Morgunblaðið - 20.11.1988, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ IÞROTTIR SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 1988
KNATTSPYRNA / FÆREYJAR
Mikill uppgangurífæreysku íþróttalífi:
„Samskiptin við
ísland alltaf
mest og best“
ÍÞRÓTTAFÉLÖG í Færeyjum eru í miklum blóma og sífellt eru
þau að færa út kvíarnar. Á undanförnum árum hafa sérsambönd
hinna ýmsu íþróttagreina aukið samstarf við önnur lönd, enda
hafa samböndin hvert af öðru verið viðurkennd í alþjóðlegum
samskiptum. Nú síðast fengu knattspyrnumenn þeirra slíka við-
urkenningu með inngöngu í alþjóða knattspyrnusambandið. í lok
águst léku þeir fyrsta opinbera landsleik sinn og var leikið gegn
íslendingum á Akranesi. Það er óhætt að segja að margt áhuga-
vert sé á döfinni í færeysku íþróttalífi og m.a. er uppbygging
íþróttamannvirkja þar mjög ör og athyglisverð. Á næsta ári fara
svo fram í Færeyjum Eyjaálfuleikarnir svokölluðu. Þar er um að
ræða mesta íþróttaviðburð sem fram hefur farið í Færeyjum og
þessa dagana er undirbúningur þeirra í fullum gangi. Við rædd-
um á dögunum við Torleif Sigurðsson formann Knattspyrnusam-
bands Færeyja um knattspyrnu og íþróttir almennt í Færeyjum,
en auk þess að vera í forsvari fyrir knattspyrnusambandið er
Torleif einnig stjórnarmaður í Iþróttasambandi Færeyja. Við
spurðum hann fyrst um stöðu íþrótta í færeysku þjóðlífi.
Iþróttir hafa sterka stöðu í okkar
þjóðlífi enda áhugi fyrir þeim
mjög mikill. Til skamms tíma hefur
þó aðstöðuleysi og einangrun háð
okkur mikið en á því
Ján hafa orðið miklar
Gunnlaugsson breytingar undan-
sknfar farin ár.“
— Hvenær byrj-
uðu Færeyingar að iðka knatt-
spymu?
„Knattspyma hefur verið iðkuð
í Færeyjum um langt skeið. Fyrsta
knattspymufélagið TB var stofnað
1892 og fleiri félög vom stofnuð
um eða upp úr síðustu aldamótum.
Fyrstu áratugina var knattspyrnu-
starfíð einhæft en síðan hefur það
breyst mikið og í dag erum við með
fjölbreytt starf víða um eyjamar.
Við höfiim lengi haft góð samskipti
við nágrannaeyjar okkar eins og,
íslendinga og Hjaltlendinga og lék-
um fyrstu leikina gegn þeim árið
1930. Við lékum síðan nær ein-
göngu við þessar þjóðir allt fram
til 1970 að leikið var gegn Orkneyj-
um og síðan hafa fleiri lönd bæst
í hópinn en segja má að samskiptin
við Island hafí alltaf verið mest og
best.“
Ekki auðsótt mál að að fá að-
ildaðFIFA
— En nú höfðuð þið lengi
reynt að fá aðild að FIFA, al-
þjóðaknattspyrnusambandinu?
„Það hefur ekki gengið átaka-
laust fyrir sig. Við lögðum fyrst inn
umsókn árið 1974 en um það leyti
fengu nokkrar aðrar íþróttagreinar
í Færeyjum inngöngu í sín alþjóð-
legu samtök. Við höfum þurft að
hafa mun meira fyrir slíkri viður-
kenningu en þær, og því hefur það
komið okkur mjög vel hve íslend-
ingar hafa stutt vel við bakið á
okkur. Ellert B. Schram og hans
menn eiga skilið miklar þakkir fyr-
ir þeirra stuðning. Stuðningur við
okkur jókst eftir að við fengum
aðild að Norðurlandasambandinu
árið 1981. Síðan þá hafa hin Norð-
urlöndin stutt okkur með ráðum og
dáð. Það var svo á þingi FIFA í
sumar sem við vorum samþykktir
sem fullgildir aðilar og fyrir okkur
var það stórt skref fram á við.“
— Þannig að landsleikur ykk-
ar gegn íslandi í sumar er i raun
ykkar fyrsti formlegi landsleik-
ur?
„Já, og okkur fannst það vel við
hæfí að sá leikur færi fram á ís-
landi. Það er þakklætisvottur okkar
til Islendinga fyrir margháttaðan
stuðning og' samstarf."
— Er öflug starfsemi hjá
Knattspyrnusambandi Færeyja?
„Já mér er óhætt að segja það. Við
erum að byggja allt okkar starf upp
og teljum okkur vera á réttri leið.
Það hjálpar okkur mikið að verið
er að byggja upp mörg íþrótta-
mannvirki víðsvegar á eyjunum og
það fellur vel saman við endurskipu-
lagningu knattspymustarfsins. Við
leggjum mikla áherslu á að byggja
sjálfír upp starfið hjá okkur en ekki
fá allt upp í hendumar frá öðrum.“
Stór íþróttamannvirki rísa nú
hvertaf öóru
— Nú vekur það athygli hve
ört þið getið byggt upp íþrótta-
mannvirki og ekkert lát virðist
vera á þeirri uppbyggingu?
„Já sem betur fer höfum við
haft góðan skilning opinberra aðila
og í dag hafa verið byggðir 9 gervi-
grasvellir á nokkmm árum, auk
margra íþróttahúsa af alþjóðlegri
stærð.
Við stefnum nú að því að byggja
upp fyrsta náttúrulega grasvöllinn,
og bindum vonir við að hann verði
staðsettur miðsvæðis á eyjunum og
þar muni síðar vera aðsetur íþrótta-
háskóla landsins og miðstöð alls
íþróttastarfsins. Gervigrasvellimir
hafa breytt, miklu fyrir okkur því
áður höfðum við bara misjafna
Jón Gunnlaugsson
Fyrlrllðar íslands og Færeyja ásamt dómaratríóinu fyrir leik þjóðanna á
Akranesi í sumar. Frá hægri Atli Eðvaldsson, Sæmundur Víglundsson, Sveinn
Sveinsson, Guðmundur Maríusson og fyrirliði Færeyinga.
Frá fundi alþjóða knattspymusambandsins fyrr í sumar. Á mjmdinni er talið frá vinstri. Joseph S. Blakker framkvæmda-
stjóri sambandsins, Torleif Sigurðsson, dr. Joao Havelangr forseti FIFA og Borge B. Hansen stjómarmaður í færeyska
knattspymusambandinu.
malarvelli. Þetta hefur sérstaklega
mikla þýðingu fyrir böm og ungl-
inga sem kynnast íþróttinni á allt
annan hátt en áður var.“
— Hvemig gengur svo að fjár-
magna starflð hjá knattspyrnu-
sambandinu?
„Mest af starfínu fer fram í sjálf-
boðavinnu og við höfum aðeins
starfsmann í hálfu starfí. Varðandi
fjármögnum get ég sagt það að
landstjómin leggur fram 2,8 millj-
ónir danskar krónur til allrar
íþróttahreyfíngarinnar á þessu ári.
íþróttasambandið tekur um 40% til
sín en úthlutar öðru til sérsambanda
í hlutfalli við Qölda iðkenda hverrar
greinar. Segja má að þegar upp er
staðið fáum við um 800.000 dan-
skar krónur til knattspymustarfs-
ins, 300.000 þúsund af styrk land-
stjómarinnar og afganginn frá
stuðningsaðilum, en aðalstuðnings-
aðili okkar er Sjóvinnubankinn í
Færeyjum."
— Nú er framkvæmd knatt-
spyrnumóta m.a. deildakeppn-
innar í Færeyjum tölvert frá-
bragðin því sem íslendingar eiga
að venjast?
„Já, við byggjum okkar keppni
upp á annan hátt. Hjá okkur fer
keppnin fram í fímm deildum. í fjór-
um efstu deildunum keppa tíu lið í
hverri en í fímmtu deild er liðum
skipt eftir landssvæðum. Hvert fé-
lag má eiga lið í öllum deildunum,
en aldrei meira en eitt í hverri
þeirra. í dag á t.d. KÍ Klakksvík lið
í öllum deildunum. Segjum svo að
lið þeirra sigri í annarri deild þá fer
það ekki upp í 1. deild ef annað lið
félagsins er þar fyrir. Rétturinn
kemur þá í hlut þess liðs sem er í
næsta sæti. Þetta fyrirkomulag
gerir það að verkum að fleiri kom-
ast að og eru ekki bundnir við að
komast í eitt lið hjá hveiju félagi.
Unglingaflokkar drengja eru þrír
sem kallast unglingar, drengir og
smádrengir og stúlkumar skiptast
í tvær deildir og stúlknaflokk. Auk
deildakeppninnar höfum við líka
bikarkeppnir með líku sniði og í
öðmm löndum."
— Nú má búast við því að þið
aukið alþjóðleg samskipti í knatt-
spyrnunni til muna. Við hveiju
má búast á næstu árum?
„Við munum að sjálfsögðu auka
okkar samskipti við önnur lönd en
fyrst um sinn leggjum við áherslu
á samstarf við önnur smáríki. Við
höfum þegar rætt við þjóðir eins
og Lúxemborg, San Marino, Möltu
og Lichenstein og ég á von á sam-
starfi við þessi lönd fljótlega. Þá
vonumst við eftir áframhaldandi
samstarfí við íslendinga. Okkar
undirbúningur fyrir landsleiki hefur
ekki verið mikill hingað til en von-
andi á það eftir að breytast. Við
höfum t.d. landsliðsþjálfara í hluta-
starfí sem undirbýr landsliðið
hveiju sinni. Á þessu verður sjálf-
sagt breyting fljótlega. Við höfum
á undanfömum árum notið leið-
sagnar þjálfara frá öðrum löndum
m.a. margra íslendinga. Margir
þeirra hafa skilað mjög góðu starfí.
Þeir eiga ekki síðst þakklæti skilið
fyrir að stuðla að framförum í
íþróttinni hjá okkur. Eins og ég
sagði áðan hafa verið góð sam-
skipti við íslendinga í knattspymu-
starfínu og nú vinnum við eftir tíu
ára áætlum sem nær til 1994. Þar
er um að ræða leiki hjá karla-,
kvenna- og unglingalandsliðum. Þá
höfum við einnig góð samskipti við
íslensk félagslið, þar er m.a. um
að ræða vinabæjatengsl og ekki
síður rótgróin samskipti sem eiga
sér langa sögu."
— Munu færeysk félagslið
fara að taka þátt í Evrópukeppi
félagsliða?
„Nei ekki fyrst um sinn en von-
andi er ekki langt eftir því að bíða.
Reyndar erum við ekki orðnir aðilar
að Knattspymusambandi Evrópu.
Það gerist þó vonandi á næsta aðal-
fundi þess. Þegar vallaraðstaða
okkar verður orðin betri þá förum
við að taka þátt í Evrópumótum
félagsliða og þá einnig í landsliða-
keppnim, en það á þó nokkuð í land
ennþá.
— Fylgjast Færeyingar eitt-
hvað með íslenskri knattspyrnu?
„Ekki frá degi til dags. Við
heyrum þó í útvarpi frá íslandi
og sjálfsagt fylgjast ýmsir með
í gegnum það. Landsleikir ís-
lendinga vekja þó alltaf mikla
athygli okkar og ekki síður leik-
ir íslensku félagsliðanna i Evr-
ópumótunum. íslensk lið hafa oft
náð mjög góðum árangri í keppni
við bestu lið Evrópu og það kunn-
um við vel að meta. í mínum
huga er það staðfesting á því að
litlar þjóðir eiga fullan rétt á því
að taka þátt í keppni við stóru
þjóðimar.“
Eyjaðtfuleikamir eru stærsti
iþröttavMHturður okkar
— Nú munið þið Færeyingar
halda næstu Eyjaálfuleika suma-
ríð 1989. Er ekki í stórt ráðist?
„Jú svo sannarlega, en verkefnið
er heillandi. Þetta er í þriðja skipti
sem leikamir eru haldnir. Áður
hafa þeir farið fram á eyjunum Mön
og Jersey. Auk þessara eyja og
okkar munu lið frá Gíbraltar, Möltu,
Shetlandseyjum, Gotlandi, Álands-
eyjum, Grænlandi og vonandi ís-
landi taka þátt í leikunum. Þama
verður í fyrsta skipti keppt í knatt-
spymu á leikunum og vona ég sér-
staklega eftir því að ísland verði
meðal þátttakenda. Við erum á fullu
í undirbúningsvinnu enda er að
mörgu að hyggja. Við búumst við
um 8000 erlendum gestum meðan
á leikunum stendur. Við Færeying-
ar munum senda um 100 keppend-
ur til leikanna og stefnum á góðan
ánngur. ' Aðalkeppnisstaðurinn
verður í Tóftum en þar er nú verið
að byggja alhliða íþróttaleikvang.
Völlurinn verður lagður gervigrasi
og einnig eru fullkomnar hlaupa-
brautir og stórt klúbbhús í bygg-
ingu. Síðar ætla þeir Tóftarmenn
að byggja stórt og fullkomið
íþróttahús. í Tóftum búa aðeins um
800 manns og vegna þessarar
mannvirkjagerðar verða þeir að
greiða 30% af kostnaði en land-
stjómin afganginn. Heildarkostnað-
ur við þessa mannvirkjagerð er um
15 milljónir danskar krónur. Þetta
verður mjög spennandi verkefni og
vonandi gengur þettá vel.“
— Þannig að það er bjart yfir
feereysku íþróttalífí um þessar
mundir?
„Það má segja það enda höfum
við verið að byggja markvisst upp
okkar íþróttastarf sl. 15 ár. Við
höfum verið að læra af öðrum þjóð-
um en gleymum samt engu af því
góða sem við höfðum áður. Þannig
viljum við byggja fyrir framtíðina.
Við viljum að mestu vera sjálfum
okkur nógir en þörfnumst þó sam-
vinnu við aðra.
Að lokum vil ég segja það að
okkar brýnasta verkefni í færeysku
íþróttalífí er að hinar ólíku íþrótta-
greinar standi saman, því ef við
ætlum okkur einhveija hluti í al-
þjóðlegu starfi þá verður samtaka-
máttur okkar að vera til staðar.
Allar íþróttagreinamar hjá okkur
hafa nú alþjóðlega viðurkenningu
nema fímleikar. Við erum orðnir
aðilar að alþjóðlegu ólympíunefnd-
inni og tókum nú þátt í leikum fatl-
aðra í Seoul fyrir skömmu. Það er
dálítið skiýtið fínnst okkur að það
skyldi taka svo langan tíma fyrir
okkur knattspymumennina að öðl-
ast alþjóðlega viðurkenningu. Allar
hinar greinamar áttu frekar auð-
velt með það og t.d. í handknattleik
var okkur falið að sjá um C-riðil
heimsmeistarakeppninnar 1980. En
samt emm við þakklátir fyrir það
að vera nú á meðal annara þjóða.
Við eigum þar íslendingum skuld
að gjalda."
Keppnin um ísafjarðarsúluna
er skemmtilegt dæmi um sam-
sklptin
Torleif nefndi að lokum skemmti-
legt dæmi um samskipti þeirra við
fslendinga. Það mun hafa verið
árið 1954 sem ísafjarðarliðin Hörð-
ur og Vestri gáfu bikar til keppni
í Færeyjum. Bikarinn var notaður
í bikarkeppnina og síðan hafa félög-
in gefið þijá bikara til viðbótar eða
súlur eins og Torleif vill kalla þær.
„Bikarkeppnin okkar kallast
Keppnin um ísafjarðarsúluna. Nú
eru liðin rúm þijátíu ár frá því
fyrsti bikarinn var gefínn og við
höfum metið mikils þetta samstarf
okkar við ísfírðinga og viljum halda
því áfram, ekki vegna þess að við
getum ekki keypt okkur sambæri-
legan bikar," segir Torleif, „heldur
vegna þess að við metum samskipt-
in svo mikils og ég vona að það sé
gagnkvæmt. Þetta getum við sagt
að sé spegilmyndin af samstarfí
okkar við Islendinga í gegnum ár-
in,“ sagði Torieif Sigurðsson að lok-
um.