-
salanum og gefast hvergi udd bó
sambandiö rofni jafnharöan.
Þaö eru menn, sem gefast ekki
upp þó móti blási, trúmenn, sem
vita innst inni aö timi krafta-
verkanna er ekki liöinn. Ég er
nú svoddan helvitis skepna, aö
þaö hefur hvarflaö aö mér aö
þeir séu bara svona heimskir og
detti ekki i hug aö leita aö
öörum sjálfsala. — Simaöt eru
lika sivinsæl, ekki bara hjá
yngri kynslóðinni, heldur ekki
siöur þeim sem brátt fara aö
ganga i nýjan og spennandi
barndóm. Blessuö konan sem
var aö vara mig viö syndaflóöunu
hlýtur aö teljast I þeim hópi,
nema þá aö hún hafi veriö I
segja endist þaö I fjölmörg sim-
töl og lætur ekki hugfallast
þó skellt sé á þaö i sifellu. Ég
þekki einn sem var svo hel-
tekinn af telefónitis aöég var til-
neydd aö fela simann fyrir
honum innl frysti. Þaö var eftir
aö ég haföi meö lagni komist aö
honum á klósettinu þar sem þeir
voru innilokaöir tveir, hann og
siminn, og töluöu „privat”.
Hann var auövitaö fullur, bless-
aöur.
Sumir þurfa ekki einu sinni aö
vera drukknir, sjúkdómurinn er
búinn aö ná slikum heljartökum
á þeim. Þiö vitiö trúlega viö
hverja ég á — þaö er til aö
mynda þessi sem stynur, sá sem
andar og klámkjafturinn.
Hressasti klámkjaftur sem ég
bæjarleyfi. Og svo er þaö sú sem
vildi fá aö létta á hjarta sinu viö
mig („af þviaö þú ert svo góö”,
hvaöan sem hún haföi nú fengiö
þá flugu i kollinn) en gat svo
þegar til kom ekki talaö um neitt
nema veöriö (sem var ágætt
þann daginn).
Er þaö furöa, þá mér fljúgi
stundum i hug aö ég hafi heitiö
Alexander Graham Bell I ein-
hverju fyrra lifi og sé nú
aö gjalda fyrir syndir minar —
kannski þá stærstu aö finna upp
símann? (Var þaö annars ekki
hann, karlanginn, sem axlar þá
syndabyröi?) Eöa búa kannski
allir viö þetta? Ykkar vegna
vona ég ekki. Sjálfrar min
vegna — ja, mér telst svo til aö
þeir loki eftir helgina.
Vettvangur 9
hér. Fleiri en Flugleiöir veröa aö
draga saman seglin og halda sjó
meöan erfiöleikar ganga yfir.
Sagter aö i striöi og viðskiptum
reyni mest á menn, hæfni þeirra
og manndóm þegar undan veröur
aö halda. Aö stjórna sókn sé létt
miðað viö aö láta skipulagt und-
anhald takast vel svo sókn og
uppbygging megi hefjast á ný.
Niðurrifsskrif sist til bóta
Meöan stjórnendur Flugleiöa
berjast haröri baráttu I þágu fé-
lagsins og alþjóöar viö aö verja
félagið áföllum, sem orsakast af
ytri aöstæöum og viö hér á landi
fáum litt viö ráöiö sitja nokkrir
púkar á bitum og fitna vel af þeim
slefburöi sem um félagið og
starfsmenn þess birtist I blööum.
f sjálfu sér er þeim þetta ekki of
gott. Sýnir aöeins manndóm og
innræti. A þaö skal hinsvegar
minnt aö auöveldara er aö rifa
niður en byggja upp. Neikvæö
skrif og slefburöur á baksiöu
hjálpar ekki islenskum flugmál-
um né greiöir fyrir samgöngum
viö önnur lönd. Ekki heldur hálf-
kveönar vlsur og dylgjur. Viö
sliku eru fá svör og veröur þar
hver aö haga slnum skrifum sem
hann er maöur til.
Starfsfólk Flugleiöa sem flest
kom úr fyrirtækjum sem keppt
höföu I áraraöir vinnur nú i sam-
einingu aö framgangi flugsins.
Þaö hefir sameinast undir merki
Flugleiöa, og allt tal um flokka-
drátt meöal þess er með örfáum
undantekningum út i hött. Þessa
fólks biöur nú þaö hlutverk aö
vinna meö stjórn og forstjóra fé-
lagsins aö uppbyggingu félagsins
á breyttum grundvelli. Meö þrot-
lausu starfi og samheldni munu
islensk flugmál halda áfram aö
tryggja samgöngur þjóöarinnar
milli landshluta og viö önnur
lönd. Neikvæö skrif og slúðursög-
ur eru á hinn bóginn ekki til þess
fallin aö létta félaginu og starfs-
fólki þess róöurinn.
Sveinn Sæmundsson
Hákarl
8
á dilkakjöti og mjólkurafuröum
sökum minnkandi þýöingu þeirra
vörutegunda i neyslu lands-
manna. Af tæknilegum ástæöum
er snjallast aö halda niöri visitöl-
unni eins og mögulegt er hinn 1.
sept. n.k. með þvl aö neita verö-
hækkunum og auka niöur-
greiöslur, þar eö þaö gefur svig-
rúm til veröbreytinga, sem ekki
13
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVACREFRITVÉLARKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVAC RAF RITVÉLARKOVA
KOVA KOVA
KOVA KOVA
KOVACRAF ÉLARKOVA
KOVAC T RKOVA
KOVA ITV KOVA
KOVA AFRITVÉL KOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVAC RKOVA
KOVA KOVA
KOVA AFRITVÉL KOVA
KOVA AFRITVÉL KOVA
KOVA KOVA
KOVAC RKOVA
KOVAC RAF RITVÉLARKOVA
KOVAKRAFRITVÉ KOVA
KOVACRAFR KOVA
KOVACR LARKOVA
KOVA FRITVÉLARKOVA
KOVA FRITVÉLARKOVA
KOVACR LARKOVA
KOVACRAFR KOVA
KOVACRAFRIVÉ KOVA
KOVA FRITVÉLARKOVA
KOVA TVÉLARKOVA
KOVACRA . ARKOVA
KOVACRA ITVÉ kova
KOVACRA ITVÉ KOVA
KOVACRA ARKOVA
KOVA TVÉLARKOVA
KOVA FRITVÉLARKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVAC RKOVA
KOVA KOVA
KOVA AFRITVÉÉ KOVA
KOVA AFRITVÉL KOVA
KOVA FRITVÉ KOVA
KOVAC FRITVÉ RKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVACRAFRITVÉLARKOVA
KOVA KOVA
KOVA KOVA
KOVACRAF ÉLARKOVA
RKOVA
HBMpl'KTTVEIjKOVA
KOVACRAFRITVÉL^RKOW
KOVACRAFRíWÉLA
KOVAC RAFRITVÉLAR
%
hafa mikil áhrif á nýju visitöluna.
Gunnar haföi hugsaö sér aö
standa viö orö sin um minnkun
veröbólgunnar meö þvi aö skipta
um veröbólgumæli hinn 1. desem-
ber. Lausn kjaramálanna veldur
þvi, aö þær sjónhverfingar duga
nú ekki til. Rikisstjórnin
springur þegar kemur fram undir
1. mars. Dánartilkynningin er
þegar samin.
Kosningar i vor?
Draga veröur þær ályktanir af
stjórnmálaástandinu aö þing-
kosningar veröi meö vorinu.
Sennilega veröa þingflokkarnir
þá búnir aö móta sér einhverja
stefnu um breytingu stjórnar-
skrárinnar, þ.m.t. breytingu á
þingmannafjölda og kjördæma-
skipan. Sú breyting sem meiri-
hluti Alþingis felst á, veröur öör-
um þræöi notuö sem átylla nýrra
kosninga er allir stjórnmála-
flokkarnir ganga til meö tregöu.
Sérstaklega á þaö þó viö um
Sjálfstæöismenn, þareö þær flýta
þvl óhjákvæmilega uppgjöri, sem
nú dregur aö milli Gunnars og
Geirs. Sverrir Hermannsson
hefur opinberiega beöiö um frest
á kosningum, en óliklegt er aö viö
þeirri frestbeiöni veröi oröiö.
SKRIFSTOFUV6LAR H.fTS

x “ Hverfisgötu 33
....^ Sími 20560
55 60
i i i i i i i i i
45 50
i i i i i i i • i i