Morgunblaðið - 05.09.1972, Page 23

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. SEPTEMBER 1972
23
Helga Björnsdóttir
— Minningarorð
1 MBL. sj. laugardag urðu þau
leiðu mástöik að miinningargrein
um frú Heligu Bjömsdórtuir eftir
herra Áageir Ásgeirsson fyrrum
forseta, var birt undir röngu
höfundaimafni. Mbl. biður hlut-
aðeigandi afsökunar á þessum
mistökum og greinin er endur-
birt hér.
★
í dag er frú Helga Bjömsdótt-
ir tiil grafar borin, miikidhæf
bona og ótrúlega mörgum
að góðu kunn. Frú Helga var
fædd 1. apríl 1880, og var því
kornin á 93. ár er hún lézt. Frú
Helga var ætfuð frá Svarfhóli í
Mýrasýslu, ein af níu systkin-
am, sem upp komust, sex bræð-
ur og þrjár systur, sem öll eru
nú fallin frá.
Helga Bjömsdóttir gekk á
Húsmæðraskóla og Mjólkurbús-
skóla innae og um tvítugsaldur.
Síðan var hún rjóm.abússtýra á
stórbúi hins margumtalaða Hvít-
árvailabaróns í nokkur ár.
Árið 1936 giftist Helga Jóni
Björnssyni frá Bæ og voru þa.u
búsett í Borgamesi um fjörutíu
ára skeið. Var heimili þeirra víð-
frægt fyrir gestriisni sakir öll
þau ár. Jón frá Bæ rak verzl-
un í Borgarnesi, um skeið ásamt
mági sínum og alnafna, Jóni
Björnssyni frá Svarfhóli. Hann
var hygginn kaupmiaður og vin-
sæll, og hafði mikið umleikis.
Gamla Lange-eignin, heimili
þeirra hjóna og verzlunarhús,
var kjami hins vaxandi kaup-
túns, og lá vel við samgönigum.
Það má segja, að heimdlið lægi
í þjóðhraut, jafnvel byggt yfir
hana þvera milli Reykjavíkur
og Vestur- og Norðurlands. Jón
frá Bæ var fésýslumaður góð-
ur, og sá ekki á, þó að hann yrði
fyrir skakkaföffluim, svo sem á
sáldartapsárimu mi'kla, 1920, og
frú Helga að sama sikapi mdkil
húsmóðir.
Upp úr aldamótum verður
Borgarnes samgöngu- og verzl-
unarmiðstöð mikilla héraða, og
srnærri kaupstaðir leggjast því
niður á stóru svæði, Var það
sumpart vegna ágangs enskra
togara í fom mdð Mýramanna,
en. þó ein.kum vegna þess mikla
vegakerfis, sem teygði sig út frá
Borgamesi á næstu áratugum í
adlar áttir, vesrtJur á Snæfells-
nesi, suður til Reykjavíkur, um
Hvalfjörð, og alla leið norður til
Akureyrar, auk flóabátaferö-
anna. Digramesömefnið hefir
vikið fyrir Borgamesheitinu,
en þar er Skallagrknshaugur.
Borga.rfjörður og Mýrar eiiga
þar sitt landnámsminnismerki
likt og Reykjavík IngóiÆ á Am-
arhvoli.
Borgamies var á árum þeirra
frú Helgu og Jóno frá Bæ mikill
áfanga- og gistingarstaður — áin
gistihúss. Nú þegar hið glæsi-
lega Hóteil Borgames er komið,
diregur þó aftiur úr viðdvöl ferða-
mianna vegna flugsins yfir á
hvert landshorn, en það er önn-
ur saga. Ég held ég megi full-
yrða, að á enigu heimili á land-
inu, og er þá mikið sagt, hafi
verið jafn gestkvæmt og hjá
þeim frú Hedgu og Jóni, og greiði
og gisting til reiðu svo sem hús-
rými frekast leyfði. Gisti-
hús verður það þó efcki kallað,
því þar var aldrei tekið við
greiðsiu fyrir nokkum greiða.
Ekki rruyndi frú Helgu ríka, ef
ég mefndi þetta gestanauð, og
hvfldi þó gestagangurinn að
sjálfsögðu mest á henni. Hún tók
á móti öllum með sama hýrlega
brosinu, og flýtti sér hægt að
öllu, þó í mörg hom væri að
líta. Hvorki voru allir gestir
kunnugiir né hressir í bragði er
þeir komu. • Á fJóabátnum var
oft mikil farþegaþröng, vosbúð
og sjóveiki. Á miínum rniörgu
ferðum farnnst mér á stundum
ástandið líkt og óg get hugsað
mér á spítalasfcipi í ófriði. Marg-
ar konur þurfti að leiða
til hvíldar og sængur, er þær
stigu á land. Þá var gott að
hitta frú Helgu fyrir og ganga
síðian þvegin og kemíbd og kaffi-
hress til framhaldsferðar. Um
þetta mœtti skrifa lanigt mál,
gestbeina frú Helgu og annarra
íslenzkra húsmæðra fyrir gisti-
húsa- bfla- og flugödd, þá, sem
nú er gengin í garð.
Ég taldi mig Mýramiann fram
yfir tvítugsaldur. Var þar oft-
ast á sumrum, og átti oft leið um
Borgames þá, og síðar við hj ón-
in í Hvanneyrarferðum. Ég get
nutu alúðar og gestrisni í gamia
Bieringshúsinu, sem ég kaflaði
svo frá æskuárum, á heimili frú
Helgu og Jóns frá Bæ. Því er
míniu þakklæti nú komið áleiðis,
þó seint sé. Frú Helga var mik-
ilhæf kona, gáfuð, fríð sýnum
og viðmótsþýð.
Þau hjónim fluttust til Reykja-
víkur árið 1946. Jón var þá far-
inn að heilsu og lézt þrem árum
síðar. Böm þeirra búa hér öll:
Bjöm " bankamaður, Halldór
húsameistari og heildsali, Selma
listasaflnsstjóri og Blafca, ritari
forseta og utanrikisráðunejrtis.
Frú Helga hélt góðri heilsu
til vorsins 1969, en varð þá fyr-
ir þunigu áfalli, mjaðmarbrotn-
aði, og lá rúmföst alla tíð síðan,
oftast þuingt haldin. Fékk Blaka,
dóttir hennar, þá frí frá störf-
um í utanríkisráðuneytin.u og
stumdaði móður sína í veikind-
um hennar í fulil þrjú ár af ein-
stakri ‘kostgæfni; um það sfculu
ekfci höfð fleiri orð. Blaka hefir
borgað fyrir oklcur öll þá
skuld, sem við hin, ótrúlega fjöl-
mennur hópur fengum aldrei
tækilfæri til að greiða að verð-
leikum.
Ásg. Ásgeirsson.
Iðnaðarhúsnœði
Iðnaðarhúsnæði, um 250 fm, óskast.
Tilboð sendist Morgunblaðinu, merkt: „FataiSnaður
— 2429“.
Nú er hver síðastur að panta
þorskanetin
á lága verðinu fyrir næstu vertíð.
H
F
Hverfisigötu 6 — Sími: 20000.
— Fréttaspjall
Framh. af bls. 16
vitað um þennan atburð á laugar-
dag og því ekki getað staðfest frétt-
ina. Sé það rétt er mikil hætta á
ferðum. Það sér hver heilvita maður,
að stjórn La ndhelg isgæzlu n nar í
Reykjavik verður að vita um það,
sem er að gerast og geta gefið fyrir
mæli til varðskipanna samkvæmt
þvi. Sé slíkt samband hins veigar við
varðskipin er ljóst, að Landhedgls-
gæzlan hefur þagað yfir fréttinni í
heilan sölarhrinig — það er í raun
ritskoðun. Þegar fréttin fékkst loks
staðflest, eftir að hún hafði verið
birt í Bretlandi og víðar, var orðið
of seint að koma á framfæri túlk
un íslenzkra yfirvalda á atburðinum.
Ef þetta á að vera sá stakkur sem
dómsmálaráðiherran sker Landheigis
gæzlunnl er hann tilræði við prent-
frelsi og skoðanafrelsi I landinu —
oig stórhættulegur hagsmunum fs-
lands.
Það er ástæðulaust að leika sama
blindingsleikinn nú og 1958 og ráða-
menn ættu að hrista sif sér vímu
„str4ðsrómantfkurinnar“.
Rabb frá
Munchen
Framh. af bls. 17
kringlukasti. Erlendur á við ramm-
an reip að draga. En hver veit hvar
Powell lendir í röðinni, þegar að
keppni kemur. Skiptir það máli?
Ætti honum ekki að vera næg fró-
un í þvi að hafa náð þessum árangri
á æfingu? Hvort væri t.a.m. sfcemmti
legra að hafa kastað kringlu 69,40
m án þess viðurkennt sé, eða vinna
sjálfa keppmina með því að kasta
tveimur metrum styttra? Ég veit það
ekki. Gullið freistar. Og frægðin.
Woodis hafði varpað kúlunni 22,06
m, sem er víst 30 eða 40 sm lengra
en heimsmetið. Kannski fá þessir
menn báðir gullið, kannski ekki. Sam
keppnin er hörð um orðstírinn. Og
nú þegar erum við farin að lesa í
þýzku blöðunum setningar eins og
þessar: Fjögur ár til einskis, segir
einhver Ródesíumaður. Olympíuleik-
arnir eru mér glataðir, segir ein-
hver annar; og loks er haft eftir ein-
hverjum kappanum sem tapaði: Ég
leyfði tárunum að srtreyma . . .
— Minning
Ólöf
Framh. af bls. 22
giftust og stofnuðu heimili ann-
ars staðar. — Ólöf var ógift aUa
ævi og átti ekki afkomendur.
Hún var stoð og stytta heimilis-
ins, mjög handgengin móöur
sinni og tók alveg að sér heimil-
isstjóm er Margrét missti heils-
una — lamaðist. Alveg sérstakt
ástríki var milli Lóu og yngstu
systurinnar, Guðbjargar, sem
fötluð var frá bamæsku.
Við Guðrún, kona mín, áttum
þvi láni að fagna að komast I
nágrenni við þetta góða fólk,
er við keyptum Mtið hús á dal-
brúninni, næsta hús við Veggi.
Það var gott andrúmsloft á
Veggjum: mikið starfað, mikil
regiusemi, mikil gestrisni. —
Allrt var þetta fólk sérlega vel
verki farið — sannkallað hag-
leiksfólk í öllu handbragði —
vandvirkni og smekkvísi ein-
kenndu ÖM þess störf.
Drengimir okkar voru ekki
gamlir þegar þeir fóru að sækja
út að Veggjum. Þar var gaman
að koma — sérstaklega á vorin
og sjá „fósturbörnin" hennar
Lóu, litlu lömbin — en fólkið á
Veggjum átti alltaf nokkrar
kindur —' eða þá að koma á
verkstæðið tU Jóhannesar (Jóaj
allt leikur í höndunum á þeim
manni.
Mikið unnu þær systur að
prjónaskap og saumum, þær
greiddu úr vandamálum margs
fólks á þessu sviði.
Eins og ég hefi þegar tekið
fram í byrjun, eigum við, ég
og f jölskylda min, þessum góðu
nágrönnum mikið gott upp að
unna og fáum það aldrei full-
þakkað.
Útför Ólafar fer fram frá
Borgameskirkju i dag. Er þar
gengin mikilhæf skapfestukona.
Blessuð sé mirming hennar.
Ásgeir Þ. Ólafsson.
Feningalón
Útvega peningalán:
Til r.ýbygginga
— íbúðakaupa
— endurbóta á íbúðum
Uppl. kl. 11-12 f. h. og 8-9 e. h.
Sími 15385 ag 22714
Margeir J. Magnússon,
Miðstræti 3A
Einbýlishús til sölu
á einhverjum bezta stað í Vesturborginni í 1. flokks ástandi.
Getur verið 6 svefnherbergi. Laus nú þegar.
Tilboð, merkt: „Hús í sérflokki — 2317" sendist Mbl.
H afnarfjörður
Byggingarfélag alþýðu hefur til sölu eina íbúð við
Hólabraut.
Umsóknir um kaup á íbúð þessari sendist formanni
félagsins fyrir 9. sept. nk.
Félagsstjórnin.
Lisfmunauppboð
OLÍUMÁLVERK,
VATNSLM’AMYNDIR,
HÖGGMYNDIR.
Móttaka lisitaverka fyrir haustuppboð hafin.
Listmunauppboð
Sigurðar Benediktssonar hf„
Hafnarstræti 11.
Símar 13715 og 14824.
Fasteignir til söiu
Fasteign við miðborgina ásamt góðri eignarlóð. — í
húsinu eru geymslur í kjallara, 6 herbergi á 1. hæð
og 5 herbergi í rishæð. Á lóðinni er auk þess
geymsluskúr um 100 fm.
Skrifstofuhæð í Þingholtunum, 4—5 herbergi, ás-amt
góðu geymsluplássi í kjallara, mjög þægilegt fyrir
innflutningsfyrirtæki eða þ. um 1.
Laus fljóllega.
BALDVIN JÓNSSON, hrl., Kirkjutorgi 6.
Sími 15545 — 14965.