Helgarpósturinn - 07.05.1987, Qupperneq 25

FJARLÆGÐIR
...þá sá ég að þetta starf myndi henta mér ágaetlega, nóg af sælgaeti," segir Holstein
um ákvörðun sína að gerast myndlistarmaður. Smartmynd.
ljóst að breytingar hafa orðið á ýms-
um sviðum: „í Hollandi eru 10.000
listamenn og ég get ekki afgreitt þá
alla með einni setningu. Sumir
þykja mér góðir, þeir eru að gera
hluti sem ég kann að meta, aðrir
þykja mér ekki sérstakir. Það er ekki
þar með sagt að þeir séu ekki líka að
gera góða hluti."
Hann segir að sér hafi verið boðið
hingað til lands til að halda þessa
sýningu: „Eins og ég sagði áðan hef
ég áður sýnt á íslandi. Sennilega hef
ég haft áhrif á einhverja listamenn
hér, annars væri mér ekki boðið aft-
ur!“
Jafnframt því sem Peter sinnir
málaralistinni hefur hann kennt við
listaakademiu í Hollandi og undan-
farnar vikur hefur hann verið gesta-
kennari við Myndlista- og handíða-
skóla íslands. Meðal nemenda hans
í Hollandi voru íslendingar sem
hann segist kunna vel að meta:
„Mér líkar vel við Islendinga og
ég held að íslendingum líki einnig
vel við okkur í Hollandi. Ég held
það sé tiltölulega auðvelt fyrir ís-
lendinga að koma til náms í Hol-
landi því það er margt líkt með þess-
um þjóðum. Ég held til dæmis að ís-
lendingar ættu mun erfiðara með
að aðlaga sig aðstæðum í París held-
ur en í Amsterdam. Þarna spilar líka
inn í að í Hollandi þurfa nemar að-
eins að borga húsaskjól og mat en
eru í rauninni „ókeypis" í náminu,
ólíkt því sem tíðkast t.d. í Bandaríkj-
unum.“
Hann segir íslensku nemendurna
hafa verið misjafna, sumir hafi unn-
ið mjög vel meðan aðrir hafi „notið
góðra stundá'. Segist auðvitað ekk-
ert vita hvað þeir síðarnefndu hafi
verið að gera, það sé jafn líklegt að
þeir hafi eytt stundunum á söfnum
og fræðst á annan hátt en gert er
innan skólans: „Sumir íslending-
anna voru mjög harðir af sér og
vinnusamir," segir hann og nefnir
þar Daöa Gudbjörnsson sem hann
segir að hafi skilað meiru af sér á
einu ári en aðrir á þremur árum.
Hvott hann geti lifað eingöngu á
listinni svarar hann: „Nei ég þarf
stundum að vinna fyrir mér líka
með kennslu. Núna hef ég verið að
kenna við Myndlista- og handíða-
skóla íslands sem mér þykir góður
skóli. Þar fá nemendur undirstöðu-
þjálfun og mér finnst kostur að ís-
lenskir myndlistarmenn skuli hafa
tækifæri til að fara í framhaldsnám
erlendis. Það býður upp á tækifæri
til að víkka sjóndeildarhringinn og
kynnast öðrum þjóðum. Það er ekki
fyrr en maður fer að búa fjarri
heimalandi sínu sem maður sér að
menningin þar er öðruvísi en ann-
ars staðar og með því að dvelja fjarri
heimalandinu metur maður menn-
ingu landsins í veikleika sínum og
styrkleika."
Ef hann mætti lifa lífinu upp á
nýtt, veldi hann sér þá aftur sama
lífsstarf?
„Nei, ég væri heimskur ef ég ætl-
aði að endurtaka lífið á sama hátt!"
segir hann brosandi. „En ég fæ
hvort sem er ekki tækifæri til að
byrja að nýju svo ég er sáttur við
það sem ég er!"
UPPLESTUR verður í Nor-
rœna húsinu í kvöld, 7. maí kl. 20.30.
Þar mun finnski rithöfundurinn
Márta Tikkanen lesa úr verkum sín-
um.
KLASSIK á laugardaginn: þá
verða haldnir tónleikar í Norrœna
húsinu með þverflautuleik
Jonathans Bager og Catherine
Williams á píanó. Jonathan Bager
stundaði flautunám við Royal
College of Music í bondon þaðan
sem hann lauk einleikaraprófi árið
1979. Sama ár fluttist hann til ís-
lands og kenndi við Tónlistarskól-
ann á Akureyri næstu fjögur árin.
Hann flutti til Reykjavíkur 1983 og
hefur leikið með Sinfóníuhljómsveit
íslands og við íslensku óperuna auk
þess sem hann hefur undanfarin
þrjú ár kennt við Tónskóla Sigur-
sveins.
Catherine Williams nam píanó-
leik við Royal Academy of Music I
London á árunum 1974—1980 og
hlaut mörg verðlaun og viðurkenn-
ingar fyrir góðan árangur á námsár-
unum, bæði í einleik og samleik.
Catherine bjó um árabil í Hong
Kong þar sem hún fékkst við tónlist-
ariðkun. Hún starfar nú við Söng-
skólann í Reykjavík og við Islensku
óperuna sem óperuþjálfari.
A efnisskránni eru verk eftir
Bach, Paul Hindemith, Gabriel
Fauré, Aaron Copland og Francois
Borne, frá og með hálffimm í Vatns-
mýrinni.
POPPIÐ Kjarnahljómsveitin
Leyniþjónustan hefur nú um nokk-
urt skeið leikið læf við eyru lands-
manna, en hana skipa sem kunnugt
er Jakob Magnússon, Ragnhildur
Myndlistarspjall við Peter Holstein úr Hollandi sem hefur
kennt mörgum íslendingum kúnstina í Amsterdam.
Peter er að opna sýningu í Nýló.
Peter Holstein er mikils virtur
listamadur og kennari I heimalandi
sínu, Hollandi. Hann opnar á morg-
un adra einkasýningu sína hér á
landi í Nýlistasafninu en fyrsta
einkasýning hans hér var haldin fyr-
ir tíu árum. Hann hefur einnig tekid
þátt í samsýningum hér á landi,
bœdi meö erlendum listamönnum
og íslenskum.
Það ráku margir upp stór augu við
opnun sýningar Huldu Hákon í gall-
erí Svart á hvítu í síðustu viku þegar
„þjónn" bar fram veisluföngin.
Þjónninn reyndist vera Peter Hol-
stein sem sýningargestir þekktu
betur af málaralist en veitingstörf-
um. Hann brosir þegar ég spyr hann
hvers vegna hann hafi gerst þjónn í
eitt kvöld og segist hafa hitt Huldu
og mann hennar, Jón Óskar, á veit-
ingahúsi kvöldið fyrir opnun sýn-
ingarinnar: „Það barst i tal að þau
vantaði einhvern til að bera fram
drykkina og ég bauðst til þess að
gera það. Það var síður en svo til að
koma fólki á óvart, mér fannst það
bara sjálfsagt að verða þeim að liði
ef ég gæti. Það er líka oft þannig að
maður talar takmarkað við Islend-
inga vegna þess að ég tala ekki ís-
lensku og mér fannst gaman að vera
þarna og sjá allt þetta fólk sem
mætti við opnunina."
Peter Holstein segist hafa „ákveð-
ið að verða málari" þegar hann var
fimm eða sex ára: „Þá komu nokkr-
ir málarar í þorpið sem ég bjó í,
drógu fram stóla og málaradót og
fóru að mála hús í þorpinu. Ég gekk
til þeirra og fékk góðar móttökur,
fullt af sælgæti og súkkulaði. Þá sá
ég að þetta starf myndi henta mér
ágætlega, nóg af sælgæti!"
Peter ólst upp í Hollandi en fór til
listnáms í New York þar sem hann
hefur einnig aðsetur nú sem og í
heimalandi sínu. Hann segist ekki
geta sagt í hverju breytingar í mynd-
list á liðnum áratugi felist, en það sé
Holstein þjónar tveimur kynslóðum myndlistarmanna við opnun á sýningu Huldu
Hákon í gallerl Svart á hvitu fyrir viku; Hringur I miðið og Kristinn Hrafnsson til hægri.
Smartmynd.
MENNING OG
EÐLILEG DYRASAGA
segir Margrét E. Jónsdóttir fréttamaður útvarps sem sendir nú frá sér sína fyrstu bók fyrir börn.
Nýlega kom út barnabókin
„Skotta og vinir hennar'' sem er
skrifuö af Margréti E. Jónsdóttur
fréttamanni Ríkisútvarpsins. Sag-
an segir frá dýralífi viö sumarbú-
staö í íslenskri sveit. Húsamúsin
Skotta er ein eftir í holu fjölskyld-
unnar og veröur skelfingu lostin
þegar mannfólkiö birtist um voriö.
En hún er hugmyndarík og dugleg
og ákveöur aö lœra mannamál og
fœr til liös viö sig önnur dýr.
„Skotta og vinir hennar" er
fyrsta bók Margrétar Jónsdóttur
og var lesin upp í útvarpinu fyrir
tveimur árum. Margrét er enginn
viðvaningur i skriftum þótt þetta
sé hennar fyrsta bók því hún hefur
verið fréttamaður alla sína starfs-
ævi en segist hafa „fengið tíma til
að skrifa bók og lét þá verða af
því. Ég á lítið barnabarn sem ég
fór að semja sögur fyrir og þær
urðu efni í heila bók. Þetta eru eig-
inlega allt sannar sögur sem ég
skrásetti; dýrin sem við sáum í
kringum okkur við sumarbústað-
inn, mýs og fuglar. Mér fannst
vanta svo mikið af eðlilegum dýra-
sögum. Það eru til margar dýra-
sögur sem gerast í útlöndum og
sögur þar sem dýrin ganga með
gleraugu og borða kavíar og haga
sér nákvæmlega eins og menn.
Mér fannst vanta sögur þar sem
dýrin eru í eðlilegu umhverfi,
borða réttan mat og hegða sér
eins og dýr gera í raun og veru.
Þessi saga er samt dálítið ýkt, dýr-
in eru gerð ögn gáfaðri en þau eru
í raun og veru en eru í eðlilegu um-
hverfi og haga sér eins og dýr, —
nema hvað þau læra að tala
mannamál. . .“
Að sögn Margrétar er bókin
hentugt lestrarefni fyrir börn frá
4—5 ára aldri upp í 8 ára aldur.
„Orðaforðinn er alls ekki léttur en
ég reyndi að koma því þannig fyrir
að orðin skýra sig sjálf af efninu.
Ég ætlast því til að börnin geti lært
af efninu þótt þetta sé auðvitað
Margrét E. Jónsdóttir: „Ég hef áhuga á að
börn verði ekki litlar kyrrsetumanneskjur
fyrir framan sjónvarp þar sem þau horfa á
útlendar myndir og skilja ekki málið..."
Smartmynd.
fyrst og fremst spennandi saga. Ég
hef mikinn áhuga á náttúruskoð-
un og því að lítil börn fari út í nátt-
úruna og taki eftir umhverfinu,
blómum og dýrum. Ég hef áhuga
á að börn verði ekki litlar kyrr-
setumanneskjur fyrir framan sjón-
varp þar sem þau horfa á útlendar
myndir og skilja ekki málið, held-
ur að þau eigi þess kost að kynnast
íslenskri náttúru. Ég er að vonast
til að þessi litla bók verði líka til
svolítils gagns, þótt hún sé auðvit-
að ekki skrifuð sem kennslubók."
Myndirnar í bókinni teiknaði
Anna V. Gunnarsdóttir og er þetta
fyrsta bókarskreyting hennar. Að
sögn Margrétar lagði Anna sig
virkilega fram við myndskreyting-
una og fylgdist m.a. með músum
til að myndirnar yrðu sem eðlileg-
astar. „Þær eru mjög góð viðbót
við söguna, faglega unnar og fal-
iegar," segir Margrét.
-AKM
Gísladóttir og Jón Kjell. Á tónleik-
um sveitarinnar umhverfis landið (á
innan við 80 dögum) hafa nokkrir
gestaleikarar slegist í hóp þremenn-
inganna, nú síðast Gunnlaugur
Briem og barið húðir. Álíka tilburði
mun Sigfús Jónsson hafa um helg-
ina þegar hann tekur á rás með
grúppunni á tvennum hljómleikum
í Sjallanum í heimabæ hans, föstu-
dags- og laugardagskvöld, en Sigfús
lék áður með Baraflokknum uns
hann gekk til liðs við Rikshaw. Vor-
maður íslands, Stefán Hilmarsson,
mun einnig leika með Leyniþjónust-
unni nyrðra að þessu sinni, auk þess
sem Sveitin milli sanda (bræðurnir
Arnar og Rafn Sveinbjörnssynir plús
Ágúst Ragnarsson) leika kringum
prógramm Kobba, Röggu og
mannsins með klútinn.
HELGARPÓSTURINN 25