Þjóðviljinn - 27.01.1955, Blaðsíða 4

| *■■■■■■■■•■•■■••■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•
4) — í>JÓÐVILJINN — Fimmtudagur 27. janúar 1955
Safít er að þegar fálkinn
hefur dr-epið rjúpur sér til mat-
ar cg' rífur í sig hið gómsæta
kjot’j ? elú hann upp vein mikið
er h|injj kemur að hjartanu,
og‘er sagt að þá fyrst átti
haniifsig. á þvi að rjúpan er
háífsystir hans, og veinar þá
af sárnvizkubiti.
En þetta er aðeins stundar-
iðiun en ekki varanlegt aftur-
hvarf, og hann er áfram sami
ráníuglinn, sem heldur áfram
að .drepa rjúpuna.
Hér á landi er flokkur, sem
valið hefur þennan ránfugl sem
tákn flokks síns, og er slíkt vel
tii fundið. Hver elskar sér
líkt.
Nú hafa þeir sjálfsögðu hlutir
gerzt hér undanfarið að frost-
hörkur miklar hafa gengið yfir
landið, og hafa þeir sem hýrast
verða í grenjum þeim sem
íhaldsránfuglinn kallar íbúðir:
bröggunum, fengið grimmilega
að gjalda amlóðaskapar íhalds-
meirihlutans í bæjarstjórn
Reykjavíkur, þar sem í fjölda
bragga hefur ríkt hartnær
neyðarástand vegna kulda.
En íhaldsmeirihlutinn hefur
ekki rekið upp vein og sízt af
öllu vegna samvizkubits, en
það er eins og hann hafi rumsk-
að svolítið, eins og sofandi dýr
sem vaknar við óværð og klór-
ar sér, en sofnar svo aftur.
Qg það kom sannarlega ekki
til af góðu að hann rumskaði.
í>að var aðeins af hræðslu við
réttíátan dóm vegna þess glæps
að láta konur, börn og gamal-
menni hafast við í bröggum
Og hann brást illa við þegar
leitað var aðstoðar handa þeim
sem erfiðast áttu, og þannig og
ekki öðruvísi getur íhald brugð-
þórSuf ffTcitiJOn GrcUugotu 3, íiiur 60360.
Snjóbaxur
Skíðabuxur
á börn og fullorðna og all-
ar aðrar tegundir af síðbux-
um úr vönduðum og góðum
ullarefnum.
ÁLAFOSS,
Þingholtsstræti 2.
:
Otsalan j
stendur yfir í aðeins 2 daga j
ennþá.
Kattabúðin HULD, |
Kirkjuhvolt— Sími 3660. •
i
Nei, það er ekki sem þið hyggið: þetta er ekld bráðabirgðaskýli landkönnuða á norðurskaut-
inu. Þvert á móti: þetta eru ,,varanlegar“ íbúði r barna og gamalmenna í höfuðborg menning-
arlandsins fslands á stjórnarárum Gunnars Thoroddsens og lagsbræðra hans.
izt við neyðarkalli þeirra sem
erfitt eiga. Það gerðist sem
sagt ekkert óvænt. „Borgar-
stjóri kvað þetta mál viðkvæmt
mjög“, segir Morgunblaðið.
Jæja, eru nú braggarnir farn-
ir að fara í fínu taugarnar á
borgarstjóranum.
Morgunblaðið segir ennfrem-
ur: „Sagði Jóh. (þ. e. Jóhann
Hafstein) að það hlyti að verða
mikils verðast að losna við
braggana." Sami Jóh. Hafstein
sagði Hka á Alþingi 18. nóv.
s.l. að það hefði ekki nokkra
þýðingu að samþykkja frum-
varp tveggja sósíalistaþing-
manna um lausn húsnæðisvand-
ræða braggabúa. Það hefur að-
eins vantað kjarkinn til að^
segja það á bæjarstjórnarfund-
inum um daginn að það væri
þýðingarlaust að gera nokkuð.
Okkur reynast skjóllítil glam-
uryrði sem slík að það sé mik-
ilsverðast að losna úr bröggun-
um. Okkur er mikils verðast
að losna við þá raunverulega.
Það er ekki nóg að æpa: Bær-
inn ætlar að byggja yfir
braggabúana! Fyrir kosning-
arnar s.l. vetur var æpt: „Út-
rýma sem fyrst braggaibúðum
og öðru lélegu húsnæði og
greiða sérstaklega fyrir því að
það fólk sem þar býr komist í
betra húsnæði."
Síðan er liðið heilt ár og
hvað hefur verið gert? Jú
vegna þess að þið sem sagt
voruð neyddir til þess, hef-
ur verið byrjað á hinum svo-
kölluðu raðhúsum, 45 íbúðum,
og þar að auki eiga þau mjög
langt í land að verða íbúðar-
hæf. Svo er hitt önnur saga
hvort það verður ekki líka
svikið að láta braggabúa hafa
þessi hús, a. m. k. fyrirfinnast
nú þegar menn sem segjast
hafa loforð fyrir íbúðum þar,
menn sem aldrei hafa í bragga
að annað lélegt húsnæði kom-
ið, og eru ekki á flæðiskeri
staddir í húsnæðismálum, en
eru kannski í Sjálfstæðisflokkn-
um og kannski er það nóg?
Það var í upphafi látið heita
svo að þessi hús væru byggð
handa herskálabúum. Þess-
vegna er það skilýrðislaus krafa
þeirra að þau verði veitt þeim
undanbragðalaust og með þeim
skilmálum sem ekki eru of-
vaxnir fjárhagslegri getu þeirra.
En hvenær er búið að tæma
braggana með svona háttalagi?
Fjörutíu og fimm íbúðir sem
kannski verða tilbúnar tveim-
ur árum eftir að ráðgert var
að byggja þær, og 542 bragga-
íbúðir, upplýsir Jóhann Haf-
stein á Alþingi, 18. nóv. s.l.
að séu í notkun, og sú tala er
víst frekar of lág en of há.
Svo geta sérfræðingar íhaldsins
FINNST ykkur það ekki lygi-
legt að í svo til nýju hverfi
í höfuðstað landsins á miðri
tuttugustu öld, skuli vatns-
skorturinn vera svo geigvæn-
legur, að vatn hverfur á há-
degi og kemur ekki aftur fyrr
en einhvem tíma eftir mið-
nætti. Það er dreitill í krön-
um á morgnana og hægt með
sæmilegu móti að láta renna í
potta og könnur til þess að
bjarga sér yfir daginn. Oft
hefur þetta verið slæmt hér á
Háteigsveginum, en í kulda-
kastinu um daginn keyrði þó
um þverbak. Og kvörtunum
svaraði vatnsveitan með þeim
orðum að fólk léti renna svo
mikið vatn til þess að ekki
frysi í pípunum og af því
stafaði vatnsleysið. Þetta gat
ef til vill staðizt, en því var
þá ekki vatnslaust í næstu
götum? Ekki var frostið
minna við Flókagötuna. Og
í reikningslist spreytt sig á að
reikna hvenær búið er að tæma
braggana með sama fram-
kvæmdahraða.
Hítt hvorki geta þeir né vilja
reikna út hvaða tjón bragga-
vistin. er þá búin að vinna á
heilsu kvenna, barna og gam-
almenna. Heldur ekki hvaða
tjón hún er búin að vinna á
sálarlífi barna og unglinga sem
dæmd eru til braggavistar.
Ég held að borgarstjórinn
se’m var að tala um viðkvæm
mál í sambandi við braggana
ætti að kynna sér þá hlið þessa
máls, sem er ekki þýðingarlítil.
Kannski hérna væri verk-
þegar hann fór að hlána var
þessi afsökun úr sögunni en
ekki vatnsleysið. Að vísu leið
einn sunnudagur svo að vatn
hvarf aldrei til fulls úr kjall-
aranum og bjartsýnin sem
aldrei lætur á sér standa
lýsti sér í því að maður tók
ekkert vatn frá á mánudag
og hélt að þíðan hefði kinpt
þessu í lag. En nei, ónei.
Aldrei hefur verið vatnslaus-
ari dagur en þessi rigningar-
mánudagur. Ekki kominn
dropi í kjallarann um mið-
nættið! Hvers á Háteigsveg-
urinn að gjalda?
FÓSTRA skrifar: — „Kæri
Bæjarpóstur. — Mig langar
til að biðja þig fyrir kvörtun
í sambandi við akstur bílazina
á götunum. Nú um daginn
vorum við nokkrar fóstrur í
gönguferð með börnin okkar,
fjörutíu og sex talsins, og
Vatnsleysi í frosti — Vatnsleysi í þíðu — Hvað
veldur? — ökuníðingar — Öafsakanlegur akstur
efni fyrir „sálfræðing“ íhaldsins
að kynna sér hvað íhaldið vinn-
ur mikið tjón á sálarlífi barna
með því að láta þau búa í
bröggum, því það er staðreynd
sem ekki þýðir að mæla í móti,
að braggabörnin verða fyrir að-
kasti barna og jafnvel fullorð-
inna, fyrir þá sök að þau eiga
heima í bragga.
Fyrir tveimur árum byrjaði
sex ára .gamall drengur sína
fyrstu skóiagöngu í tíma-
kennslu. Hann átti þá heima í
bragga. Fyrstu tvo dagana var
hann samferðá telpu á sama
aldri sem átti heima í húsi rétt
hjá, en á þriðja degi þegar
drengurinn ætlaði að verða
samferða telpunni úr skólanum,
sagði hún: „Hún mamma sagði
að ég ætti ekki að vera sam-
ferða þér, af því þú átt heima
í bragga“.
Fjölskylda teípunnar er hátt-
sett í innsta hring Sjálfstæðis-
flokksins. Það þarf ekki sál-
fræðing til að sjá hvað svona
getur verið hættulegt, hve djúp
spor svona atvik og önnur svip-
uð hafa á sálarlíf bamanna.
Hefur þetta nokkurn tíma snert
yðar viðkvæmu taugar, herra
borgarstjóri?
Á laugardaginn var er Vísir
látinn birta forystugrein um
útrýmingu bragganna. Það er
aðeins samsafn . innantómra
slagorða um að það verði að út-
rýma bröggunum, en samt sem
áður smásýnishorn þess, að í-
haldsránfuglinn hefur rumskað.
En íhaldið gerir ekki neitt í
málefnum braggabúa fyrr en
það má til, ekki fyrr en það
þorir ekki annað en gera eitt-
hvað, Það gerir ekkert fvrir þá
af öðrum hvötum, það hræðist
dóm almenningsálitsins, sem er
að snúast meir og meir á sveif
með okkur. Og fleiri og fleiri
munu snúast til liðs við okkur
og halda áfram baráttunni
þangað til þessi smánarblettur
er þurrkaður burt.
I. B. f. G.
eins og gefur að skilja þarf
slíkur hópur mikið eftirlit og
yfirleitt eru vegfarendur og
bílstjórar skilningsgóðir á
seinagang svona ferðalaga.
En í þetta sinn ofbauð okkur
alveg framkoma sumra bíl-
stjóranna. Þeir létu sér ekki
muna um að keyra inn í
miðjan krakkahópinn meðan
hann var að fara yfir götu og
kom þetta fyrir oftar en einu
sinni á þessu stutta ferðalagi.
Þó stóð ein okkar á miðri göt-
unni meðan á yfirferðinni
stóð, en það dugði ekki til.
Ökumönnunum lá svo mikið
á að þeir óku beint á hópinn
svo að hver átti fótum f jör að
launa, og það var ekki þeim
að þakka að ekki skyldi slys
hljótast af. Eg fæ ekki skilið
að bílstjórunum liggi svo mik-
ið á að komast leiðar sinnar
að þeir þurfi að aka eins og
hrottar. Fyrir jólin urðum við
oftar en einu sinni fyrir
þessu, en þá afsökuðum við
það með jólaönnum bílstjór-
anna, en nú er svona fram-
koma óafsakanleg. Og réttast
væri að taka upp númer
þeirra bílstjóra sem aka svona
fantalega og birta þau. — Ef
til vill yrði það til þess að
ökuníðingunum fækkaði. —
Fóstra“.