Eimreiðin - 01.09.1906, Blaðsíða 75

235
C. KÚCHLER: UNTER DER MITTERNACHTSONNE durch die Vulkan- und
Gletscherwelt Islands. Með myndum og korti. Leipzig 1906.
Höfundurinn var sendur til íslands 1905 af K. Baedeker, til at rita um það í
bók þá, sem getið er hér á undan. Ferðaðist hann um Suðurland og tók margar
ljósmyndir sjálfur, sumar ágætar. Hann fór í Surtshelli og komust þeir Indriði Einars-
son þar í lífshættu, en um kvöldið tók Jón Sigurðsson á Haukagili á móti honum
sem íslandsvini, er hann þekti af blöðunum, og spurði: »Er það satt? Er það hann
sjálfur?« Sömuleiðis flutti Magnús nokkur Gíslason honum kvæði á hverjum morgni
í Reykjavík, sem hann orti daginn áður, nýtt kvæði á hverjum degi, til »íslandsvin-
arins«. Það'er því óhætt að fullyrða, að Kúchler hefir verið tekið tveim höndum,
eins og hann átti líka skilið, svo hlýlega sem hnnn ritar um ísland og íslendinga.
Höfundur segir skemtilega frá öllu og með einstakri velvild og réttsýni. Að ráð-
gjafinn beri að eins ábyrgð fyrir konungi, er þó ekki rétt. Hann ber ábyrgð fyrir
alþingi. Annars er skilmerkilega sagt frá, eins og búast mátti við af manni, sem
hefur fengist svo lengi við bókmentir íslands. Hann endar bókina með hjartnæmu
kvæði á íslenzku til íslands eftir sjálfan sig.
í tímaritið »Globus«, 8. febr. 1906 hefur sami höf. ritað um ferð sína upp á
Heklu, með myndum eftir sjálfan hann og í »Deutsche Welt«, 1906, um sama efni.
y. St.
LAPPAR Á ÍSLANDI. í tímaritinu »Zur guten Stunde« (okt. 1905) er grein
um ísland með tveim myndum þaðan. Er önnur þeirra af Löppum, sem eru að
mjólka hreindýr, og hin af laugunum við Reykjavík. Vel hefir sá ferðalangurinn
kynt sér landið, sem heldur að þar búi Lappar með hreindýr. y. Sl .
STURLUNGA SAGA. Efter Membranen Króksfjarðarbók, udfyldt efter Reykjar-
fjarðarbók, udgivet af det kongelige Oldskriftselskab. I. Khöfn 1906.
Fyrra bindið af Sturlungutexta dr. Kálunds birtist nú loks á prenti, 576 blað-
síður. Hefur hann áður ritað vandlega um handritin í »Aarböger for nordisk Öld-
kyndighed«. Leggur hann til grundvallar Króksfjarðarbók (AM. i22a fol.), skinn-
bók frá c. 1350, sem nú vantar í, eíi fyllir í eyðurnar úr brotum af Reykjarfjarðar-
bók (AM. 122, b fol.) frá c. 1400, og prentar hann alt úr henni með smærra letri.
Um vísurnar hefur próf. Finnur Jónsson fjallað.
Kálund segir Sturlungutexta Guðbrands Vigfússonar, Oxford 1878, vera verri
en texta gömlu Kaupmannahafnarútgáfunnar. Guðbrandur felli úr, og breyti hand-
ritinu stundum, þegjandi, og án þess að segja frá því. Hann treysti minni sínu,
enda eru varla dæmi þess, að nokkur maður hafi verið svo minnisgóður nema P.
A. Munch, sem gat vitnað í hverja íslenzka sögu orðrétt eftir minni. y. St.
JÓN SVENSSON; ISLANDSBLOMSTER, og LEVENDE BEGRAVET I—II
í »Varden« (apr. og maí). Khöfn 1906.
Séra Jón Sveinsson hefur ritað laglega sögu úr barnæsku sinni heima, í tíma-
ritið »Varden«, um smala, sem varð úti í kafaldsbyl, og kind, sem fenti í gjótu og
fanst með lífi eftir mánuð. Ætlar hann að rita fleiri sögur frá íslandi til að lýsa
lífernisháttum heima. Fyrri hluti bókarinnar »Islandsblomster« er um sögurnar og
yfirleitt um bókmentir vorar, og hefur komið út í »Varden«, en er hér nokkuð auk-
inn. Telur hann upp margt af því, sem sagt hefur verið sögunum til lofs í ýmsum
löndum, og bendir á, að þær muni flestar eða allar vera ritaðar í klaustrum, eða
af prestum og klerkum. Holger Drachmann ritaði grein um J. C. Poestion í »Neue
Freie Presse« 27. nóv. 1904, og segir þar, að Ibsen, Björnson, hann sjálfur, Strind-