Morgunblaðið - 06.11.1999, Qupperneq 76

76 LAUGARDAGUR 6. NÓVEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ

FÓLK í FRÉTTUM
Jagúar með útgáfutónleika í Óperunni á sunnudagskvöld

JSr
^ ^ Morgunblaðið/GOLLI
JAGUAR KOMNIR A SKRIÐ
Annað kvöld heldur fönkhljómsveitin Jagúar tónleika í ís-
lensku óperunni í tilefni þess að sveitin hefur gefið út sína
fyrstu breiðskífu sem nefnist einfaldlega Jagúar.
__________Sigríður Dögg Auðunsdóttir ræddi við___________
Börk Hrafn Birgisson, gítarleikara sveitarinnar.
JAGÚAR skipa Birkir Freyr Matthfasson
sem leikur á trompet, Börkur Hrafn Birgis-
son á gítar, Daði Birgisson á rhodes-píanó og
hljóðgervil, Hrafn Ásgeirsson á tenórsaxó-
fón, Ingi S. Skúlason á bassa, Samúel Jón
Samúelsson á básúnu og slagverk og Sigfús
Ottarsson á trommur og slagverk.
Að sögrn Barkar Hrafns verður vel tii tón-
Ieikanna vandað. Notast verður við fyrsta
flokks hljóðkerfí og sérhönnuð sviðsmynd
mun setja svip sinn á tónleikana. Spiluð
verða þau tíu Iög sem fínna má á breiðskíf-
unni og eru jafnframt frumsmíð sveitarinnar.
Upphitunarhljómsveit
frá Gíneu
Upphitunarhljómsveitin samanstendur af
þremur Gíneubúum sem spila á ásláttar-
hljóðfæri. Þeir munu einnig leika með Ja-
gúar í tveimur lögum. Þegar Börkur er
spurður að því hvemig samstarf þeirra sé til
komið segir hann að Gíneubúamir hafi upp-
haflega komið hingað til lands til þess að
kenna dans og áslátt f Kramhúsinu.
„Samúel, básúnuleikari, fór á námskeið hjá
þeim á ásláttarhljóðfau-i. Honum lfkaði það
mjög vel og spurði þá hvort þeir hefðu áhuga
á að spila með okkur. Einn þeirra mætti síð-
an með trommuna sína á tónleika hjá okkur
og spilaði með okkur allt kvöldið. Það var
mjög skemmtilegt og okkur fannst þetta til-
valin nýbreytni," segir Börkur ennfremur.
„Við eram stór hljómsveit en samt sem áð-
ur höfum við alltaf verið tilbúnir til að vinna
með öðmm. Við höfum fengið söngkonu til
að syngja með okkur á tónleikum, rappara,
ásláttarhljóðfæraleikara, blásturleikara og
fleira. Það er mjög gaman að fá inn nýtt blóð
sem hressir upp á lögin.“
„Framhaldið er svo að fylgja plötunni bet-
ur eftir og kynna okkur,“ heldur hann áfram.
„Við höfúm til að mynda hvergi spilað úti á
landi nema á Akranesi og því er tími til kom-
inn að ferðast aðeins um landið,“ segir hann.
„ Við eram strax farair að hugsa um næstu
plötu,“ heldur hann áfram. „Konrnir með
fullt af hugmyndum og famir að semja.
Stefnan er að fara utan næsta vor í umhverfí
sem við þekkjum ekki, með mönnum sem við
þekkjum ekki en vitum að era hundrað prós-
ent. Platan sem við eram að gefa út núna
inniheldur öll fyrstu Iögin sem við sömdum
og það er nokkuð mikill djass á henni. Næsta
plata verður líklega nokkuð aðgengilegri,
okkur langar aðeins að prófa að poppa okkur
upp, taka nýja stefnu og jafnvel að bæta inn
söng að hluta til.“
Fönk á Fróni
TÖNLIST
JAGtAR
Geisladiskur
Geisladiskur hljómsveitarinnar
Jagfúar, samnefndur sveitinni.
Jagúar skipa þeir Birkir Freyr
Matthfasson (trompet), Börkur
Hrafn Birgisson (gítar,
,,wah-wah“), Daði Birgisson
(Rhodes-pfanó og hljóðgervill),
Hrafn Ásgeirsson (tenórsaxófónn),
Ingi S. Skúlason (bassi), Samúel Jón
Samúelsson (básúna, slagverk) og
Sigfús Óttarsson (trommur,
slagverk). Þeim til aðstoðar eru Dj
Habit sem sér um plötuklór í
„Bubba’s Song“ og Buzzbee sem
leikur á „didgeridoo" í laginu „35
c“. Öll lög era eftir meðlimi Jagúar.
Upptökum stýrðu Jagúarliðar í
félagi við ívar „Bongó“
Ragnarsson. 52,37 mín. Islenska
umboðsskrifstofan gefur út.
ÞAÐ ER fönk á Fróni, frýs ei í
æðum blóð. Sveittasta sveit lands-
ins um þessar mundir, fönksveitin
Jagúar, gefur sinn fyrsta hljóm-
disk út fyrir þessi jól. Jagúarmenn
hafa verið iðnir við að koma ís-
lenskum tréhestum til að hreyfa á
sér skankana undanfarin ár og nú
geta menn loks svitnað heima í
stofu ef þeir kjósa svo.
Jagúarinn hefur einbeitt sér
öðru fremur að ameríska tónlist-
arforminu „funk“ sem er skilgetið
afkvæmi sálartónlistar (e. soul)
blökkumanna þar í landi. Fönkið,
eins og það er kallað á miður góðri
íslensku, er sveitt, heitt og hams-
laust tónlistarform, sem hentar
einkar vel til rassadillinga og
mjaðmaskaks. Því er í raun bara
um einn mælikvarða að ræða þeg-
ar svona plötur eru lagðar undir
dóm. „Grúvar“ platan eður ei?
Virkar hún eða ekki?
í viðtölum vegna téðrar skífu
hafa Jagúarmenn lagt áherslu á að
þeir hafi reynt eins og kostur er
að skila af sér tónleikahljómi,
fremur en þunnum og dauðum
hljóðvershljómi. Platan var því
tekin upp á fjórum dögum á litla
sviðinu í Borgarleikhúsinu og
spilaði sveitin þannig að allir
meðlimir voru að samtímis. í
hefðbundinni hljóðversvinnu eru
einstök hljóðfæri og söngur hins
vegar tekin upp sér.
Þetta tekst hjá piltunum á þann
veginn að það er óneitanlega
góður andi yfír plötunni, lögin eru
skemmtileg og greinilegt að mikil
spilagleði er í drengjunum. En
það verður aldrei umflúið að
platan _er óneitanlega hljóðvers-
skífa. I gegnum tónlistarsöguna
hafa menn oft reynt að skila inn
hráum og villtum tónleikahjómi á
hljóðversskífur og mín kenning er
sú að það sé ekki hægt. Hljóð-
versskífa er hljóðversskífa. Tón-
leikaplata er tónleikaplata. Svo
einfalt er það.
Piltarnir semja lög plötunnar
sjálfir og er það vel. Lögin eru öll
án söngs og eru þau flest öll
bráðskemmtileg og sum alveg
fun(k)heit. Vissra djassáhrifa
gætir í sumum þeirra og í öðrum
fer Jagúarinn út fyrir fönkformið
og leyfir sér að bregða á leik og
hlaupa aðeins um.
Fyrsta lag plötunnar, „Malibu“,
kann ég sérstaklega vel að meta.
Sólrík sveifla á haustmánuðum,
angandi af sólarólíu eins og nafnið
gefur til kynna. í öðru lagi
plötunnar, „Watermelon Woman“,
eru hins vegar hefðbundnari
fönkslóðir troðnar. Þeir bræður,
Daði (orgel) og Börkur (gítar),
hafa fínasta tak á fantafönki því
sem gjarnan má heyra í bláum
myndum eða þá í svonefndum
„blaxploitation“-myndum sem vin-
sælar voru á áttunda áratugnum
(t.d. „Shaft" og ,,Superfly“).
Gítarinn vælir á sannfærandi hátt
og hljómborðsleikur er sömuleiðis
vel „svartur".
Þriðja lagið, „Theme for
Miguel“, hefði allt eins getað
heitið „Fanturinn" eða „Tuddinn".
Þar kemur Ingi bassaleikari
sterkur inn með ógnvænlega þétta
bassalínu og er helst að halda að
Les Claypool, bassaleikari banda-
rísku furðufönksveitarinnar
Primus, hafi tekið sér bólfestu í
líkama hans. Þegar hér er komið
sögu eru Jagúarmenn komnir á
gott skrið því strax á eftir kemur
hið ofvirka og fáránlega
skemmtilega „Gustav Blomkvist",
þar sem Jagúarinn fær að leika
lausum hala svo um munar.
Það er helst að „grúvið" detti
svolítið niður um miðja plötu en
hún réttir sig af undir lokin, þar
sem tilraunastofa Jagúar er
opnuð. Þar fer fremst í flokki lagið
„35 c“, en þar ljær breski „did-
geridoo“-leikarinn Buzzbee
Jagúar lið. Fyrir þá sem ekki vita
er didgeridoo ástralskt frum-
byggjahljóðfæri og t.d. hefur
sálar-fönkarinn Jamiroquai notað
það í verkum sínum.
Hljóðfæraleikur á plötunni er í
góðu lagi fyrir utan lúðraþeyting
sem er fullkaldur og stirður á
köflum, hefði mátt vera sveittari
og meira ögrandi. Einleikur hefði
líka mátt vera meiri, fullmikill
lúðrasveitarbragur á þessu stund-
um.
Á heildina litið sigrar platan á
því að menn eru greinilega búnir
að spila sig vel saman á undan-
förnum mánuðum og er útkoman
því skemmtileg plata þar sem
léttleiki og sönn gleði skín í gegn.
Tilgangurinn með henni er að vera
gleðigjafi til handa norpandi
Frónsbúum og leysa Jagúaræður
það verkefni farsællega á þessum
frumburði sínum.
Arnar Eggert Thoroddsen
Gula handbók
skemmtana-
bransans
UM ÞESSAR mundir er að taka til
starfa alhliða umboðsskrifstofa fyr-
ir íslenska skemmtanaheiminn.
Nefnist hún Promo og sér bæði um
að útvega hljómsveitir fyrir ýmsar
uppákomur og einnig um að útvega
hljómsveitum verkefni.
Aðstandendur Promo, Páll Eyj-
ólfsson og Tómas Tómasson, hafa
áralanga reynslu á þessu sviði enda
reyndir tónlistarmenn. Páll hefur
leikið með hljómsveitinni Papar og
séð um umboðsmál fyrir hljóm-
sveitina og Tómas starfaði lengst af
með Rokkabillýbandinu.
Til að auðvelda kynninga-
starf hafa félagarnir gefið út
PROMObókina, sem að sögn
Páls er almennt kynningarrit
um allar helstu hljómsveitir
landsins og tengda atvinnustarf-
semi. „Það er að segja flutninga,
ljósakerfi, hljóðkerfi, veislusali og
veitingahús,“ útskýrir hann.
„Þetta er nokkurs konar „gula
handbók" skemmtanabransans.11
„Reynsla okkar hefur sýnt að
mikil þörf er á að til staðar sé þjón- segir Páll. „Við þekkjum þær að-
usta, bæði fyrir hljómsveitimar og stæður sem geta komið upp og vit-
þá sem vilja ráða til sin hljómsveit," um hvað þarf til að leysa málið. Oft
Morgunblaðið/Ásdís
Tómas og Páll vita hvað þarf til að leysa málin.
em starfsmenn fyrirtækja allt upp í á mun skemmri tíma og starfsfólkið
hálfan mánuð að undirbúa árshátíð. gæti þá sinnt störfum sínum á með-
Við myndum hins vegar leysa málið an.“