Þjóðviljinn - 06.10.1970, Blaðsíða 10

10 SÍÐA — >JÓÐVTLJINN — Þriðjudagur 6. cktóber 1970.
34
— Ef þér hefðuð farið niður
að ánni, hefðuð þér séð lík
hennar — á grösuga oddanum
þar sem Fiurry var að veiða
daginn sem við sáumst fyrst.
Það fór hrollur um hana. —
Var það þar sem —? Það vissi
ég ekki. En ég kom ekki ná-
laegt ánni þar. Ó, Dominic, ég
skammast mín fjTir að hafa
hagað mér svuna. Ég hlýt að
hafa verið alveg vitinu mínu
fjaer þetta kvöld — að laumast
svona um til að njósna um
Kevin.
— Og sáuð þér engan?
— Ekki nokkum mann. Og
ég heyrði ekki neitt. Jú, bíðið
annars — þegar ég hjólaði til
baka sá ég drukkinn náunga
framundan, ekki langt frá bæn-
um. Ég sá ekki hver það var
— lufctin mín er eklki sérlega
góð. Hann reikaði um á miðjum
veginum. Ég þorði ekiki að hjóla
framhjá honum, svo að ég beið
nokkrar mínútur þangað til ég
var viss um að hann væri kom-
inn í bæinn.
— Þeitta ættuð þér að segja
Concannon.
Maire leit skeJfcuð á mig. —
Haldið þér að þetta hafi verið
morðinginn?
— Það getur verið. Drukkinn
flækingur hefði getað álpazt inn
á landareignina og reynt að
nauðga henni. Concannon er að
leita að einlhverjum slikum.
— Jæja, einmitt það. Já, en
ég gæti aidrei fengið mig til að
segja lögreglufulltrúanum þetta.
Hvað ætli hann héldi um mi.g
að hafa logið svona að honum?
— Varla vilduð þér hafa á
samvizkunni að saklaus maður
HARGREIÐSLAN
Hárgrciðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
^augav. 188 IH. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslfu- og snyrtistofa
Gar'ðastræti 21 SÍMI 33-9-68.
yrði hengdur fyrir morðið á
Harriet?
— Ég vil ekki að neinn verði
hengdur fyrir það, það veit Guð.
— Ég er búinn að segja yður
að fólkið hérna í bæraim heldur
að ég hafi myrt hana. Concannon
heldur það sjálfsagt líka.
Maire leit feimnislega á mig.
— Þá er fólkið eklki með réttu
ráði. Hamingjan hjálpi mér,
hvemig getur Concannon íundið
upp ó að kenna yður um það?
— Það vitið þér ósköp vel,
sagði ég hvössum rómi.
Efitir ianga þögn sagði hún: —
Ojá, það hefur mikið verið skraf-
að, ég skal játa það.
— Skrafað?
— Já, við, Kevin og ég, héldum
— við höfum heyrt þvtf fleygt að
þér væruð — þér væruð dálítið
hrifinn af Harriet.
— Dálítið hrifinn af henni,
hrópaði ég æstur. — Hamingjan
góða, óg var vittous i henni. Af-
safcið mig, en ég er orðinn dauð-
þreyttur á öllu þessu írska —
— Jæja, hún hetfur þá krækt
í yður líka. Veslings Doiminic. En
nú er það þó að minnsta kosti
um garð gengið.
Ég réð ekki við mig og fór að
gróta. Ég gat með engu móti af-
borið samúð og skilning. — Hún
var ekki slæm, Maire. Ég fuil-
vissa yður að hún var það efcki,
sagði ég titrandi röddu. Hún
hallaði hölfði mínu að sér stund-
arkorn áðu-r en hún sagði:
— Þér þurfið að fá eitthvað
að borða. Nei, ekki með böm-
unurn. Ég skal koma hingað inn
með bakka handa yður. Bíðið
andartak, ég skal sjá um það.
Maire fór f-ram og ég var einn
eftir í stofu-nni. Ég heyrði óminn
af glöðu-m barnsröddum úr næsta
herbergi. Ég fór að hugsa um
hve-rsu mjög Flurry hafði langað
til að eignast barn og ég hugsaði
um nóttina þegar ég hafði yfir-
gefið Harriet niðri við ána þarna
um nóttina. Ég hugsaði u-m Maire
sem ráfaði um í myrkrinu, alveg
frávita af grunsemdum og af-
brýðisemi. Til allrar hamingju
hafði hún hvorki séð mig né
heyrt raddir okkar.
Bn ef til vill hafði hún séð
Harriet eftir að ég hafði skilið
við hana — séð hana li-ggja nakta
þarna niðri við ána og hafði
ráðizt á han-a tryllt af atf-
brýðisemi. Nei, það var alveg
óhu-gsandi. Kona eins og hún
hjólar ekki út stfðla kvölds vo-pn-
uð hnífi til að myrða aðra konu.
Eða gat það verið? En Maire
hefði ekki farið að segja mér að
hún hefði verið í nánd við Liss-
awn House þetta kvöld, ef hún
hefði ha-ft meira á samvizkunni
en að njósna um eiginmann
si-nn ? Skyldi hún s-krifta þetta
Ifyrir föðuir Bresnihan þegar hún
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTl — HURÐIR — VÉLAUOK
og GEYMSUULOK á Volkswagen 1 allflestum litum. —
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bflasprautun Garðars Sigmundssonar.
Skípholti 25. — Sími 19099 og 20988.
'kæmi heim? Sem skriftatfaðir
hennar var hann bundinn þagn-
ariheiti; en trúlega segði hann
Maire að það væri skylda hennar
að segja Concannon frá öllu sem
hún hefði tekið sér fyri-r hendu-r
þetta kvöld.
Öðru máli gegndi um Kevin.
Gat það verið að svo hagsýnn
og slyngur náungi sem hann var
hefði ekki haft hugsun á því að
hatfa nægilegt bensín á bílnum
fyrir þessa löngu ferð? Auðvitað
gat þetta verið fyrirs-láttur til að
breiða yfir leynilegt stefnumót
við Harriet? Nei, það gat ekki
verið; h-ún hefði ekki ákveðið
stefnumót við okkur báða; og
hann hefði varla farið að aka
upp undir Lissawn House í þei-rri
von að hitta hana þar alf til-
viljun. Reyndar gat það verið
að hún hefði haft g-run um að
ég ætlaði að slíta sambandinu við
hana og hefði þess veg-na komið
því í kring að hitta Kevin eftir
að ég var farin — eða þá að
hún hafði ætlazt til að viö
rækjumst hvoir á annan. Hún
naut þess að hafa afbrýðisama
karlmenn í krin-gum sig og var
mjög frumstæð hvað það snerti.
Ef Kevin hefði nú leynzt bak við
trén og horft á hana og mig?
Við höfðum aðeins setið og talað
saman, svo að hann hefði ekki
getað séð neitt sérlega æsandi.
En þó hefði það getað nægt til
að afbrýðisemi hans blossaði up-p.
Kevin var dálítil raggeit — það
hafði Flurry sagt mér. Ef til
vill hefði hann ekki haft hug-
reikki til að ráðast á miig — en
þegar ég var farinn f-rá henni — ?
Ef ha-nn hefði nú gengið alveg
atf göflunum og enga stjórn haft
á gerðum sínum? Ég gat gert
mér í huigarl-und hvemi-g Harri-
et hæddist að honum fyriir heig-
ulsskapinn og æsti hann upp,
unz hann dró fram hníf og rak
hann vitstola af reiði í þennan
lílkama sem ég -ha-fði stolið frá
honum. Ég vissi af eigin reynslu
að hún gat gert mann alveg
sturlaðan.
En hvað um blóðið? Hann hlyti
þá að hafa fengið blóð í fötin
sín. Nei, andartak. Kevin va-r
útsmoginn náungi. Hann hefði
getað myrt með köldú blóöi.
Hann hefði fyrst farið úr föbun-
um og siðan stokkið í ána til
að þvo atf sér blóðíð. Sennilega
var það einmitt þetta sem Con-
cannon hélt um mig. Ég sá fyrir
mér, hvemig Kevin með munn-
svipinn sem minnti á blóðþyrst-
an hákarl laut yfir hana vopnað-
ur hnífi. Ég fór að ti-tra frá
hvirfli til ilja.
Ma-ire kom inn með bakka. —
Ég er búin að hrin-gja í Flurry.
Hann kemur etftir andartaik á
vélhjóli-nu. Nú verðið þér að
borða eitthvað, Dominic. Það er
ósköp að sjá yður.
Hún sat hjá mór þangað til
Flu-rry kon. Ég sagði honum frá
viðskiptabanninu.
— Hvar er Kevin?
— Hann kemur ekki heim ifyrr
en á mongun, sagði Maire. —
Hann fór til Dyílinnar.
— Ald-rei til taiks þegar maður
þartf á honum að halda. Komdu
þá, Dominic. Nú skal ég ganga
frá þeim.
Ég þakkaði Maire fyrir og
fylgdist með honum út úr hús-
in-u. Fáeinir götustrákar góndu á
mig yfir strætið, en þei-r þorðu
ekkí að opna munninn þegar þeir
sáu Flurry. Flurry gekk við hiið-
ina á mér og leiddi hjóliö að
verzlun Leesons. Það var úða-
rigning. Þótt Flurry væri klædd-
ur ævagömlum rykfrakka, var
hann talsvert ógnvekjandi.
— Hvar er Brian? spurði hann
afgreiðslumanninn.
— Hann er ekki við, sagðá
pilturinn.
— Jæja, ekki það. Skilaðu
kveðju og segðu að ég vilji tala
við hann. Og haskaðu þér, þrjót-
urinn þinn.
Pilturinn hvarf inn fyrir hill-
uirnar. I>að voru ekki aðrir í
búðinni en við tveir. Verzlunar-
stjórinn kom fra-m.
— Hvað á það að þýða að
neita að selja herra Eyre vörur?
— Það er ekki ég sem ákveð
það, Flurry. Herra Kevin sagði —
— Til andskotans með herra
Kevin!
— Ég verð rekinn, Flurry, ef —
— Þú átt meira á hættu ef
þú ert með einhverja þvermóðsku
við mig.
— Jæja, það er á þína ábyrgð.
— Ætli ég standi ekki undir
því, sagði Flurry drembilega.
Ég þuld-i aftur upp hvað óg
ætlaði að kau-pa. Á leiðinni að
bensínstöð Seans, þar sem ég
hafði lagt bílnum m-fnum, reidd-
um við stóra palckann á hjóli
Flurrys.
— Við þurfum að láta fylla
geyminn, sagði Flu-rry þegar
Sean birtist. — Nei, ekki á hjól-
inu mínu — geyminn á bíl herra
Eyres.
Sean leit kvíðandi á hann. —
Þú verður að afsaka, Flurry, en
svoleiðis er að — stamaði hann.
— Til fjandans með allt svo
svoleiðis er. Selurðu bensín ú-r
þessai'i dælu eða ekki? Au-gu
Flurrys voru hörð og köld eins
og steinn. Hann var ekki lengur
neinn góðlátlegur slöttólfur.
— Jæja, fyrst þú segir það
Sean horfði undrandi á hann og
tók til við að fylla geyminn.
— Þetta va-r betra. Og hér með
er allt svona röfl og kjaftæði úr
sögunni, s-kilurðu það! Nú veitir
okfcur víst ekki af d-rykk, eða
hvað Dominic?
Við gengu-m yfir götuna að
Coloony-hótelinu. Rjótt andlitið á
Haggerty föilnaði u-pp þegar við
komum sti-kandi inn á barinn.
— Ég var að f-rétta að þú
hefðir neitað að selja honum
vinj mínum drykk rétt áðan,
Des-mond.
— Já, það gerði ég, sagði hótel-
stjórinn þrjózkulega.
— Jæja, en þá afgreiðirðu
hann u-m drykk núna. Á reik-ning
hús&ins.
— Þú kemur mér í talsverðan
vanda, Flu-rry. Það er ekki alf
því að ég —
— Haltu kjafti! Ég skal sjá
um að þú komist í miklu medri
vanda, ef —
— Ég verð fyrst að hringja í
he-rra Kevin og spyrja h-vort ég
hatfi misskilið hann
SIGURÐUR
BALDURSSON
— hæstaréttarlögmaður —
LAUGAVEGI 18, 4. hæð
Símar 21529 og 21620
SINNUM
LENGRI LÝSING
cma
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sími 16995
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
MarsTraiigConpiylif
AogBgæðaflokkar LaUgaveg
Sími 1 73 73
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXJVIINSTER — annað ekkL
mimm
ANNAÐ EKKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LUTHERSSON
pípulagningameistari
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.

BÍLASKOÐUN & STILLING
SkúlagStu 32.
MOTORSTILLINGAR
HJÚLASTILLINGAR LJÚSASTILLINGAR
Látið sfilla i tima.
Fljót og örugg þjónusta.
13-10 0

HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS
BRAUT 10
*
SÍMS 8357C
&

Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500