Dagblaðið Vísir - DV - 23.08.1999, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 23. ÁGÚST 1999
Spurningin
Hefur þú áhuga á
stjórnmálum?
Hermann Karvelsson nemi: Nei,
ekki mikinn.
Karl Jónas Smárason nemi: Já, al-
gjörlega.
Axel Þórisson nemi: Pínkulítinn.
Eva Rán Ragnarsdóttir nemi:
Maður er aðeins farinn að fylgjast
með þeim.
Halla Steinólfsdóttir fjósakona:
Nei, engan.
Viktoría Ósk Almarsdóttir, vinn-
ur hjá Flugleiðum: Nei, lítinn sem
engan.
Lesendur_____________
Einkavædd
hverfalögregla
- lausn á ríkisvanda og aukinni afbrotatíðni
Er einkavædd hverfalögregla í Reykjavík lausnin á fjársvelti lögregluyfir-
valda? - Bréfritari setur fram tillögu.
Einar Ingvi Magnússon skrifar:
ískyggilegt er að heyra af
fjársvelti lögreglu-
yfirvalda á tímum
aukinnar flkni-
efna- og eiturlyfja-
sölu, rána, líkams-
meiðinga, nauð-
gana og innbrota.
Mér verður
óneitanlega hugs-
að til Austur-
Slóvakíku, þar
sem ég bjó í tvö ár
og aðbúnað lögreglu þar í landi. Þar
óku laganna verðir um á Lada- og
Skodabílum á meðan mafiubófar
stungu þá af á þýskum og japönsk-
um eðalvögnum.
Lögreglan var í svo miklum fjár-
kröggum þar að hún hafði ekki fjár-
magn til fjarskiptatækjakaupa. 1
þessum eymdarbúskap laganna
þjóna óx mafíunni sá styrkur sem
hefur gert hana að stórveldi í
Slóvakíu og nágrannalöndum þess
ríkis. - Myndu íslendingar vilja
þannig ástand? Ég tel það af og frá.
En hvað er þá til ráða?
Þegar verið er að fækka lögreglu-
mönnum i Reykjavík vegna sparn-
aðar ríkisins er aðeins ein leið fær
úr þeim ógöngum sem verið er að
leiða almenna borgara í. Þeir verða
að taka til sinna ráða.
Ég legg til að íbúar taki sig sam-
an og reki sjálfir sína hverfalög-
reglu. Skipta þyrfti borginni í lítil
svæði, svipað og pósturinn hefur
gert til margra ára. Þau gætu verið
frá einni stórri götu upp i margar.
íbúasamtök réðu starfskraft, sem
tæki að sér löggæslu í hverfmu, og
gætu t.d. tveir löggæslumenn verið
á rölti um hverfið (eða ekið ef það
þykir hentugra). Þeir væru aðskild-
ir en i stöðugu talstöðvarsambandi
sín í milli.
Einkavædd hverfalögregla er
ekki hugsuð sem angi út frá lög-
reglu ríkis eða sveitarfélags heldur
sem öryggisgæsla sem áhugasamir
menn tækju að sér fyrir hverfasam-
tök sem stæðu algjörlega undir
rekstri hverfalögregluþjónanna og
borguðu jieim umsamin laun úr lög-
gæslusjóði íbúasamtaka. Löggæslu-
gjald gæti verið frá 500 kr. til 1000
kr. á mánuði á heimili og væri ör-
ugglega þess virði. Fólk gæti sofið
rólega og verið öruggt frá heimilum
sínum á daginn. - Tillögu þessar er
hér með vísað áffam til hlutaðeig-
andi.
Réttlátur pirringar vegna
íþróttaskrifa
Áslaug ívarsdóttir skrifar:
„Þeir örfáu áhorfendur sem komu
í Laugardalinn..." Þannig hljóða
upphafsorð, ÍBE íþróttafréttaritara
DV, á umfjöllun hans um bikar-
keppni FRÍ sem fram fór næstsíð-
ustu helgi. Það greip mig réttlátur
pirringur við lestur þennan því þar
hitti hann kannski sjálfan sig fyrir?
Ég leitaði logandi ljósi í DV bæði
föstudag (upphafsdag bikarkeppn-
innar) og laugardaginn 14. ágúst
(aðalkeppnisdaginn) að umfjöllun
um þetta væntanlega stórmót okkar
frjálsíþróttaáhugamanna en fann
ekkert. Akkúrat ekkert. Það var því
kannski ekkert skrýtið að áhorfend-
ur væru „örfáir" að hans mati? Hafi
eitthvað verið minnst á þetta þá hef-
ur það verið svo lítið að mér hefur
yfirsést það.
Það er náttúrlega nokkuð skrýtið
að svo iþróttavænt blað sem DV er
skuli ekki sjá ástæðu til að minnast
á fyrirhugað stórmót einu orði -
tala um hvaða lið muni keppa,
tímasetningu o.s.frv. Ég hef verið
áskrifandi að DV til fjölda ára og er
yfirleitt mjög ánægð með umfjöllun
þess á íþróttasíðunum, sérstaklega
krakkamótunum, og á blaðið hrós
skilið fyrir það.
Ef ÍBE miðar áhorfendafjölda
bikarkeppninnar við t.d. stórmót ÍR
þá var hann vissulega minni en
gleymum ekki að á stórmótinu var
mikið auglýst en FRÍ hefur sjálfsagt
ekki ómælt fé aflögu til stórauglýs-
inga. Þess vegna eru fréttatilkynn-
ingar og smáklausur um þessi mót
góðar, rétt eins og þegar knatt-
spymumót eða golfmót eru í vænd-
um. - Þremur fjórðu úr öftustu síðu
(af 12 sportsíðum) var þó splæst
undir nauðsynlegustu umfjöllun
bikarkeppni FRÍ 1999 að þessu
sinni. Skyldum við ekki fá meira
næst?
Þrautaganga á Þingvöllum
Guðbjörg skrifar:
Það er ekki oft sem við, í fjöl-
skyldunni, leggjum leið okkar á
þann merka stað, Þingvöll. En næst-
síðasta sunnudag ákváðum við þó
að skreppa þangað, m.a. til að njóta
veitinga í margauglýstu glæsihlað-
borði á staðnum síðdegis, þ.e. kaffi
og meðlæti. Mættum við þarna,
stórfjölskyldan, alls sjö manns.
Klukkan var þá hálffjögur. Er við
birtumst þama í dyragættinni
mætti okkur þjónn og bauð fram að-
stoð sína. Jú, við vorum mætt þarna
til að gæða okkur á kaffihlaðborð-
inu. Þjónninn bað okkur að gjöra
svo vel og hvarf síðan á braut.
Við fundum okkur borð sjálf og
gengum síðan að hlaðborðinu. En
[LGi^lMRDlDÆi þjónusta
allan sólarhrínginn I
'j u m
Lesendur getn sent mynd af
Sér ineð bréfum sfnum sem
blrt verða á lesendasíðu
Við höfum ekki komið á Þingvöll í nokkur ár en
mikið fannst okkur hafa verið illa farið með þenn-
an fallega stað, segir bréfritari m.a.
ekki var glæsilegt um að litast.
Þama var diskur sem trúlega hafði
verið á rjómaterta, og annar með
leifum af súkkulaðiköku, ljósgular
kleinur sem ekki höfðu þolað álagiö
að fara yfir á diskinn og allar moln-
að. Flatkökur vom þama lika sem
virtust þokkalegar að sjá.
Við leituðum nú uppi þjón og
spurðum hvort ekki væri hægt að
bæta úr skorti á kaffibrauðinu. Nei,
það var ekki hægt, það
var allt uppurið og ekki
meira til. Ellefu hund-
rað krónur á mann áttu
svo herlegheitin að
kosta. Við sneram frá
því okkur blöskraði
bæði verðið og það litla
sem til boða stóð.
Við ákváðum að taka
okkur göngu meðfram
vatninu. Gengum m.a í
átt að minnisvarða um
Bjarna heitinn Bene-
diktsson en á leiðinni
var varla þverfótað fyr-
ir hundaskít og öðrum
óþverra. Við höfum
ekki komið á Þingvöll í nokkur ár
en mikið fannst okkur hafa verið
illa farið með þennan fallega stað,
eigi hann t.d. að vera hundasalemi
framtíöar. Þama fer ég ekki aftur
með barnabörn mín til að líta feg-
urð staðarins. Verði framhald á
þessari umgengni verður að banna
hunda á Þingvöllum því hundaeig-
endur virðast ekki bera mikla virð-
ingu fyrir staðnum.
DV
Atkvæðagreiðsla
um flugvöll
Stefán Stefánsson skrifar:
Mér líst vel á tillöguna um að
viðhöfð verði atkvæðagreiðsla
meðal ibúa höfuðborgarsvæðisins
um það hvort þeir vilji láta
Reykjavíkurflugvöll vera áfram í
Vatnsmýrinni eða flytja allt flug
tU KeflavíkurflugvaUar. Slík at-
kvæðagreiðsla mætti ekki dragast
tU næstu borgarstjómarkosninga
heldur þyrfti hún að eiga sér staö
fljótlega eða áður en farið verður
í framkvæmdir á nýjum flugveUli
í Vatnsmýrinni. R-listinn getur
slegið tvær flugur í einu höggi
með því að Uýta atkvæðagreiðsl-
unni; sparað skattborgurum
Reykjavíkur mUljónir króna og
öðlast aftur það traust sem hann
hefur misst undanfarið vegna
ákvörðunar um að byggja nýjan
flugvöU sem myndi hreinlega
kyrkja miðborgina tU framtíðar í
byggingarlegu tUUiti.
Leigubílar og
barnastólar
Sólveig Vagnsdóttir skrifar:
Mér finnst það ekki verjandi að
leigubilstjórar geti ekki boðið
barnastóla þegar ekið er með ung-
böm. Rétt eins og á viðurkennd-
um veitingahúsum sem bjóða
barnastóla ættu leigubUar líka að
bjóða bamastól. Hann gæti verið
til taks í farangursrými þegar á
þarf að halda. Ég vU líka gagn-
rýna það að farþegum er ekki
skylt að nota sætisbelti í leigubif-
reiðum rétt eins og öUum öku-
mönnum. Á meðan þetta er ekki
skylda er lítið gagn að reglunum
um bUbelti. Ég minnist nú ekki á
langferðabUa sem era aUsendis
án bUbelta. Þetta eru mál sem
þarf að endurskoða með tUliti tU
öryggis farþeganna.
Þakkir til
apóteksins í
Smáranum
Sylvía Marta skrifar:
Mig langar til að koma þakk-
læti tU starfsfólksins í apótekinu í
Smáranum í Kópavogi fyrir lið-
legheit og frábæra þjónstu. Og
sérstaklega honum Jónasi. Maður
kemur aftur í slík fyrirtæki sem
þetta apótek er. - Bestu kveðjur
sendi ég til tU aUs starfsfólksins.
Ófullnægjandi sæl-
gætismerkíngar
Þórhildur skrifar:
Ég er ein þeirra sem kaupi sæl-
gæti oftar en kannski gott þykir
því mér finnst íslenskt sælgæti
mun betra en það erlenda. Ekki
síst súkkulaðið. En það er slæmt
hversu framleiðendur sælgætis
hér trassa að merkja með dag-
setningu, annað hvort fram-
leiðsludag eða þann dag sem ekki
er æskilegt að kaupa það. Ég hef
lent í því oftar en einu sinni og
oftar en tvisvar að kaupa
súkkulaöistykki (vU ekki nefna
neina tegund því þetta gUdir um
að ég held flestar tegundir sæl-
gætis hér) sem var orðið svo hart
og grátt þar aö auki að það var
einfaldlega ekki ætt. Þetta eiga
sælgætisframleiöendur að taka tU
sin og taka upp merkingar sem
gefa til kynna hversu ný eða göm-
ul varan sé.
Samband manns
og náttúru
Vilhjálmur Alfreðsson skrifar:
Hinn 15. ágúst sl. var sýnd í
Ríkissjónvarpinu stórfaUeg kvik-
mynd, Nábúar, æður og maður,
þar sem fram kom hið eðlUega
samband manns og náttúrannar.
En að henni lokinni tók Sjónvarp-
ið tU viö auglýsingar hinna verst
ofbeldismynda. Þetta var slæmt,
en kannski bara í takt við gervi-
kristnina og samkomuna í Laug-
ardalnum þar sem hinir kristnu
komu saman til að auglýsa sjálfa
sig. Ég spyr því sjálfan mig: hvar
er Kristur?