Skólablaðið - 01.10.1916, Side 4

148
SKÓLABLAÐIÐ
Biblíusögur, rækilegar og sem mest með biblíunnar eigin oröum,
er kenslubók, sem allir ættu aS geta notaö jafnt, þrátt fyrir
allan þann skoöanamun, sem mér er kunnugt um að eigi sér
staS hér á landi, bæSi meSal presta og barnakennara, um skiln-
ing á ýmsum smágreinum. Þar hafa þeir allir meö þaö efni aö
fara, sem best er falliö til aö móta sem skýrast í barnshugann
mynd frelsarans, lifsferil og lærdóm. Þar þarf ekkert aö rífa
niöur. Allur hugurinn má vera viS þaö aö gera börnunum mynd-
ina sem ljósasta og hjartfólgnastá. Eg efast ekki um þaö, aS
kenslan veröi misjöfn, kanske allólík. Hver leggur mesta rækt
viS það, sem mest hefur heillaö hug og hjarta sjálfs hans. Eitt
verður út undan hjá þessum, annaS hjá hinum. Slíkt er óum-
flýjanlegt. Kennararnir eru misjafnir, hjartalag og trúarreynsla
margvísleg. Sú margbreytni fælir mig ekki. Hún er hvervetna
fylgja lífsins, skilyrSi andlegs vaxtar og þroska.
Ef nú barnakennara hefur lánast aö leysa verk sitt vel af
hendi í þessu efni, þá er þar lagður góSur grundvöllur á aö
byggja, bæSi fyrir prestinn, er á aS búa barniö frekar undir
ferminguna, og fyrir lífiö, þar sem barniS á fyrir höndum aS
nema af samfara fræðslu og reynslu glöggvari skil á sannind-
um trúarinnar en unt er á barnsaldri. Þaö getur þá játað góðri
játningu á fermingardegi, hvort sem kennarinn hefur kent því
utanbókar orS trúarjátningarinnar, eSa presturinn fyrst gerir
það, þegar til hans kasta kemur og hann hefur komist aS raun
um, aS barniS getur talaS orðini og hugur fylgt máli.
Margar mótbárur hafa komiS fram gegn því aö láta þannig
biblíusögur koma í staö kvers viö barnafræðsluna, en engin
hefur haggaS þeirri sannfæringu minni, aö sú breyting væri
holl, meira aS segja nauSsynleg, eins og hér stendur á. And-
mælendur hennar segja: „MeS því fyrirkomulagi yrSi fræSslan
ekki í nokkru lagi hjá öllum þorra kennara.“ Hyggja þeir þá,
aS auöveldara sé aö kenna í lagi kver heldur en biblíusögur?
ÞaS er þvert á móti minni reynslu, svo langt sem hún nær,
og þeirri litlu þekkingu, sem eg hef á sálarlífi barna. Eg hef
heyrt margan kenna sæmilega biblíusögur, sem kendi lélega
kver, en engan kenna kveriS vel, en bil)líusögur illa. Og er það
mögulegt, aö kristindómsvinum sé varnaS skilnings á því, hver
háski er aS lélegri kverkenslu og aö hún sé miklu betri engin?