Alþýðublaðið - 07.05.1968, Blaðsíða 15

Framhaldssaga eltir
RGö jGN-SDGTTyR
Teikningar eftir
RAGNAR LAR.
ar hún í raun og veru gerir ekk-
ert annað en að bera út. kjafta-
sögur. Hin drekkur brennivín,
þegar hún nær í það og segist
vera bolsi og það er agalegt.
En eitthvað verða greyin að
fá í staðinn fyrir mann. Önnur
hefur kjaftasögurnar og hin
brennivín og bolsévisma.'
En ég hélt svo vel á spilunum,
að ég var farin að halda, að ég
væri álíka gáfuð og presturinn
og læknirinn sögðu, að ég væri.
Gvendur giftist mér nefnilega
og þá komst ég að því, að ég
var ekki gáfuð. Gvendur var
bara heimskari en ég.
Ég giftist hönum Gvendi ekki
bara til að giftast einhverjum og
einhverjum og komast frá þorp-
inu. Mig langaði að vísu til að
búa í Reykjavík, en hitt verð ég
að taka fram, að hann Gvendur
var stórmyndarlegur eins og all-
ir rannsóknarlögreglumenn. Ég
gæti bezt trúað því, að þeir séu
valdir eftir hæðinni og útlitinu.
FYRSTI KAFU
ÉG GIFTIST HONUM GVENDI
ÉG ÓLST UPP úti á landi
eins og gengur og gerist um svo
márga Reykvíkinga. Ég átti
heima í litlu þorpi, sem var
bæöi til lands og sjávar eins og
menn segja.
Þar kynntist ég lionum
Gvendi.
Satt að segja var heldur fá-
tæklegt um að litast í þorpinu
minu og það sem við vorum fá-
tækust af, voru einmitt ungir
menn á giftingaraldri.
Við neyddumst flestar til að
fara suður og sækja okkur mann,
en ég hafði ekki fundið neinn
við mitt hæfi og þó hafði ég ver-
RCO
BELTI og
BELTAH LUTIR
áBELTAVÉLAR
BERCO
Keðjur Spyrnur Framhjól
Botnrúllur Topprúllur
Drifhjól Boltar og Rær
jafnan fyrirliggjandi
BERCO
er úrvals gæðavara
á hagstæðu verði
EINKAUMBOÐ
ALMENNA
VERZLUNARFÉLAGIÐf
[SKIPHOLT 15 -SIMI 10199
ið á Húsmæðraskólanum fyrir
sunnan.
Svo fór ég heim eins og geng-
ur og þá kom hann Gvendur.
Hann vann þá hjá rannsókn-
arlögreglunni eins og hann gerir
raunar enn, og hann var sendur
í þorpið mitt til að rannsaka
merkismál, sem kom í blöðunum
fyrir sunnan. Ég ætla ekki að
segja ykkur, hvaða mál það var,
því að rannsóknarlögreglumenn
eiga að heita bundnir þagnar-
heiti, þó að það spyrjist oft út
um allan bæ, hvað þeir eru að
fást við. En ég ætla að segja
ykkur, að hann Gvendur minn
upplýsti þetta mál og var afar
stoltur af því.
Hann er að vísu ekki stórgáf-
aður hann Gvendur minn, en
það er ekki allt fengið með gáf-
unum heldur. Presturinn og
læknirinn sögðu, að ég væri
gáfuð, og þeim skjátlaðíst. En
hann Gvendur er heldur heimsk-
ari en ég, það skiptir hins veg-
ar engu máli. Karlmenn þurfa
alltaf að halda, að þeir viti allt
betur en konur og mér hefur
hingað til tekizt að láta hann
Gvend' halda að hann sé gáf-
aðri en ég. Hann hefur svo mikið
álit á sér sem rannsóknarlög-
reglumanni.
Það er að vísu erfitt að eiga
við hann stundum, en mér tekst
samt alltaf að telja honum trú
um, að hann viti allt betur en
ég. Karlmenn þurfa að halda
það og það eru bara héimskar
konur, sem láta manninn sinn
komast að þvl að þær vita eitt-
hvað meira en hann. Ég veit
að visu, að það var ekki rétt
hjá prestinum og lækninum, að
ég væri gáfuð, en ég er allavega
nægilega gáfuð til að láta
Gvend halda, að ég sé heimsk-
ari en hann.
Þess vegna var það, að
Gvendur komst aldrei að því, að
það var í raun og veru ég sem
upplýsti glæpinn, sem liann
var svo stoltur af að hafa upp-
lýst. : j_.ll
Ég lét hann fá fullt af gervi-
sönnunargögnum og alls konar
hlutum, sem sannfærðu hann
um það, hver hefði framið glæp-
inn. Orð hér og orð þar geta
gert kraftaverk.
Ég er alveg viss um, að hefði
Gvendur vitað það, hvernig
ég stjórnaði honum í þessu
máli, hefði hann aldrei kvænzt
mér og ég hefði aldrei eignazt
eiginmann.
1
Og það er alveg hræðilegt að
pipra. Tvær systur hans pabba
pipruðu og þær voru óþolandi.
Önnur heldur, að hún skilji allt
og alla án þess að gera það. Hún
heldur, að hún sé afskaplega góð
og vilji allt fyrir alla gera, þeg-
Ég hef enn ekki séð neinn ljót-
an og lítinn rannsóknarlögreglu-
mann.
Og hann Gvendur var ekki að-
eins stórmyndarlegur. Hann var
líka vel stæður. Hann gat keypt
handa okkur íbúð í fjölbýlishúsi.
Hann var líka í lífeyrissjóði og
húsið var í austurbænum. Það
var ódýrara að kaupa íbúðir þar
en í vesturbænum, ég skil ekki
hvers vegna.
Kannski vesturbæingarnir
viti það.
Fyrst kunni ég afskaplega vel
við mig í íbúðinni. Mér fannst
gaman að setja upp gluggatjöld
og mér fannst gaman að velja
teppi á íbúðina. Hún er öll
teppalögð nema eldhúsið. Gvend-
ur lét setja teppi bæðf á bað og
svefnherbergið okkar. Það eru
nælonteppi, sem má þvo.
Svo fór mér að leiðast. Ég
hafði ekkert að gera. Ég átti
að þrífa skít eftir einn mann,
sem gengur afar vel um, enda

Friðrikka bauð méí í kaffi
hefur hann lært bæði heima hjá
sér og svo í rannsóknarlögregl-
unni að líta á smámunina. Ég
skít enn minna út en Gvendur.
Ég var alltaf að vona, að ég
yrði ólétt, en það gerðist e.kki.
Ég hafði heldur ekki neinn að
tala við.
Ég þekkti ekki neinn í hús-
inu, sem ég bjó í og þó voru þar
álíka margir og í þorpinu heima.
Héima hjá mér þekktu allir
alla og allir vóru góðir við alla.
Svona í hófi.
Kannski það hafi verið það,
að heima þekktu allir mig, en
enginn þekkti mig í fjölbýlis-
húsinu.
Heima hjá mér reifst fólk
stundum, en ekki allan tímann
eins og hérna. En þar höfðu líka
allir einhvern blett út af fyrir
sig.
Hérna er bletturinn, sem er
út af fyrir sig, almenningseign.
Stigarnir og lyfturnar. Konan á
neðstu hæðinni, segir að krakk-
arnir á næstefstu hæðinni beri
inn meiri skít en önnur börn í
húsinu og því' ætti mamma
þeirra að þrífa lyftuna og úti-
ganginn oftar en aðrar.
Mér finnst þetta ósanngjarnt.
Það bera allir inn skít. Ég geri
það Hka. Hvernig væri annað;
hægt? Það er stórt moldarflag
fyrir framan húsið okkar.
Ég geri ráð fyrir þv£, að konan
sem býr á móti, hafi kennt í
brjósti um mig. Hún bauð mér
í kaffi.
Konan heitir Friðrikka og hún
kynnti mig fyrir hinum konunum
í húsinu. Það er að segja fyrir
þéim konum, sem ,hún þekkti.
Ég er búin að búa hér í heilan
máhuð og ég þekki nú orðið alla
að minnsta kosti í sjón, nema
konuna á tólfu hæð. Sú kona er
spákonan.
Friðrikka segir, að hún sé
stórkostleg. Hún hefur oft spáð
fyirr Friðrikku og ég bað Frið-
rikku um að biðja hana um að
spá fyrir mér.
Ég hlakka til, að hún segi
mér, hvað ég á í vændum.
í morgun hvolfdi ég bolla á
ofninn í eldhúsinu. Ég gerði það
ekki fyrr en Gvendur var farinn.
Ég vil ekki láta hann vita neitt
mega ekki vamm sitt vita. Þeir
um Þetta. Hann er í rannsóknar-
lögreglunni og svoleiðis menn
eiga að vera fyrirmynd annarra.
Það er nefnilega bannað að
vera með töfra og galdra á land-
inu og enginn veit nema spádóm-
ar og svoleiðis teljist til töfra-
bragða.
Ég ætla að hafa vaðið fyrir
neðan mig og tala ekki um þetta
við hann Gvend.
Friðrikka rétt leit inn áðan.
Hún skoðaði bollan minn og
sagði að þar væri allt mögulegt
eins og partí og svoleiðis. Hún
sagði, að það væri barn á botn-
inum.
Mikið yrði ég fengin, ef svo
væri. Mig langar til að eignast
marga krakka.
Núna á eftír ætlar hún með
mér upp til spákonunnar, af því
að það var hún sem fékk hana
til að spá fyrir mér.
Spákonan verður heima
klukkan ellefu.
- ALÞÝOUBLAÐIÐ
7. maí 1968