Skírnir - 01.01.1890, Blaðsíða 107

MANNALÁT.
107
sjó með því að smíða fyrir þau «Monitor» 1862. Öll herskipa-
smíði breyttist mjög við það. Seinna smíðaði hann sprengi-
bát (torpedo), sem tók öllum öðrum fram. Arið 1884 kvaðst
hann hafa fundið «sól-hröyfi» (sun motor), vél, er notar hita-
geisla sólarinnar sem hræringarafl. Stjórn Bandaríkjanna
ætlaði að senda lierskip með lík hans til Svíþjóðar, en Svía-
stjórn vildi sjálf verða til þess. Hann hafði óskað þess, að
mega liggja í sænskri mold, í þorpinu þar sem hann var
fæddur.
Hamerling, fæddur 1830, var mesta skáld Austurríkis.
Haun var fátækur og hafði verið skóiakennari með bágum
kjörum í 11 ár, þegar liann fékk lausn 1866 með tvöföldum
eptirlaunum, og voru það nokkurs konar skáldlaun. Síðau hef-
ur hann biiið í Graz. Tvö frægustu skáldrit hans eru: Aha-
sver in Bom (1866) um Neró keisara og Gyðinginn gangandi,
og «König von Sion» (1869) um foringja endurskíraranna í
Munster. Lýsingar hans á þessum mönnum og tímanum eru
stórkostlegar og ágætar. lmyndunarafl hans er sterkt og auð-
ugt; hugmyndir og líkingar hans eru skrautlegar og skáldleg-
ar; hann hataði «materialismus» og var «idealisti» alla sína
daga. Af öðrum ritum eptir hann skal nefna «Danton und
Robespierre», sorgarleik, skáldsöguna «Aspasia» og drápuna
«Amor und Psyche». Ahasver og Aspasia eru þýdd á dönsku.
Pétur Sjuvaloff, fæddur 1827 á Rússlandi. Hann var
jarl í Eystrasaltsfylkjunum og síðan sendur til Englands til
að koma á hjónabandi milli Maríu, dóttur Alexanders annars, og
hertogans af Edinburgh, sonar Viktoríu drottningar, og sefa
reiði Englendinga yfir framsókn Rússa í Mið-Asíu. Hvort-
tveggja heppnaðist honum og varð hann árið eptir sendiherra
í Lundúnum. Hann hamlaði ófriði milli landanna 1878, og
var á Borlínarfundinum.

Prentun lokI3 lö. apríl 1890.