Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1976, Qupperneq 67

70
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
og hin feikilega stærð hans, 3.2 m, sem er fjarri sanni. Hlýtur hér
eitthvað að hafa skolast til.
Þá fann Þorsteinn eldstæði gert úr tveimur steindröngum milli
langelds og bæjardyra. Kallar hann þetta eldstæði ,,litla eld“ í vasa-
bók sinni og telur lengd dranganna 1.10 m og breidd eldstæðisins
1.42 m.60 Ekki skal efast um að steindrangar hafi legið þarna, en
málin á þeim eru að öllum líkindum einhver misskilningur. Eins og
sjá má af flatarteikningu 1971 og -72 lá steindrangur um syðra set
þvert. Þessi steindrangur var aðeins rúmlega 60 sm að lengd. Gæti
þetta verið leifar „litla elds“ Þorsteins. Ekkert benti þó til að eldur
hefði verið kveiktur við þennan steindrang. Er með ólíkindum að
þarna hafi verið eldstæði, hver sem ástæðan er annars fyrir veru
drangsins þarna.
Bæjardyr snúa í suðvestur. Gólfflötur þeirra hefur ef til vill verið
nær tveggja metra langur. Suðurveggur skálans hefur sums staðar
verið svo þykkur neðst. Bæjardyrnar voru ákaflega illa farnar eins
og sjá má á ljósmynd. Fremst í þeim hefur verið dyrahella, tæplega
80 sm breið, sem varla hefur verið í upprunalegri legu þegar rann-
sóknin fór fram 1971. Fyrir innan helluna hafa bæjardyr verið hellu-
lagðar að nokkru leyti. Allt var þarna mjög úr lagi fært (12. mynd).
Á stöku stað mátti þó greina viðarkolabletti milli steinanna. Innst í
dyrunum var þröskudssteinn, um 60 sm langur.
Þorsteini Erlingssyni mældist breidd bæjardyra 97 sm samkvæmt
vasabók hans, en í prentuðu skýrslunni stendur 87 sm. Mesta breidd
sem unnt var að komast að við endurrannsóknina 1971 var breidd
dyrahellunnar, um 80 sm.
U. Stofutóft.
Að því er næst verður komist hefur stofutóft verið um 7.6 m að
lengd innan veggja. Breiddin hefur líklega verið hin sama um alla
tóftina, um 3.1 m innan veggja. Þessi mál eru ekki alveg áreiðanleg
vegna þess hve tóftin var sködduð.
Gólf stofutóftarinnar var kolaborið eins og gólfið í skálanum.
Viðarkolalagið hafði víða, einkum í austur og norðurhluta tóftar-
innar verið lagt beint ofan á botnvikur bæjarhúsanna. Þar sem
gólfið í stofu var um 20 sm lægra en í skála og göngum úr skála til
stofu er líklegt að grafið hafi verið í undirstöður húsanna til þess
oo Lbs. 4180, 4to, bl. 7r, hið sama segir Þorsteinn Erlingsson (1899), bls. 44.