Alþýðublaðið - 07.05.1968, Side 9

Aftari röð frá vinstri: Ársæll Jóhannesson lengi to iraskipstjóri, Jón Sigurðsson, Gísli heitinn Sigurðs
son bróðr Jóns, Hergeir heitinn Ólafsson lengi tog 'raskipstjóri, Karl heitinn Karlsson lengi vatns-
maður við Reykjavíkurhöfn, Þórarinn lieitinn Bjöö msson skipherra. Fremrl röð: Marinó Jónsson bif-
reiffastjóri, S'igurður heitinn Ólafsson Iengi gjaldkcri og starfsmaður Sjóm.fél Reykjavíkur, Grím-
ur heitinn Jónsson var lestarstjóri og Brynjólfur Þorsteinsson síðar skipstjóri.
vakt frá' kl. 12—4, stuttavakt
frá kl. 4—7, morgunvakt frá kl.
7—12 og langavakt frá kl. 12—
7. Sú vaktin sem skipstjóri
var fyrir var kölluð stjórnborðs-
vakt, en hin bakborðsvakt sem
stýrimaður var fyrir.
— Þið hafið þá haft sæmi-
Iega hvíld.
— Já, þelmingurino var uppi
og helmingurinn niðri, nema ef
einhver var fiskur, þá voru all-
ir uppi. Sumir karlarnir stóðu
mikið frívakt sem kallað var.
— Og alltaf verið að.
— Já, svona þegar veður var
til þess.
— Á hvaða slóðum voruð þið
mest?
— Við vorum mikið á Selvogs-
bankanum á vertíðinni, en á
vorin, þ. e. í vortúmum, var far-
ið vestur í Jökuldjúp og mikið
verið út af Vestfjörðum líka.
— Voru menn ekki misfiskn-
ir?
— Feikilega. Það var svo magn-
að, að þótt sumir hefðu .eigin-
lega beran krók, þá var eins og
þeir væru alltaf í fiski, þó aðrir
sem stóðu kannski við hliðina á
þeim yrðu varla varir, þetta
gilti auðvitað líka fyrir vertíð-
ina. Þá var fiskur oft uppi í
sjó, vandi að finna hann.
— Og þið stóðuð við drátt,
hvort sem var í björtu eða
dimmu.
— Já, það var mikið kapp í
mön,num.
— Hvaða ljós höfðuð þið,
bara himintunglin?
— Já, og svo karbítlampa við
aðgerðina á vertíðinni.
— Hundavaktin var talin
verst?
— Já, maður var stundum
svangur og kaldur, og þá var
maður að „glása” eins og kallað
var.Það var kannski lítið um fisk
yfir blánóttina. Þá var maður
mikið niðri og bjó til hundsbelg
eins og. kallað var.
— Hundsbelgur, hvað er það?
— Það er eiginlega bara rúg-
brauð, eða réttara sagt brauð-
grautur, búinn til úr rúgbrauði,
púðursykri, margaríni og svo
vatni eins og á þurfti að halda,
Þetta var svona hálfgerður auka-
biti og nefnt hundsbelgur, af því
að þetta var aðallega búið til á
hundavaktinni.
— Var ekki oft fögur útsýn
yfir hafið. Ég hef alltaf ímynd-
að mér að sjórinn sé miklu fal-
legri af seglskipum heldur en
af vélskipum. Er þetta kannski
rómantík landkrabbans? Mér
finnst einhvern veginn að mað-
urinn sé í miklu nánara sambandi
við umhverfið á seglskipi?
— Ég skal ekki segja, það
kann að vera. Hins vegar má
segja að það sé mjög skemmti-
legt í góðu leiði að sigla skipi.
Ég man eftir að einu sinni vor-
um við að fara hérna inn með
Skaganum, og það var togari á
undan okkur, og við höfðum svo
gott leiði, að við fórum fram úr
honum þótt hann væri á fullri
ferð.
— Er ekki allt öðru vísi til-
finning að vera um borð í segl-
skipi.
— Ojú, það eru náttúrlega
engir mótorskellir eða titringur
frá vél. Nú er sagt: „Lognið er
leiða bezt,” en svo var ekki þá,
og ég man eftir því einu sinni
að við vorum í viku vestan frá
•Jökli og til Hafnarfjarðar. Það
var það mikið logn, að það
blakti ekki hór á höfði, svo við
létum bara reka,eftir því sem
straumur bar okkur. í góðu leiði
er þetta 11—12 tíma sigling.
Ég man líka eftir öðru atviki
þessu líku, er við fórum einu
sinni inn á Grundarfjörð til að
ná í snjó. Síld var höfð til beitu
og þá voru ekki frystitæki eins
og nú, heldur var salt og snjór
settur í kassa til að mynda
frost, og þannig geymdum við
beituna. Við fórum sem sagt
inn á Grundarfjörð til að sækja
snjó og vatn, en við ætluðum
ekki að komast út úr firðinum,
því það var alveg stafalogn, svo
við gripum til þess ráðs, að við
settum út julluna, mönnuðum
hana og slefuðum skútunni út
á árunum.
— Komust þið ekki líka stund-
um í hann krappan?
— Og það kom fyrir, já, já.
Það munaði einu sinni sára litlu
að við værum komnir upp í
Hafnarberg.
— Hvernig atvikaðist það?
— Það var einn maður uppi
og við létum slaga, sem kallað
er, þó er bara sagað á seglum og
stýrið bundið upp. Svo sá vakt-
maður allt í einu eitthvað hvítt
fram undan og heyrði brimgný.
Hann brá auðviíað við skjótt og
voru kallaðir upp á dekk þegar.
eru kallaðir upp á dekk þegar.
Sett var upp fokka og reynt að
Framhald á 14. síðu.
LISTMUNAUPPBOÐ
Sigurðar Benediktssonar
TILKYNN I R
ALMENNT UPPBOÐ
á fágætum og fínum
PERSMES¥íMm GÓLFTEPPUM
og öðrum austurlenzkum teppum og mottum
sem upphaflega voru sýningargripir
pantaðir fyrir Bandaríkjamarkað, en beint til íslands vegna
skuldalúkningar. Eftirfarandi gæðaflokkar verða seldir:
KIRMAN, KESHAN, NAIM,
TEHERAN, ISPAHAN, BOKHARA,
TABRIZ, DJOSHAGAN.
SELJIST UPP Á ALMENNU UPPBOÐI
í vörugeymsluhúsi
EIMSKIPAFÉLAGS ÍSLANDS HF.
Suðurlandsbraut 2 (kjallara, vesturdyr)
föstudaginn 10. maí 1968 kl. 11 f. h.
Til sýnis föstudaginn 10. maí 1968 frá kl. 8,30 f.'h.
Leikskóli - Mosfellssveit
Leikskóli fyrir börn 2-6 ára verður starfrækt
ur í Varmárskóla í sumar, ef næg þátttaka
fæst. Innritun þarf að hafa borizt fyrir 15.
maí n.k. til Salome Þorkelsdóttur í síma
66149, eða skrifstofu Mosfellshrepps í síma
66218.
Sveitarstjóri.
FÓSTRA
Mosfellshreppur vill ráða fóstru til að sjá um
leikskóla sem fyrirhugað er að starfrækja í
sumar fyrir börn á aldrinum 2-6 ára í Varmár-
skóla, frá 1. júní n.k.
Upplýsingar veittar hjá Salome Þorkelsdóttur
í síma 66149, eða á skrifstofu Mosfellshrépps
í síma 66218. í
Sveitarstjóri.
HéraðslæknisembætHi
AUGLÝST LAUS TIL UMSÓKNAR.
Héraðslæknisembættið í Djúpavogshéraði er
laust til umsóknar.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna rík-
isins og önnur kjör samkvæmt 6. gr. lækna-
skipunarlaga nr. 43/1965.
Umsóknarfrestur veitist frá 1. júlí næstkom-
<andi.
Dóms- og kirkjumálaráðuneytið,
6. maí 1968.
7. maí 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 9