Morgunblaðið - 28.07.1982, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. JÚLÍ1982
Framhji okkur sigldi gamaldags fljótabitur.
Skipaatiginn vid Gustafsfors.
í indíánamynd. Sumir bátarnir
voru stórir mótorbátar, jafnvel
seglskútur, það hlaut að vera
skipaskurður til sjávar. Svo þurfti
fararstjórinn að pissa og við urð-
um að róa í land og gramsa í mat-
vörunum til að finna klósett-
pappír.
Við rerum inn eftir vatninu.
Þurftum að bíða eftir Jóni og far-
arstjóranum sem reru í króka-
beygjum og eitt sinn upp á stein.
Ekki skánaði það þegar hún
settist aftur í og ætlaði að stýra.
Það var logn og maður gat farið úr
að ofan. En helvítis mýbitið kitl-
aði mann.
Við slógum upp tjöldum siðdeg-
is á nesi, þreytt í öxlum. Aðrir
kanóar höfðu verið dregnir þar á
land og voru nokkur tjöld fyrir.
Einnig útikamar. Jörðin var snjáð!
mold blönduð barrnálum. Ég
kveikti náttúrulega bál þegar fór
að kvölda. Ég elska bál. Kom
klyfjaður eldiviði innan úr skógin-
um. Þau kölluðu mig skógarmann-
inn og spurðu hvort ég væri vanur
svona útlegum.
„Nei, jú. Heima á íslandi voru
við vanir að kveikja bál í fjörunni
og steikja pylsur, þegar við vorum
í indíánaleik.”
Allir fiktuðu við bálið mitt svo
ég varð afbrýðissamur. Annars
var ég þögull og fór einförum. Við
fengum viðbrenndar pylsur. Eftir
matinn fórum við i göngutúr ínn i
skóginn og fundum hindber. Það
eru rauð ber, ekki ósvipuð jarð-
arberjum, en eins og sett saman af
litlum safafylltum kúlum! æðis-
lega góð. Ég fyllti lófann og fékk
mér munnfylli hvað eftir annað.
Loks fékk ég í magann og þurfti á
kamarinn. Þegar fór að líða á
kvöldið kom kuldinn i bakið og ég
fékk nóg að gera við að sækja eldi-
við og brjóta greinar. Kom með
heilu trén dragandi á eftir mér.
Snafsaflöskur birtust og ég drakk
vodkað mitt í heitu sykurvatni
hinum til furðu og forvitni. Svo
þegar þau komu með söngbækur
fór þetta nú að minna mig á skát-
ana, sko.
„We shall over corne", var sung-
ið.
Ég reyndi að raula með án þess
það heyrðist í mér. En mig hefur
alltaf langað til að syngja. Syngja
hátt af lifi og sál. Stundum komu
tónarnir hátt og mér fannst vera
litið á mig.
Ég fór að tala um hve langa leið
við ættum framundan! Margar
öldur og erfiðleika. Kannski kæmi
óveður. Þá nikkaði ljóshærða kon-
an til min og sagði:
„We shall over come.“
Næsta morgunn fengum við
strákarnir okkur bað af flot-
bryggjunni. Ég hrinti öðrum
þeirra út í kalt vatnið. Ég er fer-
lega stríðinn. Og svo þegar við
höfðum róðið soldið í logninu kom
óveður. Hífandi rok og bárur á
móti. Það byrjaði að gefa á bátinn
okkar. Tíkarspenna varð hrædd.
Báran kom soldið á hlið. Þegar
aldan kom lyfti hún höndunum og
hætti að róa og leit inn í bátinn, að
gá hvort það hefði komið vatn. En
Hkamarnir dúuðu með hreyfing-
um bátsins og báturinn vippaði
sér yfir öldurnar. Þetta voru
þrælgóðir bátar, indíánarnir hafa
sko ekki verið vitlausir. En þessi
stóri álkanó fékk ekki gusu inn á
sig og þau voru langt á undan
okkur. Ég skildi að karlinn hafði í
raun verið ástfanginn af honum.
Loks komumst við að landi hinu
megin og fundum tjaldstæði á
tanga með berum klöppum og há-
um furutrjám. Gátum tjaldað með
því að binda stögin í hríslur og
svoleiðis. Vindurinn sveiflaði
trjátoppunum hátt fyrir ofan. Við
höfðum komist yfir erfiðleikana.
Það hafði ekki litið vel út að róa
alla þessa leið á móti rokinu, en
það hafðist með viljanum. -
Strákurinn sem var með Jóni í
gula og bláa tjaldinu hafði þann
kæk að halla höfðinu sitt á hvað
líkt og páfagaukur. Og allt var í
röð og reglu hjá honum. Hann hét
Björn. Ennþá var ég þögull. Mér
fannst hundleiðinlegt að tala allt-
af dönsku. Ég var að reyna vera í
þunglyndi.
Við sátum öll á klöpp niður við
vatnið. Þarna megin vorum við í
vari og vatnið var lyngt. Það hafði
líka hægt með kvöldinu. Vorum
nýbúinn að borða kvöldmat!
Rúgbraut með lifrarkæfu og
gúrkusneiðum.
„Það er mýfluga fyrir neðan
vinstra eyrað," sagði Björn ofur
rólega.
„Er það,“ sagði ég ög þorði ekki
að hreyfa mig.
Ég fann fyrir henni á hálsinum
og mig kitlaði ferlega.
„Er ekki best að láta hana sjúga
út,“ sagði ég.
„Jú,“ sögðu þau.
Það er nefnilega þannig að fugl-
an sprautar inn eitri, síðan sýgur
hún blóðið og þegar hún hefur
fengið nægju sína sýgur hún eitrið
í sig aftur til að geta notað það
næst. En af mýbitinu fékk maður
rauða bólu sem mann klæjaði fer-
lega í. Ég reyndi að vera kyrr. En
ég engdist sundur og saman því
mig kitlaði svo og byrjaði ósjálf-
rátt að sprikla með fótunum. Þau
fóru að hiægja að mér. Það fannst
mér gott. Svo ég dró ekkert af
fíflalátunum. Var bara ég sjálfur
þarna augnablik. En mér finnst
æðislega gaman að láta eins og
fífl. Ég afmyndaði mig í framan
og allt. Þau veltust um af hlátri.
Loks gat ég ekki haldið þetta út og
sló fluguna en hún slapp. Ég var
orðinn allur útsteyptur í rauðum
kýlum og mig klæjaði í kroppinn.
Ég fann að eitt var að bætast við.
Eftir þetta var ég alltaf að reyna
að slá flugurnar frá andlitinu og
drepa þær á milli lófanna. Ég
oflék hatur mitt á flugunum til að
fá þau til að hlægja.
„Það eru nefnilega engar mý-
flugur á íslandi," sagði ég.
„Þær eru til við Mývatn en
stinga ekki,“ sagði Jón.
En hann hafði verið á íslandi
sumarið áður með þessu sama
ferðafélagi. Það skipulagði ís-
landsferðir fyrir Dani sem langaði
að sjá fjöll og steina.
„Bálið fælir mýið burt,“ sagði
ljóshærða konan.
„Er það?“ sagði ég og fór sam-
stundis að safna eldivið.
Þau hlógu að mér.
Skeggjaður þýskari var að
dorga fyrir utan með veiðistöng, í
plastbáti með utanborðsmótor.
Allt í kring voru uppkomur á
lygnu vatninu en hann varð ekki
var. Ég fann bláberjalyng og lagð-
ist á magann. Framhjá sigldi
fljótabátur, lítið skip. Járnkláfur
sem leit út fyrir að vera gamalt
gufuskip. Svo kom fljótandi
sumarbústaður með utanborðs-
mótor. Það vakti kátínu okkar.
Framundan var Gustafsfors, lít-
ill bær þar sem við ætluðum að
kaupa matvæli. Og þar var skipa-
stigi, sem við þurftum í gegnum.
Þangað myndum við róa næsta
dag. Ég hlakkaði til því fyrir mér
var það forvitnilegt. Indíáninn
kæmi til mannabyggða.
47
Skip Sambandsins
munu ferma til íslands
á næstunni sem hór
segir:
GOOLE:
Arnartell ......... 10/8
Arnarfell ......... 23/8
Arnarfell .......... 6/9
Arnarfell ......... 20/9
ROTTERDAM:
Arnarfell ......... 29/7
Arnarfell ......... 12/8
Arnarfell ......... 25/8
Arnarfell .......... 8/9
Arnarfell ......... 22/9
ANTWERPEN:
Arnarfell ......... 30/7
Arnarfell ......... 13/8
Arnarfell ......... 26/8
Arnarfell .......... 9/9
Arnarfell ......... 23/9
HAMBORG:
Helgafell .......... 2/8
Helgafell ......... 21/8
Helgafell .......... 10/9
HELSINKI:
Dísarfell .......... 13/8
Dísarfell .......... 10/8
LARVIK:
Hvassafell ......... 2/8
Hvassafell ......... 16/8
Hvassafell ........ 30/8
Hvassafell ......... 13/9
GAUTABORG:
Hvassafell ......... 3/8
Hvassafell ......... 17/8
Hvassafell ........ 31/8
Hvassafell ......... 14/9
KAUPMANNAHÖFN:
Hvassafell ......... 4/8
Hvassafell ......... 18/8
Hvassafell ......... 1/9
Hvassafell ......... 15/9
SVENDBORG:
Helgafell .......... 3/8
Dísarfell .......... 16/8
Helgafell ......... 23/8
Helgafell .......... 12/9
Dísarfell .......... 14/9
AARHUS:
Helgafell .......... 5/8
Dísarfell .......... 18/8
Helgafell ......... 25/8
Helgafell .......... 13/9
GLOUCESTER MASS.:
Jökulfell .......... 9/8
Skaftafell ......... 9/9
HALIFAX, KANADA:
Skaftafell ........ 29/7
Jökulfell .......... 11/8
Skaftafell ......... 11/9

SKIPADEILD
SAMBANDSINS
Sambandshúsinu
Pósth. 180 121 Reykjavík
Sími 28200 Telex 2101
Viö fljúgum meö frakt til og frá
London 5 sinnum í viku
í sumar fljúgum við með frakt til 13 borga 61 sinnl í viku. London er ein þeirra.
Flugfrakt eykur veltuhraða og lækkar vaxtakostnað.
FLUGLEIDIR
FLUGFRAKT