Morgunblaðið - 06.06.1981, Síða 41

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚNÍ1981
41
Fulltrúar lækna og ráðuneyta á samningafundi.
Eru kröfur
lækna
svindl?
Ö.H. skrifar:
„Kommúnistaráðherranum
Svavari Gestssyni er nú stillt upp
við vegg, að hans eigin sögn, og á
nú erfitt með að kyngja kröfum
lækna. Nú galar hann eins og
krakkarnir þegar þau eru í leik
því að nú er þetta auðvitað svindl,
þegar hann á í hlut sem ráðherra.
Læknar sameinaðir að
baki kröíum sínum
Þó eru þetta alveg sömu að-
gerðirnar og hann og hans
kommaklíka hefur iðkað árum
saman, t.d.í verkalýðssamtökun-
um, og þá auðvitað gegn stjórn-
völdum, þegar þeir sjálfir hafa
verið utan stjórnar. Þeir hafa
þannig notað blekkingar í mörg-
um málum, aöeins sjálfum sér til
framdráttar, ekki verkafólki. En
nú í læknadeilunni er sá stóri
munur, að læknar munu almennt
vera sameinaðir að baki sínum
kröfum. Kommúnistar hafa á
hinn bóginn oftast komið sér
fyrir á vafasömum forsendum í
flestum þeim félögum, sem þeir
hafa ráðið og hafa þannig geta
hrundið af stað verkföllum og
glundroða ár eftir ár, án þess að
hafa haft meirihluta félags-
manna á bak við sig. Þeir hafa
þannig ráðið ferðinni vegna and-
varaleysis meirihluta félags-
manna og oft vegna mistúlkunar
á lögum félaganna.
Nú heyrum við
hjáróma rödd
Og svo má ekki gleyma þjösna-
skapnum í verkföllunum undir
stjórn þessara legáta. Eða muna
ekki allir eftir ofbeldi þeirra t.d.
við að ryðjast inn í farartæki
hins almenna borgara hér við
borgartakmörkin og hella niður
kannski einum lítra af mjólk, svo
að ekki sé nú farið út í alvarlegri
mál, sem eru þó allt of mörg og
má gjarna rifja upp á næstunni,
svona til glöggvunar. Nú heyrum
við hjáróma rödd kommúnistans,
sem galar, þegar hans eigin
aðferð er notuð gegn honum
sjálfum: Þetta er svindl."
Lítil saga úr Þórscafé
Sigurlaug Halldórsdóttir skrif-
ar:
Við ætluðum í Hollywood. En
eins og alltaf var þar óendanleg
biðröð, svo við báðum bílstjórann
að halda áfram. „í Þórscafé takk.“
Þar var ástandið lítið betra, en
fjárráðin leyfðu ekki lengri öku-
ferð. Ut var stigið og við fórum í
biðröðina. Síðan leið og beið, tveir
komu út, fimm, tólf og tuttugu og
þrír og við biðum þolinmóð og
köld.
Þá kemst þú ekki inn.
En meðan á biðinni stóð upp-
götvuðum við að annar herranna
var ekki með bindi. Varð nú uppi
fótur og fit. Skóreimar hans voru
leystar, hnýttar saman og á þær
bundinn bindishnútur. Vægast
sagt lélegt bindi. Svo lélegt að ekki
var þorandi að sýna sig með það í
dyrunum. Hvað áttum við til
bragðs að taka? Jú, hinn herrann
var með belti, nokkuð í grófara
lagi, en þegar búið var að hnýta á
það bindishnút og smeygja sylgj-
unni undir jakkakragann, þá var
beltið alls ekki ósannfærandi
bindi. Áfram þokaðist röðin og inn
fórum við, ég og herrann með
beltið um hálsinn. En beltislausi
herrann var stöðvaður í dyrunum.
„Ert þú í jakka?" Nei, hann var í
frakka, buxum, skyrtu, sokkum,
skóm, nærbuxum og með bindi, en
ekki í jakka. „Þá kemst þú ekki
inn“, og við tvö sem inn vorum
komin fórum út. „Ég skal lána
honum jakkann minn“ kallaði
einhver út úr húsinu. Allir vildu
hjálpa en enginn var í tveim
jökkum.
Og inn fórum við
Að vísu var ég í jakka, gamla,
notaða karlmannajakkanum sem
ég keypti á flóamarkaði hérna um
árið. „Auðvitað, farðu í jakkann
minn,“ sagði ég og stóð nú á
næfurþunnum kjólnum í kuldan-
um. „Nei, hann fer ekki inn í
kvenmannsjakka", sagði konan
sem sá um dyravörslu ásamt
nokkrum karlmönnum. Það var
sama hvað ég reyndi að sannfæra
hana, hún var greinilega búin að
gera það upp við sig að við værum
leiðindapakk sem ekki færi inn
hvað sem tautaði og raulaði. Eftir
langar fortölur og útskýringar á
uppruna jakkans datt einum
okkar í hug að bera saman hnepp-
ingu jakkans góða og jakka dyra-
vörslukonunnar. Og þar kom
sönnunin, jakkinn var viður-
kenndur karlmannsjakki. Og inn
fórum við, maðurinn með beltið
um hálsinn, maðurinn í jakkanum
með ermarnar rétt niður fyrir
olnboga og ég.
í jakkann varð
hann að fara
Við settumst niður úti í horni
uppi og þar fór maðurinn úr
jakkanum, sem var ekki einu sinni
„pönk“ með þessa ermasídd. En
ekki leið á löngu þar til tveir
starfsmenn birtust og annar sagði
kurteislega: „Viltu gjöra svo vel að
vera í jakkanum." „En mér er
heitt og ég sá mann á skyrtunni
niðri?“ „Já, við erum einmitt að
ganga um staðinn og kanna þetta
mál og við biðjum menn að vera í
jökkunum." Og í jakkann varð
hann að fara.
HugsiÖ málin upp á nýtt
Hvar vorum við eiginlega? Vor-
um við á skemmtistað eða á
barnaheimili? Við skiljum það
mæta vel og metum það að
staðurinn vilji skapa sér vissan
standard á klæðnaði fólks, svo
sem jakki og bindi, en belti um
hálsinn og jakki með ermar á
olnbogum: Hvaða standard er
það? Og hvaða réttlæti er það að
setja karlmönnum skilyrði í
klæðaburði en ekki kvenfólki? Við
gátum ekki betur séð en þarna
inni væru konur í snjáðum galla-
buxum, bol og sandölum. Sumar
eins og nýkomnar frá því að gefa
hænsnunum.
Forráðamenn Þórscafé (og ann-
arra skemmtistaða þar sem skil-
yrði eru sett í sambandi við
klæðaburð gesta), hugsið þið mál-
in upp á nýtt. Tíðarandinn er
breyttur og þessi stefna ykkar er
úrelt. Og svo lengi sem gerður er
greinarmunur á kynjum í þessu
sambandi, þá er hún fáránleg."
Þessir hringdu . .
Umhirða kirkju-
garðsins fyrir neð-
an allar hellur
Kr. G.J. Sig. hringdi og hafði
eftirfarandi að segja: — Eg hef í
nokkur undanfarin ár séð um
hirðu á leiði í Hafnarfjarðar-
kirkjugarði. Nú er svo komið, að
ég get ekki lengur orða bundist
yfir þeirri vanhirðu sem er á
garðinum, en hún er fyrir neðan
allar hellur. Ulgresið þar, sem er
elfting, vex óheft og kemur orðið
í veg fyrir að hægt sé að koma
nokkrum gróðri á legg. Er þetta
sérstaklega slæmt í eldri hluta
garðsins. Þá vil ég geta þess sem
mér finnst bæði óviðeigandi og
smekklaust athæfi, en það er að
hestamenn virðast nota stígana í
garðinum sem reiðgötur. Það
sést greinilega á hófförunum
þar. Mér finnst að bæjaryfirvöld
ættu að hyggja betur að málefn-
un. þessa staðar, og þarna á
skilyrðislaust að vera verndaður
friðarreitur.
Fyrsta stjórn og nokkrir þeirra er stóðu að stofnun Lúðrasveitar
Garðabæjar. talið frá vinstri: Bergþór Úlfarsson, formaður Æskulýðs-
ráðs Garðabæjar, Hörður Rögnvaldsson, Einar Kr. Pálsson. Alma
Hansen, Hildur Jóhannesdóttir, Trausti Ævarsson, formaður nýkjör-
innar stjórnar, Logi Runólfsson og ómar Ingólfsson.
JC Garðar stofn-
ar lúðrasveit
J.C. GARÐAR í Garðaba1 gekkst
fyrir stofnun Lúðrasveitar
Garðabæjar nýverið í samvinnu
við Æskulýðsráð Garðabæjar.
Garðabær hefur síðustu árin orð-
ið að leita til Reykjavíkur eftir
lúðrasveitum til að leika við
hátíðleg tækifæri svo sem á
sumardaginn fyrsta og þjóðhátíð-
ardaginn og eru miklar vonir
bundnar við að vel takist til með
rekstur hinnar nýju lúðrasveitar.
Stofnfundur lúðrasveitarinnar
var haldinn 25. marz sl. og var
Trausti Ævarsson kjörinn for-
maður stjórnar lúðrasveitarinnar.
Lúðrasveitin mun njóta aðstöðu
og leiðsagnar af hendi Tónlistar-
skólans í Garðabæ. Skólastjóri
skólans er Alma Hansen.
Æfingar eru þegar hafnar og
væntir hljómsveitin þess, að henni
bætist fljótt liðsafli, en fjöldi ungs
hljómsveitarfólks úr Garðabæ
hefur leitað þátttöku í lúðra-
sveitum í nágrannabyggðarlögun-
um.
Sorpstöð Suður-
lands tekin til starfa
SORPSTÖÐ Suðurlands tók til
starfa hinn 15. maí sl. Þá höfðu 7
sveitarfélög á Suðurlandi að til-
hlutan Samtaka sunnlenskra
sveitarfélaga gert samning um
sameiginlega sorpmóttóku og
eyðingu og frágang á sorpi. Að
þessum samningi standa Selfoss-
bær. Hveragerðishreppur, Sand-
víkurhreppur, Eyrarbakka-
hreppur, Stokkseyrarhreppur,
| Rangárvallahreppur og Hvol-
hreppur.
Keyptur hefur verið troðari til
þjöppunar og frágangs á sorpinu.
Jarðvegi er blandað saman.
Þessi vél er 28 tonn að þyngd og
sérstaklega gerð fyrir þessa
starfsemi. Hefur hún verið
þrautreynd í Þýskalandi og gefist
mjög vel. Gústaf Sigjónsson flutti
hana inn fyrir 2 árum. Vélin var
prufukeyrð í nokkrar vikur
sumarið 1979. Síðan var henni lagt
og kom tvennt til. Annars vegar
erfið fjárhagsstaða eigandans og
hins vegar vantaði fyrst og fremst
samstöðu sveitarfélaga að þessum
rekstri.
Nú er verið að girða svæðið og
ræsa fram grunnvatnið. Þá verður
höfð til viðbótar fokheftigirðing
inni á svæðinu, þar sem losun fer
fram. Þau vinnubrögð sem þarna
verða höfð eiga að koma í veg fyrir
allt fok, alla brennslu og reyk, alla
rottuplágu og fuglager. Svæðið má
laga og fullgera til ýmissa fram-
tíðarnota, svo sem vegarstæðis,
ræktunarlands, byggingarlóða eða
útivistarsvæðis, allt eftir því sem
skipulagsyfirvöld óska eftir.
Úmsjónarmaður stöðvarinnar
er Arnar Árnason. Stöðin er opin
virka daga 10—12 og 13—18, á
laugard. 13—15 en lokað á sunnu-
dögum og almennum frí- og helgi-
dögum.
Flugleiðir hætta að
fljúga milli Glasgow
og Kaupmannahafnar
ÁÆTLUNARFLUGI Flujf-
leiða milli Glasgow og Kaup-
mannahafnar lauk föstudag-
inn 29. maí sl„ en ástæöa þess,
er krafa brezku flugmála-
stjórnarinnr um að félagið
dragi sig út af þessari flug-
leið. en sem kunnugt er hafa
samningaumleitanir um
áframhaldandi leyfi félagsins
ekki borið árangur.
Flug milli Keflavíkurflug-
vallar og Glasgow mun þrátt
fyrir þessa breytingu halda
áfram og verður flogið á mánu-
dögum og föstudögum.
Skrifstofa Flugleiða í Glas-
gow mun starfa til 1. október
nk., en vegna þess sem að ofan
greinir verður sú breyting, að
Flugleiðir hætta skrifstofu-
rekstri í borginni, en í húsnæð-
inu tekur til starfa nýtt fyrir-
tæki, „Iceland Airtours", sem
er ferðaskrifstofa og verður
hún rekin af núverandi yfir-
manni Flugleiða í Glasgow,
Stuart Cree. Þessi nýja ferða-
skrifstofa mun einbeita sér að
sölu íslandsferða og ferða milli
Skotlands og annarra Norður-
landa. Ennfremur mun hún
skipuleggja ferðir íslendinga
um Bretland.
Stuart Cree, eigandi og
stjórnandi þessarar nýju ferða-
skrifstofu er íslendingum að
góðu kunnur, en hann hóf störf
hjá Flugfélagi íslands 1. janú-
ar 1964. Fyrst sem sölumaður,
en hefur undanfarin ár verið
yfirmaður skrifstofu Flugleiða
í Glasgow og stjórnandi sölu-
svæðis félagsins í Skotlandi.