Íslenzk sagnablöð - 21.04.1820, Blaðsíða 9

17
1820-21
ad hann farinn væri til heimkynnis fíns í
borginni, ruddiz J)ángad med meíla arga-
fafi, og ætladf J>egar ad leifa honum elli.
J>egar fettad ecki tókft, rupladi porpara-
lidid öllum húsbúnadi og ödru lauíafé fem
í húfinu var, og brenði þad allt upp á biörtu
báli, fem kindt var úti á torginu. Á fama
hátt heimfdkti herfíngin næfta dag (|>ann
iðda) landfins og ftadarins J>ar verandi rád-
hús og pínghús, ílot ýmiíra prinfa og ann-
ara ftdrhöfdíngia rupladi öllurn íkrifum og
íkjölum, og öllu J>ví er fémætt var, iafnvel
miklum peníngafummum; öllu |>eflú var
med ógnarlegu harki og dhliddum á eld
kaftad og brann J>ad'fvo til kaldra kola,
Innan hádegis hafdi fantalídurinn inntekid
kaftalan og geymfluhús vopnanna, afhvör-
ium hann trúlega notadi fér. Nú fundrud-
uz öll ftiórnarrád og yfirvöld, enn ftríds-
mennirnir veittu aungva mótftödu Jáennan
endilánga dag. Ordinn varadi enn bálinn
logudu alla ndttina og tærdu ávallt ærnum
fdmunum. pann i7da um morgunin tóku
hermenn og upphlaupsmenu ad beriaz, enn
ftrídslidinu veitti midr; foríngi J>e{s var
íkotinn í hel, enn um fama bil opnudu
porparar fángelsin, og úr J>eim útftreym-
du nær J>vi 2000 fpillvirkia er J>egar fylltu
flokk friálsgiafa finna og fvifuz aungra ftdr-
raéda; — vard nú íkríllinn alls 30,000 ad
tölu enn herinn ei nema 3000; var J>ví ei
fremur ad fpyria ad leiks lokum 0g um
<jvöldid var giörvallt ftrídslidid annad-
I&
hvört drepid, flúid edar fángad. pann
ígda og i9da æddi múginn á fama hátt;
margir merkismenn, medal hvörra Prins-
inn af Kattólíka var, voru aumkvunar-
lega myrdtir. Höfud prinsins var feft á
ftiaka fem uppreiftur var í midri borginni.
Landftiórnarinn komft undan á bátí, J>dtt
J>ad væri vid illan leik, J>ví tveir af há-
fetunuin voru íkotnir mcd byfsum frá landi.
Um qvöldj>efs i9da var herfíngin siálf leid
ordin á slíku vaftri og ftiórnleyfi, og kraf-
diz J>ví loks ad nýtt ftidrnarrád væri fam-
ankallad. Nockrir heidvirdir menn komu
J>ví faman, í tédú íkyni, í Erkibiíkupfins
floti enn nádu J>d varla íkugga af J>ví valdi
fem J>eim var heitid. Prinsinn af Ací
fem ádr hafdi verid , ad kalla, alj>ýdunnar,
afgud, var pó nú kominn í íkrílsins dnád,
og J>clsvegna flúinn úr ftadnum. pegar
hann heyrdi ad nockur regla væri J>ar aptur
ákomin, veik hann J>ángad og íkaut fér
undir ddm hins nýa ftiórnarráds. Hann
féck um hríd húsrúm í Erkibiíkupfins floti
hvar rádid kom faman, enn J>ann 22an
Júlii flyktuz fólkshdparnir par faman og
kröfdu med óhlíddum, ad prinfinn væri
Jieím í höndur feldur. Hann hugdi fér
pád J>á fiálfum rádlegaz, og fylgdiz med
J>eim til hermanna-búdanna, enn vart var
hann komin J>ar í /orgardinn, fyrr enn
einhvör illhreysíngr hrdpadi: ”Hér íkal
hann drepinn verda.” I ángift finni um-
fadmadi Prinfinn mann fem næftr honum