Morgunblaðið - 14.03.1982, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. MARZ 1982 5 7
vel um þá. Þetta eru prýðismenn og þeir
eru vinir mínir. Ég vil ekki tapa samband-
inu við þá.
Mér var alveg sama þegar ég sá flugvél-
ina koma og sveima yfir okkur. Ástæðan
var sú, að ég átti ekki von á varðskipi á
þessum slóðum. Ég var kannski svolítið
grunnhygginn þar, því af gamalli reynslu
átti ég að vita, að íslensku varðskipin birt-
ast alltaf, þegar maður á sist von á. Já,
hann Eiríkur Kristófersson eða Crusty
Kris eins og við kölluðum hann, var oft
búinn að gera okkur lífið leitt. Honum
tókst nú aldrei að ná mér, en eitt sinn
sagði hann við mig, að hann myndi ekki
hætta sem skipherra fyrr en hann væri
búinn að taka mig í landhelgi. Ég hætti á
undan Eiríki og hann náði mér aldrei. Eft-
ir að Eiríkur hætti skipstjórn, þá heim-
sótti hann mig í Grimsby og gátum við þá
rifjað upp gamlar minningar. Stórkostleg-
ur maður Eiríkur.
Nú, en þetta var nú útúrdúr. Þegar
Óðinn birtist sá ég að þýðingarlaust var að
halda flóttanum áfram, þar sem Brandur
gekk aðeins 12—13 mílur, en Óðinn 20.
Óðinn kom á ratsjána hjá okkur í 14 mílna
fjarlægð, en ég gafst ekki upp fyrr en þeir
miðuðu byssunni á skipið mitt.“
„Við hverju bjóstu þegar þú varst færð-
ur á ný til hafnar, sérstaklega þegar það er
haft í huga, að þú hafðir rænt tveimur
íslenzkum lögregluþjónum?"
„Auðvitað bjóst ég við hinu versta. Ég
reiknaði jafnvel með að ég fengi 18 mán-
aða fangelsi. En þegar ég heyrði dóms-
uppkvaðningu, sem hljóðaði samtals upp á
6 mánaða fangelsi, þá létti mér. Ég sat
reyndar aðeins inni í eina viku, því ég
borgaði sekt sem nam um 200 þúsund
krónum, í stað þess að sitja inni. Ekki veit
ég af hverju dómurinn varð ekki harðari.
Kannski vegna þess, að íslenzku dómar-
arnir vissu hvernig sjómaðurinn hugsar.
Þið íslendingar eruð öðruvísi en Rússar.
Ég var einu sinni tekinn í landhelgi í Hvíta
hafinu og hafður í haldi í 22 daga í Murm-
ansk. Mér leið ekki vel þar. Framkoma
þeirra var dónaleg og voru þeir oft eins og
skepnur. Veiðimannseðlið er svo ríkt í
þeim og ekki gerði maður neitt af neinni
illgirni, það er kannski munurinn á okkur
og öðrum sökudólgum að við brutum frek-
ar af okkur kappsins vegna, en ekki sökum
ótugtarskapar eða illgirni.
Mér hefur alla tíð verið vel til íslend-
inga. Ég stundaði sjóinn í 29 ár, var mikið
á Islandsmiðum. Ég var ungur maður sem
skytta á brezkum togara, þegar ráðist var
á Súðina. Við vorum skammt frá Súðinni
þegar þýzka flugvélin kom og annar brezk-
ur togari til. Þýzka vélin lagði ekki í að
ráðast á okkur, heldur valdi Súðina, sem
var óvopnuð, máluð islenzku fánalitunum,
sem táknuðu hlutleysið. Það var átakan-
legt að sjá hvernig Þjóðverjarnir höguðu
sér og geta ekkert að hafst.
Ég á bæði góðar og slæmar minningar
af íslandsmiðum. Það var gaman að vera
við Island þegar vel gekk, en oft erfitt í
vetrarveðrtinum."
„Segðu mér, var enginn hætta á, að há-
setar Brands myndu gera lögregluþjónun-
um mein meðan á flóttatilrauninni stóð og
æsingurinn var hvað mestur?"
„Á því var engin hætta. Ég hefði aldrei
látið snerta hár á höfði þeirra, enda voru
þarna miklir drengskaparmenn á ferð. Á
flóttanum gerðu hásetarnir klárt á dekki,
og einnig reyndum við að breyta nafni og
númeri skipsins, eins og kunnugt er, en
það tókst víst ekki of vel.“
Newton lét það verða sitt fyrsta verk að
heimsækja Hilmar Þorbjörnsson á lög-
reglustöðina í Reykjavík. Ekki var annaö
að sjá en að þar væru miklir vinir á ferð.
Hilmar færði Newton að gjöf værðarvoðir
frá Álafossi og hvaltönn skreytta íslenzka
lögreglumerkinu.
„Hvað varstu lengi með Brand, eftir að
þú fékkst að fara frá Reykjavík?"
„Ég fór fimm ferðir með skipið eftir það,
þar af þrjár til íslands. í fyrstu ferðinni,
eftir að ég fékk dóminn, var ég á veiðum
við Suðausturland og hélt mig á línunni.
Man ég vel að eitt af varðskipunum fylgd-
ist ávallt með okkur, en auðvitað passaði
ég vel að fara aldrei innfyrir. Eftir að ég
hætti á Brandi tók ég við togaranum Vel-
asus og fór 3 ferðir á honum. Þá fór ég í
land og hef ekki farið til sjós síðan. Ann-
ars var það svo með Brand, að þegar ég tók
við honum, hefði átt að vera búið að leggja
skipinu. Það lak alltaf og í einu orði sagt
úr sér gengið. Nokkru eftir að ég hætti til
sjós, var Brandi lagt og hann síðan rifinn í
brotajárn."
„Hvað tók við eftir að þú fórst í land?“
„I fyrstu rak ég nokkur þvottahús í
Grimsby og nágrenni, auk þess, sem ég hóf
rekstur bingóstaðar „á piernum" í Clee-
thorpes. Þá var mér boðið að gerast hlut-
hafi í öðrum bingóstað, sem ég og fjöl-
skylda mín eigum alveg núna. Sem stendur
rekum við fjóra bingóstaði í Grimsby,
Cleethorpes og Immnigham. Um tíma var
ég einnig með næturklúbb, en hann seldi
ég í fyrra. Þá hef ég verið með veðhlaupa-
hesta og gengið vel.
„Mér er kunnugt um, frá þvi að ég bjó í
Grimsby, að þú hafir safnað listaverkum
gegnum árin. Sagt er að málverkasafnið
þitt sé orðið með betri málverkasöfnum í
einkaeign á Norður-Englandi. Kaupir þú
málverkin og aðra listmuni eingöngu til að
fjárfesta, eða ertu einnig listaðdáandi?"
„Ég hef alla tíð haft áhuga á list. Þegar
ég skoða málverk, þá hugsa ég alltaf um
hve mikla vinnu listamaðurinn hefur lagt í
verkið. Það er alltaf hægt að sjá hve mikil
vinna er lögð í málverk. Það er líka margt
líkt með góðum skipstjóra og góðum mál-
ara. Báðir verða að hafa frjótt ímyndunar-
afl og kunna að nota það. Báðir verða að
hafa hæfileika og báðir verða að leggja
hart að sér til að ná árangri. Ég nýt þess
reglulega þegar ég kem heim á kvöldin að
virða fyrir mér málverkin. Heyrðu annars,
ég þarf endilega að kaupa mynd eftir góð-
an íslenzkan málara. Ég er alltof tengdur
íslandi til að eiga ekki íslenzkt málverk.
Svo þarf ég líka að kaupa hangikjöt og
harðfisk, helzt steinbít. Þetta er lostæti,
sem ég hef ekki borðað síðan ég var síðast
á Islandi.
Þ.Ó.
Miklir ferðamöguleikar áfram, s.s. til byggöa Vestur-
íslendinga í Bandaríkjunum og Kanada.
Skoðunarferðir um sögufræga staði í og við borgina
allt um kring.
ENN EITT VERÐTILBOÐ ÚTSÝNAR:
í apríl og maí verða vikuferðir til CHICAGO, sem margir telja meðal fegurri stórborga heims.
Áöur settu glæframenn svip sinn á borgina, nú er hún háborg lista og menningar.
Páskaferð 4.—11. apríl, sem þó má framlengja til 15. apríl.
GILDISTIMI: APRIL OG MAI 1982
Fyrsta brottför 4. apríl og síðan alla sunnudaga.
Hotel Radisson og Hotel Holiday Inn, Lake Shore Drive.
Verð á mann í tveggja manna herbergi: kr. 5.900.—
PÁSKAFERÐ: 8.—11. apríl
Verð á mann í tveggja manna herbergi: kr. 4.700.—
íslenzkur fararstjóri.
Sömu hótel og að ofan.
Austurstræti 17, sími 26611.
Kaupvangsstræti 4, sími 22911