Dagur - 12.05.1990, Síða 18

18 - DAGUR - Laugardagur 12. maí 1990
poppsíðan
Gítar er göfugt hljóðfæri
f lok fyrri greinarinnar um Gary
Moore var greint frá veru hans í
Colosseum 11. Snemma árs
1977 er Colosseum var í fríi frá
hljómleikahaldi og plötuupptök-
um, fékk Moore beiðni frá Phil
Lynott um að taka sæti Brian
Robertson í Thin Lizzy (Þess
sama sem á sínum tíma hafði
leyst Moore af hólmi) tímabundið
á tónleikaferð um Bandaríkin,
því Robertson hafði brotið aðra
hendina í slagsmálum. Varð
Moore við óskinni og var meðlim-
ur í Thin Lizzy í tvo mánuði eða
allt þar til Robertson hafði jafnað
sig í hendinni. Mál þróuðust síð-
an þannig að árið eftir, 1978,
hætti Moore í Colosseum 11 og
gekk í þriðja sinn til liðs við Thin
Lizzy þar af í annað skipti sem
fullgildur meölimur og aftur var
það Robertson sem vék fyrir
honum. En líkt og í hin tvö skiptin
varð dvöl hans í hljómsveitinni
ekki löng, náði hann þó að leika
inn á eina plötu Black Rose sem
út kom 1979. Skömmu áður en
sú plata kom út hafði Moore gert
sólósamning við Virgin útgáfuna
og varð afrakstur þess samnings
platan Back on the Street. Seld-
ist hún vel og lagið Parisienne
Walkways náði áttunda sæti á
breska vinsældalistanum. Hins-
vegar seldist Black Rose ekki
eins vel og virtist það fara fyrir
brjóstið á Phil Lynott. Urðu nú
samskipti hans og Moore æði
stirð og svo fór að á miðju tón-
leikaferðalagi um Ameríku gekk
Moore út úr hljómsveitinni. Hann
var þó ekki lengi aðgerðalaus því
þetta sama ár, 1979, hafði hann
sett á stofn nýja sveit, G-Force í
Los Angeles og sendi hún frá sér
samnefnda plötu um svipað leyti.
Hlaut platan þokkalegar viðtökur
en vegna samskiptaörðugleika
milli Moore og útgáfufyrirtækis
G-Force Jet Records varð ekkert
af frekari útgáfu og liðaðist hljóm-
sveitin við það í sundur. Næstu
árin er sama flöktið á Moore í
tónlistarheiminum. Hann gerist
meðlimur í sveit Greg Lake (sem
var einn þriðji Tríósins fræga
Emerson, Lake and Palmer) og
gerði með þeirri hljómsveit tvær
plötur, Greg Lake sem út kom
1981 og Manoeuvres 1983, en
áður en sú plata kom út var púðr-
ið að mestu farið úr hljómsveit-
inni, og það reyndar löngu áður
því strax eftir útkomu fyrri plöt-
unnar var Moore farinn að setja
saman nýja sveit undir eigin
nafni, og var hljóðrituð tónleika-
plata með henni þetta sama ár,
1981, í Marquee klúbbnum
fræga í London. Á svipuðum
tíma var svo tekin upp platan
Dirty fingers en bæði hún og hin
áðurnefnda Live at the Marwuee
komu þó ekki út fyrr en 1984 í
Bretlandi. Eins og af þessari upp-
Sitthvað af Gary Moore
talningu sést hefur Gary Moore
verið afkastamikill á þessum
árum en vegna mikils óstöðug-
leika með mannskap auk annars
gekk dæmið ekki upp. Viss breyt-
ing til batnaðar verður þó 1982 er
Virgin/10 Records gerir samning
við Moore á ný og önnur platan
undir þeirra merkjum Corridors
og Power kom út. Seldist sú
plata ágætlega og hefur stjarna
hans síðan risið hátt undir merkj-
um Virgin/10 Records. í kjölfar
Corridors of Power hafa síðan
komið út sjö plötur. Tónleikaplat-
an Live in Japan 1983, (Upphaf-
lega gefin út í Japan líkt og Live
at the Marquee) Victims of the
Future 1983 sömuleiðis, We
Umsjón:
Magnús Geir
Guömundsson
Seinni grein
want Moore enn ein tónleikaplat-
an 1984, Run for Cover 1985,
Wild Frontier 1987, Afterthe War
í fyrra og loks sú nýja Still got the
Blues sem út kom nú fyrir stuttu.
Á þessum plötum er mörg perlan
t.d. má nefna Empty Rooms of
Victims of the Future, Out in the
fields of Run for Cover og The
Loner of Wild Frontier en öll
þessi lög náðu miklum vinsæld-
um. Aðalsmerki Gary Moore í
gegnum tíðina hefur verið gítar-
inn en sem gítarleikari hefur
hann þótt flestum snjallari og
staðfestist það best á nýju plöt-
unni Still got the Blues en þar
hefur hann heldur betur söðlað
um úr melódísku þungarokki í
blús með glæsibrag og hefur
platan allstaðar fengið góða
dóma. Það verður því fróðlegt að
fylgjast með ferli Gary Moore nú
sem endranær.
Gary Moore hefur nú söðlað um og spilar nú glimrandi blús á nýju plötunni.
Hítt og þetta
Madonna
Aðdáendur Madonnu geta nú farið
að kætast allhressilega því að von
er á nýrri kvikmynd með henni (
sumar. Heitir myndin „Dick Tracef
og leikur söngkonan þokkafulla
annað aðalhlutverkið á móti Warren
Beatty. Fyrir þá aðdáendur Madonnu
sem hyggja á ferðalag til Englands í
sumar má svo geta þess að hún
verður með tónleika á Wembley dag-
anna 20. og 21. júlí og mun tónlistin
úr myndinni verða gefin út á plötu
um svipað leyti til að fylgja þeim
eftir.
The Cult
Bassaleikarinn The CultJamie Stew-
art hefur nú sagt skilið við hljóm-
sveitina eftir sjö ára starf í henni var
Madonna verður með tónleika á
Wembley ( sumar.
Ferðamál
á þriðjudegi
Áhugafólk um ferðamál
Munið opinn fund, þriðja-þriðjudag -
þ.e. þann 15. kl. 13.00 á Hótel KEA.
viöskilnaðurinn í hinu mesta bróð-
erni við hina meðlimi sveitarinnar þá
lan Astbury söngvara og Billy Buffy
gítarleikara, en ástæðan fyrir hon-
um er sú að Stewart þykir kominn
tími til að sinna öðrum áhugamálum
sínum sem lítill tími hefur verið fyrir
vegna æ lengri tónleikaferða hjá
The Cult. Af hljómsveitinni er svo
það annað að frétta að hafin er
vinna á nýju efni á plötu sem vænt-
Jamie Stewart bassaleikari Cult er
hættur í hljómsveitinni.
anlega verður byrjað að taka upp í
lok þessa árs.
Plötupunktar
Trúbadorinn Billy Bragg er nýbúinn
að senda frá sér nýja mini EP plötu
og kallast hún The Internationale. Þá
er gamli rokkarinn NickLowe kominn
með nýja skífu og heitir hún því
skemmtilega nafni All men are Liars.
Að síðustu skal unnendum þyngra
rokks bent á tvær athyglisverðar
skífur. Er önnur þeirra með sveit frá
New York Prong og nefnist platan Beg
to Differ. Hin er með hljómsveitinni
Black Crowes og nefnist Shake your
Moneymaker.
i
kvikmyndarýni
*J Umsjón: Jón Hjaltason
Hundurinn Hooch
Borgarbíó sýnir: Turner og Hooch.
Leikstjóri: Roger Spootiswoode.
Aöalhlutverk: Hoodi og Tom Hanks.
Touchstone Pictures 1989.
Tom Hanks leikur lögreglumann-
inn Turner sem er piparsveinn,
ákaflega vandur að útliti sínu og
sjúklega þrifinn. Hann er í þann
veginn að segja skilið við þægi-
legt rannsóknarstarf hjá saksókn-
ara til að takast á við alvarlegri
afbrot í New York. En einmitt
þegar hann á lítið annað eftir en
að pakka niður í tösku byrja að
gerast óhugnanlegir atburðir.
Gamall maður er myrtur og svo
vill til að það hefur farið vel á
með þeim gamla og Turner en
um gæludýr gamla mannsins
gegnir hins vegar allt öðru máli.
Það er einn stór og hræðilegur
bolabítur, nefndur Hooch. En
Turner grunar að Hooch hafi séð
morðingjann og kemur í veg fyrir
að honum sé sálgað. Og nú hefj-
ast sambúðarraunir þeirra Hooch
og Turners en meginmál kvik-
myndarinnar er einmitt um þær
en ekki glæpinn.
Turner og Hooch er græsku-
laus gamanmynd, fyndin á köfl-
um sem er raunar mest að þakka
Hooch sem stelur algjörlega sen-
unni. Leikur hans er í einu orði
sagt stórkostlegur og aldrei hef
ég séð nokkurt dýr jafn ægilegt
og Hooch þegar hann tekur á rás
og vill bíta menn.
Hooch og Tom Hanks.