Helgarpósturinn - 14.07.1983, Blaðsíða 13

13
irinn Fimmtudagur 14. júlí 1983
fyrir hendi til að halda þessu gangandi í sum-
ar. Það er mest ungt fólk sem starfar þar, fólk
sem er við nám í hinum ýmsu greinum samfé-
lagsfræðinnar. Þetta fólk hefur unnið mjög
gott starf og gott fyrir þá sem þangað hafa
þurft að leita að geta talað um málin við jafn-
aldra sína heldur en að taka þau upp við gaml-
an sendiherra. Og ég vona að starfið haldi á-
fram..“
I Jónshúsi
— Hvernig er störfum þínum háttaö í sam-
bandi við Jónshús?
„Ég er stjórnarmaður þar; það er bæði
mikið starf og erfitt. Jónshús er gamalt hús,
illa byggt og þarfnast stöðugra viðgerða, sem
erfitt er að krefjast fjármagns til og ekki alltaf
auðvelt að sýna frammá að á þessum pening-
um þurfi raunverulega að halda. En flestir
þingmenn hafa þó góðan skilning á þessum
málum. Nú, svo er í Jónshúsi svokölluð fræði-
mannsíbúð sem látin er í té til lista- og fræði-
manna eins og það heitir í reglugerðinni. Og
það er alltaf einhver þar. Það er heimilt að
veita afnot af íbúðinni i þrjá til tólf mánuði í
senn, en við höfum tekið þá stefnu að skipta
afnotunum niður í þriggja mánaða tímabil...
Við vorum einmitt að úthluta henni um
daginn og það var erfitt að ákveða hverjum
skyldi veitt og hverjum ekki, þetta eru bara
fjögur tímabil á ári en umsækjendurnir eru
45. Ég held að það sé óhætt að segja að enginn
þeirra sem sótti um hafi verið með verk þess
eðlis að sjálfgefið væri að leggja þau til hliðar.
Við sem verðum að ákvarða þetta þurfum að
gera margt upp við okkur og þetta er það erf-
iðasta sem við gerum og blæðir að geta ekki
orðið við fleiri óskum, og reynum eftir bestu
samvisku að velja úr þá sem við teljum að beri
að styðja. Við í nefndinni erum alltaf einróma
sammála, notum ekki atkvæðagreiðsluað-
ferðina, og höfum oft þurft að sleppa þeim
sem við hefðum helst viljað. Og það er ekki
víst að við veljum alltaf rétt“.
Verkfrœðingur
— Svo ég komi með gatnla lummu: ef þú
mættir byrja uppá nýtt hvað myndirðu þá
verða?
„Ég geri ráð fyrir að ég mundi fara svipaða
braut. Ef ég hefði verið algjörlega sjálfráður
þegar ég var stúdent þá væri ég hvorki þing-
maður, bankastjóri, ráðherra eða sendiherra.
Mig langaði alltaf að verða verkfræðingur, og
fór i stærðfræðideild í menntó til að búa mig
undir það. Ég varð stúdent 1941 og hefði hald-
ið til náms í Bandaríkjunum ef ég hefði haft
til þess fjárhagslegt bolmagn. Ég las svo lög-
fræði í staðinn og get ekki séð eftir neinu...
Mér finnst ég hafa haft tækifæri til að
vinna ánægjuleg störf og hef haft ánægju af
þeim öllum og sé ekki að ég vildi að ævibraut-
in hefði orðið önnur. Ég er sem sagt sáttur við
lífið. Mér líður vel, ég hef hæfilega mikið að
gera, ég hef áhuga fyrir því sem ég er að gera
og vonast til að svo verði áfram..“
Helgarþóstsviðtalið:
E A
gústsson sendiherra í Kaupmannahöfn