Morgunblaðið - 23.02.1979, Blaðsíða 22

22
MOROUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. FEBRÚAR 1979
Eiginkona mín, móðir og dóttir,
HELGA PÁLSDÓTTIR,
Urðargötu 9,
Patraksfirði,
lézt í Landspítalanum 21. febrúar. Jaröarförin auglýst síöar.
Hjalti Gfalaaon,
Páil Ragnaraaon,
Stefanía Áamundadóttir.
t
Móöir okkar og tengdamóöir,
SIGRÍÐUR SIGTRYGGSDÓTTIR,
lést 21. þ.m. í Sjúkrahúsi Skagfiröinga á Sauöárkróki.
Sigrún Péturadöttir, Hanna Péturadöttir,
Hannaa Péturaaon, Árni Porbjörnaaon
og Ingibjörg Haukadöttir.
t
Hjartkær eiginkona mín,
KRISTÍN JÓHANNESDÓTTIR,
Seléai 3,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans fimmtudaginn 22. febrúar.
Fyrir mína hönd og barna okkar,
Filippua Guömundaaon.
t
Faöir minn, tengdafaöir og afi,
JÓHANN LÚTHER GUÐMUNDSSON,
Álftamýri 34,
veröur jarðsunginn frá Fossvogskirkju, mánudaginn 26. febrúar kl. 3.
Sveinbjörn Jöhannaaon Þördía Bjarnadöttir
Hildur Sveinbjörnadóttir
Geir Gunnarsson rit-
stjóri—Minning
Góðvinur minn og frændi, Geir
Gunnarsson ritstjóri, lést á
Landakotsspítalanum 10. júlí s.l.
eftir stutta legu, aðeins 62 ára að
aldri. Þar sem ég hefi hvergi séð á
prenti annað en dánartilkynningu
hans í blöðum langar mig til að
minnast hans nokkrum orðum þótt
fjölmarga ritfæra menn ætti hann
að vinum og kunningjum en
kannski kemur þar best fram hinn
gamli en sígildi málsháttur: „Þá
ölið er af könnunni þá er vin-
skapurinn úti.„ Á ég þar ekki við,
að Geir hafi verið fremur veitandi
en þiggjandi til hinstu stundar, en
þar kom fleira til, en það er nð
einu sinni lífsins gangur, ég í dag
og þú á morgun.
Ég var erlendis er hringt var til
mín, og gat þess vegna því miður
ekki fylgt honum síðasta spölinn,
og eftir að heim kom annir og
amstur dagsins tóku við hefur
þetta dregist miklu lengur en ég
hefði óskað.
Geir var sonur frú Sigríðar
Siggeirs, Torfasonar kaupmanns í
Reykjavík og Gunnars Sigurðsson-
ar lögfræðings, sem um ára bil var
þingmaður Rangæinga, bjó stórbúi
á Selalæk og var jafnan kenndur
við þann stað. Geir var elstur af 5
börnum þeirra hjóna, Gerður sem
var næst elst lést hér í Reykjavík
1961, aðeins 44 ára að aldri, öllum
harmdauði sem þekktu hana.
Geir Gerður og Helga og Gylfi,
sem eru tvíburar, fæddust í Lands-
höfðingjahúsinu við Skálholtsstíg,
en Sigurður sem er yngstur
fæddist á Selalæk. Sigríður og
Gunnar flytjast að Selalæk 1924
og búa þar við mikla rausn til
1929, en þaðan flytjast þau svo
alfarinn til Reykjavíkur.
Öll þau ár sem þau bjuggu á
Selalæk var ég þar á hverju sumri,
það þótti þá sjálfsagt að unglingar
væru sendir í sveit væri nokkur
leið að fá pláss fyrir þá, en ásókn
mikil, en hvað mér viðvék voru
hæg heimatökin þar sem mæður
okkar eru systur, en gestagangur
var alltaf mikill en Gunnar ekki
mikið heima þar sem hann sat á
Alþingi og í allskonar nefndum og
mæddi því mikið á húsmóðurinni
með stóran barnahóp, mikið af
kaupafólki og gestagangurinn eftir
því. Man ég eftir mörgum mönnum
sem annað hvort voru eða urðu
þjóðkunnir menn sem komu með
Gunnari að Selalæk þegar þinghlé
var, en alltaf var nóg húsrými, og
veitt með rausn.
Gekk þá áætlunarbíil tvisvar í
viku austur að Múlakoti, en bíl-
stjórinn var beðinn að setja mann
af við 100 kílómetra steininn hjá
Varmadal, en þaðan var svo gengið
á 2 jafnfljótum að Selalæk, sem
var um hálftíma gangur, en þegar
að Selalæk var komið með nesti og
nýja skó að ógleymdu sælgætinu
sem við skiptum bróðurlega á milli
okkar, og treindum okkur í nokkra
daga, þá var ekki til siðs eins og nú
tíðkast og hefur gert lengi að
senda vikulega pakka með bílum
og flugvélum, og þó aðeins væri
100 kílómetrar að Selalæk komu
foreldrar í þann tima einu sinni á
sumri og keyrt til baka um kveldið
og þótti það löng dagleið i þá daga
en jafnan var stöðvað á Ölfusá í
báðum leiðum og fengið sér kaffi
eða mjólk með meðlæti, því þá
voru Cocacola og súkkulaðikex
ekki komið í tísku, en sítrónupúlv-
er selt í bréfum og hellt út í kalt
vatn og þótti gott.
I þessum glaðværa systkinahópi
elst Geir upp til 16 ára aldurs, en
+ Innilegar þakkir (ærum viö öllum þeim er veitlu okkur samúö og vinarhug +
vegna andláts og útfarar systur okkar Móöir mín og tengdamóöir, HANSÍNA HANSDÓTTIR,
ÞÓRHILDAR HELGASON,
hjúkrunarkonu. Veeturgötu 20,
Annie Helgaaon Cecilía Helgaeon Guöbjörn Jakobeeon lést í Landspítalanum þann 21. febrúar.
Inger Helgaeon Anna Krietmundedóttir og aórir vandamann. Gunnar Þorkeleeon Erla Egiladóttir
+
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og jaröarför móöur okkar, tengdamóöur,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
GUÐNÝJAR EYJÓLF8DÓTTUR,
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hraunbúöa Vestmannaeyjum
og Sjúkrahúss Vestmannaeyja.
Aöstandendur.
+
Þðkkum auösýnda samúö og vináttu vegna andláts fööur okkar,
JÓHANNESAR LAXDAL,
Tungu, Svalbarösstrond
Öllum sem heiöraö hafa minningu hans, sendum viö hugheilar þakkir,
Theódór, Helena,
Anna, Esther,
Björn og Henrý Laxdal.
t
Innilega þökkum viö auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
ÁSLAUGAR M. ÓLAF3DÓTTUR,
Bústaöarvegi 69.
Viö þökkum hjúkrunarkonum á Landspítalanum, þeirra góöu hjúkrun og
innilega viömót.
Ólafur Ingi Árnaaon
Guörún Ólafsdóttir Friðrik M. Friöleifsson
Guömundur Ólafsson Guörún Vigfúsdóttir
Unnur Ólafsdóttir Alfreö Eymundsson
Alexía M. Ólafsdóttir Jens M. Halldórsson
Árni Ólafsson Elsa K. Jónsdóttir
Jón Ingi Ólafsson Helga Ólafsdóttir
og systkinabörn
+
Faöir minn,
HÖSKULDUR ÞÓRHALLSSON,
veröur jarösunginn frá Kópavogskirkju mánudaginn 26. febrúar kl. 10.30.
Gunnlaugur Þ. Höskuldsaon.
+
Okkar innilegustu þakkir fyrir hlýhug og samúö viö andlát og útför fööur
okkar, tengdafööur, afa, langafa, fósturbróöur og mágs,
SIGURÐAR ÁRNASONAR,
Stóragerði 13,
Aöalsteinn Sigurösson,
Árni Sigurösson, Sigríöur Svava Guömundsdóttir,
Hjördis Þorbjðrg Siguröardóttir, Kristinn Þorleifur Hallsson,
Bryndfs Ágústa Siguröardóttir, Finnur Eyjólfsaon,
Jórunn Björnsdóttlr, Sigurjón Hikfibrandsson.
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Okkar innilegustu þakkir fyrir hlýhug og samúö vlö andlát og útför móöur
okkar, tengdamóöur, ömmu og systur
MÖGDU E. KRISTJÁNSSON, fadd R0NNE,
Laugarésvegi 1.
Úlf Gústafsson, Erla Gjermundsen
og barnabörn,
örn Gústafsaon, Sólrún Ragnarsdóttir
og baröaböm,
Björn Gúatafsson, Hrafn Gúatafsson,
Erik Rsnne, Mogens Renne,
Else Renne.
þá flytjast þau til Reykjavíkur og
bjuggu lengst af á Laugavegi 73,
Geir fer að vinna fyrst hjá Lárusi
Jóhannessyni hrl. í Suðurgötu 4 og
er þar i nokkur ár, en fer síðan að
vinna með föður sínum, og höfðu
þeir um þriggja ára skeið fast-
eignasölu í Veltusundi.
Eftir að til Reykjavíkur kom
hélst alltaf samband mitt við þau
systkin og svo árið 1941 erum við
Geir komnir í nábýli þar sem við
höfðum hvor sinn helminginn á
miðhæðinni á Laugavegi 19, en
Helga systir hans bjó á efri
hæðinni ásamt móður sinni og fór
alltaf vel á með okkur. Hann var
þá byrjaður að gefa út Heimilisrit-
ið, sem var mjög vinsælt um árabil
ásamt öðrum mánaðarritum, því
hann var mjög bókhneigður, kunni
vel við sig við skriftir og var
þýðandi góður úr dönsku og ensku.
Síðar gaf hann út Ný vikutíðindi í
mörg ár, en samhliða því gaf hann
alltaf út Kaupsýslutíðindi og er
það hið besta heimildarit um alla
dóma sem dæmdir eru í Bæjar-
þingi Reykjavíkur.
Fyrir 3 árum varð Geir fyrir því
hræðilega slysi, að hús, sem hann
bjó í við Þingholtsstræti og var
einnig hans vinnustaður, varð eldi
að bráð og var Geir naumlega
bjargað á síðustu stundu og bar
hann ekki barr sitt eftir það, þó
fékkst hann alltaf við skriftir og
gaf út Kaupsýslutíðindi til dauða-
dags.
Eftir að hann kemur úr 6
mánaða spítalalegu, fær hann íbúð
hjá frænda sínum á Hverfisgötu
28, og erum við þá aftur komnir í
nábýli, þó ekki værum við eins
nálægt hvor öðrum og á Lauga-
veginum, en eitthvað var Geir
orðin breyttur, við sáumst að vísu
vikulega eða svo og þá á förnum
vegi eða hann kom og heimsótti
mig, en áður fyrr hringdi hann
alltaf til mín nokkuð reglulega, og
var þá rætt um allt milli himins og
jarðar en hann var fróður um
margt, og eins og fyrr segir vel
kunnur mörgum blaðamönnum.
Geir var greindur vel og drengur
góður, og með glæsilegri mönnum
á sínum besta aldri, en síðustu
æviárin hafa kannski verið honum
þungbærari og erfiðari en margan
grunaði, og má því ætla að hann
hafi verið hvíldinni feginn.
Það má segja um Geir, að hann
væri mannblendinn, hann gat ver-
ið stirður í skapi á stundum, en í
góðum og glöðum vinahópi var
hann skemmtilegur, kunni vel að
segja frá og gat hlegið innilega
smitandi hlátri.
Ég persónulega sakna hans sem
frænda og vinar, en einnig sem
skemmtilegs félaga, og þá ekki síst
símahringinga hans, sem alltaf
voru nokkuð reglulegar, þar til
síðustu mánuðina.
Frú Sigríður, sem nú er öldruð
kona, á nú á bak að sjá elsta syni
sínum, sem bjó í sama húsi og hún
síðustu árin.
Eru þá eftir 3 af þeim systkin-
um, Helga, Gylfi og Sigurður.
Svo að endingu kveð ég Geir vin
minn, þakka honum órjúfandi
tryggð og vináttu frá því við
vorum strákar á Selalæk og fram á
hinsta dag.
Móður hans, börnum og
systkinum sendum við hjónin okk-
ar innilegustu kveðjur, í þeirri von
að honum líði nú betur en honum
kannski leið síðustu árin sem hann
lifði.
II.