Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1989, Blaðsíða 18

18 MÁNUDAGUR 23. OKTÓBER 1989.
Menning_______________ dv
Leikstjórar svara Alexa Visarion um íslenska leikstjóm:
Yfirnáttúrulegt ef
Oliver er stæling
- segir Benedikt Ámason, leikstjóri hjá Þjóðleikhúsinu
„Ef sýningin á Oliver er stæling
þá hefur eitthvað yfirnáttúrulegt
gerst. Ég sá þessa sýningu í Lundún-
um árið 1961 og finnst ólíklegt að ég
geti munað hana í smáatriðum," seg-
ir Benedikt Árnason, leikstjóri hjá
Þjóðleikhúsinu. í viðtali við DV fyrir
helgi hélt rúmenski leikstjórinn,
Alexa Visarion, því fram að sýning
Þjóðleikhússins á söngleiknum Oli-
ver væri ekki annað en ófrumleg
stæling á enskri sýningu á verkinu.
„Ingibjörg Björnsdóttir, sem sá um
söngatriðin í Oliver, hafði aldrei séð
sýninguna áður og getur þvi ekki
verið að stæla það sem aðrir hafa
gert.
Það er samt ekki ólíklegt að Visari-
on muni eftir leikmyndinni því hún
hefur verið notuð í 30 ár. Menn geta
ekki hugsað sér betri lausn enda
hefur leikmyndin verið notuð víða
um lönd og ekki annað sjáanlegt en
hún verði notuð framvegis."
í viðtalinu hélt Visarion því einnig
fram að það stæði leikhúslífi á ís-
landi fyrir þrifum að hér vantaði at-
vinnuleikstjóra og alla hefð í leik-
stjórn.
„Ég veit ekki hvaða ástæðu þessi
maður hefur til að breiða úr sér eftir
að hafa séð eitt verk eða í besta falli
tvö,“ sagði Benedikt Amason. „Auk
Ohvers gæti hann hafa séð eitthvað
hjá frjálsu leikhópunum en það dug-
ar ekki til að fella dóma um alla ís-
lenska leikstjóra.
Það gæti hka vel verið að maðurinn
væri að leita eftir meiri vinnu hér á
landi. Hann segir að leikararnir séu
góðir en leikstjórarnir vondir. Það
er ágætlega fallið til að fá meira að
leikstýra hér.
Svo má ekki gleyma að Visarion
er líka að fella dóm yfir áhorfendum.
Það hefur tíl þessa verið uppselt á
ahar sýningar á Ohver. Eru áhorf-
endur svo vitlausir að þeir vhji bara
sjá lélegar sýningar?"
María Kristjánsdóttir, formaður
félags leikstjóra á íslandi, tekur í
sama streng og Benedikt. „Það er
firra að halda því fram að ekkert sé
th sem heitir íslensk leikstjórn en
hitt er svo annað mál á hvaða stigi
hún er,“ sagði María í samtali við
DV.
„Það er rétt hjá Visarion að hefð í
leikstjóm á íslandi er ung en hann
getur ekki dæmt alla leikstjóra hér
eftir að hafa séð eina sýningu," sagði
María Kristjánsdóttir.
-GK
Yngsta skáldið, sem á bók á
markaönum fyrir þessi jól, er Sól
Hrafnsdóttir. Hún er átta ára en
hefúr fengiö Forlagiö th að gefa
út sögu sem hún kallar Feita
strákinn. Myndir í bókina hefur
hún teiknað sjálf.
Sagan segir frá stórum feitum
strák sem á litla mömmu og lítinn
pabba. Stákurinn er sísvangur -
og þannig spinnst ævintýriö
áfram. Sól á ekki langt að sækja
skáldskapargáíuna því að hún er
dóttir Hrafhs Gunlaugssonar sem
er skáld bæði í máli og myndum.
Ólafur
Ragnar í
dæmisögu
Úlfar Þormóðsson, áður útgef-
andi Speghsins og nú gallerí-
stjóri, hefur skrifað bók þar sem
rakin eru átökin um útgáfu Þjóð-
viljans á síðustu árum. Bókin
heitir Útgangan og er að hálfu
úttekt á raálinu en á eftir fylgir
dæmisaga um sama efni.
Sagt er að í dæmisögunni sé
Ólafur Ragnar Grímsson fjár-
málaráðherra aðalpersónan.
Sjálfur vhl Úlfar ekkert láta hafa
eftir sér um túlkun á sögunni.
„Ég hef skrifað sögu um mann
sem gekk út úr sjálfum sér. Ann-
að hef ég ekki að segja,“ sagði
Úlfar í samtali viö DV. Það er
Frjálst framtak sem gefur út.
Útfar Þormóðsson lætur til sln
heyra um innanflokksátðkin I Al-
þýðubandalaginu fyrir jólin.
Það verða ekki bara Náttvíg,
sem aödáendur Thors Vilhjálms-
sonar geta haft fyrir jólalesningu
að þessu sinni, því þijár af eldri
bókum hans koraa einnig út. Það
eru Folda, Fljótt, fljótt sagði fúgl-
inn og Grámosinn glóir.
Thor mátti lengi þola það aö
landsmenn sýndu bókum hans
nokkurt tómlæti og haft var á
orði að ekkert seldist sem hann
skrifaði, Þó eru allar eldri útgáfur
hans uppseldar og síöustu bækur
hans hafa orðið metsölubækur.
Mál og menning gefur út.
Bara ein Regína
- segir Jón Kr. Gunnarsson, höfundur bókar um Regínu á Gjögri
„Regína er skemmtilegur og hreinskhinn orð-
hákur en hefur jafnframt gott og hlýtt hjarta-
lag. Það eru þessar andstæður sem gera hana
eftirminnhega. Það er bara ein Regína og hún
er ekkert að sýnast,“ segir Jón Kr. Gunnarsson
sem skrifað hefur bók um Regínu Thorarensen,
fréttaritara DV á Selfossi, Eskifirði og Gjögri.
Bókin kemur út í næsta mánuði hjá Reykholti.
Upphaf bókarinnar má rekja til þess að fyrir
þremur árum var Jón gerður út af örkinni hjá
Vikunni th að taka viðtal við Regínu. Viðtalið
kom en þar sem Regína er skrafhreifin kona og
hefur frá mörgu að segja varð úr viðræðum
þeirra Jóns miklu meira efni en komst í eitt
blaðaviðtal. Jón fékk þá hugmynd að setja sam-
an viðtalsbók við Regínu.
Sérstætt skopskyn
„Ég fór í kaffi th Regínu, ræddi máhð við hana
og við urðum ásátt um að gera bók,“ segir Jón.
„Ég hafði aldrei hitt hana áður en viðtalið var
tekið en þekkti auðvitað th pistlanna hennar.
Ég fékk einnig að vita það að fólki hkaöi við-
tahð í Vikunni vel og það varð síst til að letja
mig.
Samstarf okkar Regínu var afar skemmthegt
og gekk mjög vel. Regína hefur sérstætt skop-
skyn sem fehup vel að mínum smekk. Einkenni
hennar er hispursleysið og hreinskhnin. Á sama
tíma og aðrir eru alltaf að skapa sér ímynd þá
kemur Regína alltaf th dyranna eins og hún er
klædd.
Sumum þykir hún gróf og óþarflega persónu-
leg í fréttaskrifum sínum en það má ekki gleyma
því að hún ræðst aldrei á minnimáttar. Það eru
mennirnir með breiðu bökin sem hún hlífir
ekki enda geta þeir svarað fyrir sig. En það er
hreinskhnin og þetta einstaka auga fyrir sér-
stæðum fréttum sem blaðalesendum fehur svo
vel í geð.“
Regína hefur veriö fréttaritari vel á fiórða
áratug. Fyrst fyrir Morgunblaðið og þá fyrir
Dagblaðið og eftir það fyrir DV frá stofnun þess.
„Regína varð fréttaritari á tímum þegar það
þótti vera karlmannsverk," segir Jón. „Á sama
tíma og karlamir voru aö skrifa fréttir um
gæftaleysi og veðurfar sendi hún frá sér fréttir
af atvinnuleysi í kaupfélaginu. Hún skrifaði út
frá sjónarhóh kvenna en síðan hafa margar
konur fetað í fótspor hennar.
Ég læt frásögn Regínu halda sér eins og kostur
er. Hún er hrjúf og getur skrifað um öh mál
þannig að það veki kátínu, jafnvel þótt alvara
lifins búi að baki.“
Valdir kaflar úr verkum Regínu
Með í bókinni um Regínu fylgja valdar fréttir
frá ferh hennar sem fréttaritara. Fyrsta fræga
máhö, sem hún' skrifaði um, var þegar þurrð
var á salti hjá kaupfélaginu í Norðurfirði á
Ströndum. Þá skrifaði hún grein um málið í
Tímann en fékk ekki birta. Morgunblaðið tók
þá við greininni og Regína hefur ekki tekið fram-
sóknarmenn í sátt síðan.
„Regína segir á sinn skemmthega hátt frá
þessu máh í bókinni," segir Jón. „Hún segist
hafa verið alin upp á menningarheimih þótt það
hafi verið framsóknarheimih. Hún ólst upp á
Reyðarfirði, er af Stuðlaætt, ég fann þaö á henni
að hennar bestu ár voru á Ströndum. Hún segir
líka að það hafi verið aht annars konar fram-
sóknarmenn á Ströndum en á Reyðarfirði.
í bókinni eru valdar fréttir frá henni allt th
dagsins i dag, þar á meðal sagan úr matarboðinu
hjá Alla ríka á Eskifirði í sumar. Alh er einn
þeirra manna sem hún dáir. Hún metur athafna-
menn mikhs en finnur engar afsakanir fyrir
skussa og fer ekki dult meö. Regína er í eðh sínu
öfgafull og það kemur fram í afstöðu hennar til
manna.“
DV-mynd KAE
önnur þjóðsagnapersóna
Á sama hátt og Regína er þjóðsagnapersóna
er höfundur bókarinnar um hana það líka. Jón
Kr. Gunnarsson var kunnur fyrir að reka Sæ-
dýrasafnið um árabh og standa fyrir sögulegum
veiðum á háhymingum.
Hann hefur einnig fengist við skriftir lengi og
verið pistlahöfundur í dagblöðum. í þrjú ár
skrifaði hann imdir dulnefninu Þrándur í Götu
í Vísi og var undanfari Svarthöfða og Dagfara.
Áriö 1965 keypti hann Spegilinn af Páh Skúla-
syni og gaf hann út th ársins 1968 þegar hann
seldi Asa í Bæ og Ragnari Lár blaðið.
Fyrir þremur árum gaf hann út bókina Mann-
fólkið og hin dýrin, háðsádeilu sem fékk litlar
undirtektir og sumir héldu aö væri bamabók.
Nú situr Jón í hominu á skrifstofu konu sinnar
og skrifar en er hættur aö veiða háhyminga.
-GK