Þjóðviljinn - 29.10.1965, Blaðsíða 10

IQ SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 29. október 1965.
KERLINGA
SAGA
EFTIR MARIU LANG
fjórtAndi kafli
Óróinn og óvissan urðu brátt
að uppnámi.
Hver og einn hafði sitt eigið
álit á hvarfi Hennings og hvert
hann hefði farið. og þar sem all-
ir létu í ljós þetta álit án þess að
sinna orðum hinna, myndaðist
þama margraddaður talkór, þar
sem aðeins mátti greina einstaka
setningar og orð.
— Hann drekkir sér eða gertr
eitthvað hræðilegt, hvers vegna
í ósköpunum var ég ekki hlá
honum —
— Þetta er allt lögreglunni að
kenna; það er engu lagi líkt að
hella svívirðilegum ásökunum yf-
ir alsaklaust fólk; nei, má ég
þá biðja um Sherloch Holmes í
Köngulóarráðgátunni; hann kunni
sig og gáfumar ....
— hefði átt að gæta hans al-
mennilega; ekkert vit í að víkja
frá honum —
— aldrei séð pabba eins nið-
urbrotinn og ég var svo aum að
ég gerði ekkí armað en væla <r~-
ir þessum hræðilega fjárdrætti
og gerði bara illt verra ( stað
þess að reyna að hugga hann —
— Þori að veðja að hann hafði
eitthvað sérstakt í hyggju; strax
og hann frétti af erfðaskrá Ell-
enar. frænku, og hann varð
htmmsa; þegar hann frétti bað,
sagði hann eitthvað um, að r,ú
væri aðeins um eina leið að
velja —
Sá sem rólegastur var reyndist
vera Tobfas. en landshöfðinginn
virtist í mestu uppnámi. I sam-
tali við lögregluþjónana tvo sagði
hann bungbúinn:
— Kvenfólkið þama frammi
hefur hitt á auma blettinn. Ef
hann gerir nú eitthvað ójrfirveg-
að, þá er það okkur að kenna.
Við komum honum í uppnám
vísvitandi, til þess að hann
misstl stjóm á sér; taugar hans
eru þandar til hins ýtrasta og
nú er ómögulegt að vita upp á
hverju hann tekur.
— Ertu að hugsa um sjálfs-
morð? spurði Tobías. Eða um —
morð?
Karl-Ámi var hörkulegur.
— Ætli það væri ekki full á-
hættusamt? Hann veit að við
fylgjumst með honum.
28
!
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtlstoía
Steinu og Dódó
■augaveg) 18 III hæð flyfta)
SfMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistt^a
farðsenda 21 SÍMT 33-9-68
D Ö M D R
riárgreiðsla við allra tiæfl
TJARNARSTOFAN
1 iarnargötu 10. Vonarstrætis-
megin — Sfmi 14-6-62
Hárgreiðslustofa
Austurbæjar
Maria Guðmundsdðttli
Laugavegi 13. sfmi 14-6-58
Nuddstoían er á sama stað.
— Fyrst og fremst fylgjumst
við alls ekki með honum þessa
stundina; það er einmitt ná-
bölvað. 1 öðru lagi er hann beg-
ar búinn að myrða tvisvar til
að ná tilgangi sínum, sem er sá
að komast yfir fimmtiu búsundir
í viðbót við upphæðina sem hann
hefur þegar erft. Ellen hefur
svipt hann arfi eftir sig og nú
Ieitar hann að síðasta úrræðinu.
Og ef það tekst og við finnum
enga sönnun gegn honum, þá
getur hann falið misferli sitt í
bankanum.
— En hann verður allavega
dæmdur fyrir bókhaldssvik —
hann er búinn að játa allt fyrir
okkur.
— Já, fölsunin blífur en íjár-
drátturinn ekki. Ef ekki vantar
eyri, verður dómurinn að sjálf-
sögðu miklu mildari. Trúlega
verður hann settur inn um tima
og auðvitað verður honum sagt
upp starfi við bankann, en hann
barf ekki að standa í bví að end-
urgreiða stórfé og bjargar pjöl-
Rkyldu sinni frá geigvænlegum
fiárhagskröggum. Morð hefur
verið framið af minna tilefni.
— Heldurðu að frúin sé í vit-
orði með honum?
Leó Berggren langaði til að
hrópa:
— Nei, ekki hún. Ég hef leik-
'ð mér við yngri bræður hennar.
Ég þekki dóttur hennar. Ekki
Magnhildur ....
En í hjarta sínu var hann
bakklátur fyrir að þeir ætluð-
ust ekki til þess af honum að
hann tæki þátt í ráðagerðunum.
— Já, sagði landfógetinn. Ég
hef íhugað það mál. Hún lúrir á
gömlum fjandskap við fínu frök-
enarnar frá Bengtsnesi. Hún hef-
ur getað soðið karamelludeigið.
Reyndar er það misheppnað
samkvæmt yfirlýsingu Engquists,
en það inniheldur líka efni sem
gamli maðurinn hefur aldrei
soðið með, þrátt fyrir langa
reynslu, sem sé akonitin. Og
Bengtssonhjónin voru þau einu
sem vissu fyrirfram um arfinn
og hefðu getað freistazt til að
undirbúa eitrun vegna þeirrar
þekkingu sinnar. Auk þess er
hún alveg á bandi eiginmannsins
og stendur með honum. Ég þarf
að yfirheyra hana að nýju. Og
á meðan ....
Hann leit næstum biðjandi á
þá.
— Já, já, tautaði Tobias án
allrar hrifningar. Við eigum sð
grafa okkur inn í heystakkinn og
finna handa þér saumnálina. En
ég leyfi mér að lýsa því yfir að
tveir menn eru sorglega lítils-
megandi; þegar heill markaður
er annars vegar.
— En ykkur finnst ég ekki
vera að tapa mér þótt ég ..
— Þótt þú sért uggandi um að
röðin geti hvenær sem er komið
að þriðju frænkunni? Það er á-
gizkun, en því miður er ómögu-
legt annað en segja en hún hef-
ur við rök að styðjast.
— Jæja, sagði Leó þrjózkulega.
Ég hef þá verið ruglaöur í alit
kvöld. Ég hef allan tímann ver-
ið kvíðandi um afdrif Clöru. Nú
ætla ég út og reyna að finna
hana. Tóbías verður að taka
Henning Bengtsson að sér.
Þótt Leó fyndist bað léttir að
taka sér eitthvað ákveðið fyrir
hendur og þótt hann væri und-
arlega sannfærður um, að hann
mætti engan tíma missa, tafðist
hann í upphafi. En hvemig átti
hann að geta stikað áfram -ins
og tilfinningalaus vél, þegarhann
rakst frammi í forstofunni á
Tuss, rauðeygða og útgrátna og
virtist að því komin að leggja á
flótta þegar hún sá hann.
Hann greip í hana og frammi í
svölum og dimmum ganginum,
þar var lyfjaþefur og lykt af
femisoliu, þrýsti hann henni að
sér og hlýddi þögull og vanmátt-
ugur á grát hennar og örvænt-
ingu. Ætluðu þá skelfingar þessa
dags engan endi að taka? Vai
það ekki nóg að Ellen frænka
var dáin, að Lovísa frænka "ar
dáin, að faðir hennar hafði t“ö-
ið Uppvís að fjárdrætti og svik-
um? Var það jafnvel ennþá
verra? Var hann, héldu þeir að
það væri hann sem hefði framið
tvö, viðurstyggileg morð? Voru
allir að leita að honum? Og ef
þeir fyndu hann — hvað yrði bá?
Hann hvorki gat né vildi
svara henni; þessa stundina Sat-
aði hann einkennisbúning tinn
og allt sem honum fylgdi. En
þegar hún ympraði á þessu sjálf
— og þú sem ert lögregluþjónn,
hvemig geturðu nokkum tíma
talað við mig framar? — fékk
hann allt í einu útrás í orðum,
ekki mörgum orðum, því að hann
var ekki þannig gerður, en und-
arlegum orðum, þegar tillit er
tekið til þess, að hann hafði
mánuðum saman langað til að
segja þau en aldrei tekizt.
— Mér stendur rétt á sama
um pabba þinn og allt þittskyld-
fólk. Svo framariega sem þú v'lt
giftast lögregluþjóni, þá ert það
þú sem ég vil fá. og þá getum
við trúlofað okkur og gift hve-
nær sem þú vilt.
Hún sagði titrandi röddu:
— Ó, Leó ....
— Og, bætti hann við í flýti en
sannleikanum samkvæmt — ef
þú vilt það ekki, ég á við að
giftast lögregluþjóni, þá skipti
ég um starf og sé fyrir okkur á
annan hátt.
— Ó, Leó, sagði hún aftur. Þú
velur þér furðulegan tíma. 1
meira en ár hefur mig drejont
um þetta, og svo biðurðu mín í
dag, þegar allt er svo ömurlegt
að ég get varla glaðzt yfir því.
En tár hennar hættu að renna
og þótt hann hefði ekki heldur
neina löngun til að hlæja eða
fagna, var tilveran þó heldur
bærilegri, þegar hann gekk út i
haustkvöldið.
Kirkjuklukkan var hálf ellefu.
Búið var að fjarlægja talsvert
af sölugrindum. Það voru ekki
margir kaupmenn sem töldu bað
borga sig að halda uppi við-
skiptum á öðrum degi markaðs-
ins. Leó Berggren gekk upp
* BELLINN
Rent an Icecar
Sími 1 8 8 3 3
Skipholti 21 simar 21190-21185
un
eftir lokun i sima 21037
■
Þar sem CHERRY BLOSSOM
kemur vib glid skórnir
BEI
BLAÐADREIFING
Börn eða íullorðnir óskast til að bera blað-
ið til kaupenda í eftirtalin hverfi:
Seltjarnarnes I — Framnesveg ■— Drápu-
hlíð — Skúlagötu —■ Sigtún.
Sími
17 500
Hafnarfjörður!
Hafnarfjörður!
Blaðburðarbörn óskast til að bera blaðið
til kaupenda í Hafnarfirði.
Upplýsingar í síma 51369.
ÞJÖÐVILJINN
Plaslmo
Plast
þakrennur og
niðurfallspípur
fyrirliggjandi
PLASTMO
Ryðgar ekki
þolir seltu og sót
þarf aldrei að móla
MARS TRADING COHF
KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 1 7373
©
BRUNATRYGGINGAR
á húsum í smíðum,
vélum og Éátiöldum,
effnl og lagerum o.ffl.
Heimistrygging hentar ydur
Hefmilistpyggingar
Innbús
Vatnstföns
Innbrots
Glertryggingar
TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMIR"
UNDARGATA 9. REYKJAVlK SlMI 2 1 260 S I M N E
V