Skírnir - 01.01.1890, Blaðsíða 34

34
STÍMAtíAK STÓRYELDANNA 1889.
hélt ræðu fyrir honum, en hann svaraði einungis með því, að
drekka skál f>ýzkalandskeisara, og þakka honum fyrir hans
góðu óskir í hér um hil 10—12 orðum, á frönsku. Seinna sat
hann á tali við Bismarck í hálfa aðra klukkustund, og veit
enginn hvað þeim bar á góma. En nokkuð er það, að í
veizlunni um kvöldið þann dag talaði hann mest við Bismarck.
þegar staðið var upp frá borðum, þá gekk keisari til Bis-
marcks og talaði enn við hann. Bismarck ætlaði strax að
standa upp, en keisari bað hann sitja kyrran, og stóð sjálfur.
Af þessu má marka, þó lítið sé, að Bismarck muni eitthvað
hafa getað blíðkað hann. Hann var á hersýningu með Vil-
hjálmi, og hélt þýzkalandskeisari þá um kveldið ræðu fyrir
Rússaher; þeir hefðu barizt með þjóðverjum á móti Frökkum
eins og fóstbræður 1813—14. Rússakeisari svaraði á þýzku,
og lofaði þýzkalandsher fyrir hreysti og dugnað. f>etta var
seinasta daginn, sem hann dvaldi í Berlín, en daginn áður var
hann á dýraveiðum með Vilhjálmi keisara liðlangan daginn.
Hefur þetta allt fengið á hann svo, að hann var ekki eins
brúnaþungur seinasta daginn. Hann og Bismarck hafa komið
sér saman um eitthvað, hvort sem það nú hefur verið Búl-
garía eða annað. En þó menn viti ekkert um, h\að þeir hafa
talað, þá má þó leiða getum um, að þeir hafa komið sór sam-
an um, að láta friðinn hjara, og þess vegna lítur ekki eins
ófriðlega út í Norðurálfunni. Alexander keisari fór því næst
til Meklenborgar, og þangað kom drottning hans sjóleið frá
Höfn ; ekki vildi hún koma við í Berlín, enda kom f>ýzka-
landsdrottning ekki til Pétursborgar. Sagt er, að hún hafi
minnzt á Norður-Slésvík við þýzkalandskeisara 1888, en hann
hafi engu svarað og snúið við henni bakinu snúðugt; en það
er ekki staðhæft. f>au hjónin fóru landveg til Rússlands.
Nokkru seinna, 22. okt., þegar Vilhjálmur keisari setti þing í
Berlín, stóð í þingsetningarræðunni, að friðurinn væri viss og
öruggur, að uiinnsta kosti í eitt ár. Hinn 15. okt. hélt Crispi
ræðu í Palermó, og sagði slíkt hið sama, að friðnum væri nú
borgið um langan aldur. Dm mánaðamótin okt.—nóv. dvaldi
Kalnoky, utanríkisráðgjafi Austurríkis, í þrjá daga hjá Bis-
marck á Friederichsruhe, og munu þeir hafa talað um horfið
rnilli Austurríkis og Rússlands, í hverju þoka skyldi ogíhverju
ekki. En það var ekki enn búið ferðalagið. það átti að búa enn
betur um friðarhnútana.