Skólablaðið - 01.03.1911, Blaðsíða 7

SKOLABLAÐIÐ
55
það sem þarf að endurtaka. En þegar börnum leiðist námið, er
ekki mikilla framfara að vænta.
Kennarar eru auðvitað misjafnlega góðir að kenna skrift
eins og annað. En kenslubækurnar hafa altaf sín áhrif á kensl-
una og því meiri, sem kennararnir eru lélegri.
Á þessu þarf að ráða bót óg ætti áð vera hægt. Heftin
þurfa að vera að ininsta kosti 5.
Orðum og setningum ætti að skipa niður eins og best má
verða, eftir líkingu hvcs við annað.
Eg geri að vísu ekki ráð fyrir, að til þess verði kostað, að
gera vandað kerfi fyrir skriftarkenslu, en ofurlítið þyrfti að bæta
úr því sem er.
Umsjónarmaður fræðslumálanna ætti ekki að láta mörg ár
’íða, áður hann reynir að fá þessu komið í framkvæmd,' svo að
við megi una.
í>á væri ckki úr vegi að minnást á réttritunina í sambandi
við forskriftabækurnar.
Vér höfum verið lofstöfum leyfðir fyrir mál vort og verið
— hreyknir af að hafa geymt stíkt mál um liðnar aldir. En
undarlega tilfinninga litlir eru vér þó fyrir því, hvernig með það
er farið. Smán er oss það, hve réttritunin er ruglingsiég.
Lítið snöggvast yfir kenslubækurnar, sem börn hafa: stafrofs-
kverin, lesbækurnar, forskriftabækurnar o. s. frv Yfirlit yfir þær,
segir meira um það efni, en löng ritgerð.
Hver með sinni réttritun.
Ekki er minst nauðsýn á að forskriftabækurnar séu með
þeirri réttritun, sem á að fýlgja.
Hvað lengi skyldi það ganga svo til, að hver myndi sér þá
stafsetningu, sem honum sýnist?
Jðn Jónsson.
* *
*
Tvö ný skrifhefti til útfyllingar og viðbótar við þau þrjú,
sem til eru, eru löngu búin til prentunar, og kom^ væntanlega
bráðum út. Það er annars fleiri erfiðleikum bundið en ókunn-
ugir ætla, að gefa út tslenskar skrifbækur, svo að þær verði seld-
ar við viðunanlegu verði.
Ritstj.