Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.2001, Blaðsíða 19

18
Útgáfufélag: ÚtgáfufélagiB DV ehf.
Útgáfustjórí: Eyjólfur Sveinsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aðstoöarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guðmundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjðrn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Plótugerö: Isafoldarprensmíðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2200 kr. m. vsk. Lausasöluverð 200 kr. m. vsk., Helgarblaö 300 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaösins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Að efna loforð
Að óbreyttu mun ríkisstjórn Sjálfstæðisílokks og Fram-
sóknarflokks í engu sinna mikilvægu verkefni - verkefni
sem krefst pólitísks kjarks og framsýni. Og vegna þess
mun íslenskt heilbrigðiskerfi sigla i strand innan nokk-
urra ára.
Guðmundur Karl Snæbjörnsson heimilislæknir hefur
sótt um að opna heilsugæslustöð þar sem starfi heimilis-
læknar og sérfræðingar sem sinni bráðamóttöku fyrir þá
sem eru án heimilislæknis. Fram til þessa hefur Jón
Kristjánsson heilbrigðisráðherra staðið i veginum enda
hefur hann tekið sér stöðu varðmanns stöðnunar og ríkj-
andi kerfis, eins og bent var á í leiðara DV i október síð-
astliðnum: „Fátt er verra fyrir stjórnmálamann en að taka
að sér sérstakt gæsluhlutverk kerfis sem ekki þjónar al-
menningi með þeim hætti sem lofað hefur verið né stend-
ur við þau fyrirheit sem starfsfólki hafa verið gefin.“
Jón Kristjánsson heilbrigðisráðherra gaf ákveðin fyrir-
heit í umræðum um stefnuræðu forsætisráðherra í byrjun
október þegar hann sagði orðrétt: „Öflug almenn heilsu-
gæsla er grundvöllur að góðu heilsufari þjóðar. Þörf er á
að efla heilsugæsluna enn frekar og munu tillögur þess
efnis vonandi liggja fyrir á nýju ári.“
Hvernig barátta gegn því að einkaaðilar veiti þeim þús-
undum einstaklinga sem eru án heimilislæknis ákveðna
þjónustu samræmist þessu góða loforði verður ekki skilið.
Þeir sem berjast gegn einkarekstri í heilbrigðiskerfinu
beita fyrir sig úreltum slagorðum jafnaðar og réttlætis.
Jöfnuðurinn skal fólginn í því að tugir þúsunda höfuð-
borgarbúa skuli vera án heimilislæknis og réttlætið er
fólgið í sósíalisma andskotans þar sem allir skulu jafn illa
settir - allir jafn fátækir nema hinir útvöldu.
Mikill meirihluti íslendinga telur nauðsynlegt að rikis-
sjóður standi undir stærstum hluta kostnaðar við heil-
brigðiskerfið og tryggja þannig að allir eigi kost á öflugri
heilbrigðisþjónustu óháð efnahag. Um það er ekki deilt
heldur hitt hvernig best sé að ná þessu göfuga markmiði,
sem íslendingar fjarlægjast smátt og smátt við ríkjandi
kerfi.
Lausnin er ekki fólgin i því að verja stöðugt stærri
hluta þjóðartekna í heilbrigðiskerfið heldur að nýta þá
fjármuni betur sem fara inn i kerfið. Vandinn er ekki
fjársvelti heldur samkeppnisleysi og skipulagt ofbeldi
gagnvart einkarekstri með tilheyrandi sóun. Lögmál sam-
keppninnar gilda á sviði heilbrigðisþjónustunnar eins og
alls staðar. Að leyfa einstaklingum og samtökum þeirra að
keppa við ríkið á grunni jafnræðis hefur ekkert með það
að gera hver greiðir reikninginn á endanum eins og itrek-
að hefur verið bent á.
Við höfum á að skipa mikilhæfu starfsfólki á öllum
sviðum heilsugæslu og heilbrigðisþjónustu. En starfsfólk-
inu er skipulega haldið niðri af rotnu kerfi. Hætta er sú
að þetta góða starfsfólk leiti annað, eins og raun hefur orð-
ið, bæði innanlands og utan. Afkoma þess er betur tryggð
annars staðar en innan íslenska heilbrigðiskerfisins og
þar eru hæfileikar þess betur nýttir og viðurkenndir.
Aðalatriðið er að einokun og hömlur á samkeppni hafa
skaðleg áhrif í þessari grein likt og í öðrum greinum at-
vinnulífsins. Afleiðingin er hærri kostnaður, minni fram-
leiðni og litlar sem engar framfarir enda mikilhæfir
starfsmenn hraktir í burtu.
Jón Kristjánsson heilbrigðisráðherra ætti að hafa þetta
í huga þegar hann efnir nokkurra vikna gamalt loforð.
Óli Björn Kárason
................... — ~ ™
MIDVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 2001_MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 2001 23
J3V Skoðun
Heimsvæðing óttans
Svonefndu heimsveldin
hrynja, hvert með sínum
hætti. Það rómverska söng
sitt síðasta yfir eiturbikur-
um, það spænska með
ósigri Flotans ósigrandi,
það breska með sigri í
heimsstyrjöldinni siðari,
en ósigri gegn nýlendum
sínum. Sovétveldið féll
vegna hernaðarstuðnings
við jábræður sína í
Afganistan. Nú er það am-
eríska að falla með Turn-
unum tveimur, sigurtákni
hins alþjóðlega auðvalds.
Snerist við á einum degi
Hver hefði trúað því fyrir nokkrum
mánuðum að heimsvæðing auðvalds-
ins og hjálpræðið sem því átti að
fylgja um veröld alla, stæði ekki
traustari fótum? Því efnahagur mann-
kyns átti að hafa verið tryggður um
eilífð af hagfræðingum sem höfðu rek-
ið óbrigðula varnagla í hverja hugsan-
lega sprungu. í fyrsta sinn í sögu
hagsbóta handa öllum var til eitthvað
gert af mannahöndum sem gat ekki
fallið, lofsungið og útbreitt af Neti og
fjölmiðlum. Þúsundáraríki peninga og
gleðinnar var að fæðast úr
móðurlífi Nýja heimsins. -
Allt snerist við á einum degi.
í staðinn fyrir heimsvæðingu
og endalausa velmegun kom
heimsvæðing óttans og
vamagla gegn honum.
Ameríka neitar að viöur-
kenna sannleikann: Veldi
hennar er að hrynja! Það er
ekki vegna þess að turnarnir
hrundu sökum hryðjuverka,
heldur eru allir, leynt eða
ljóst, orðnir leiðir á flestu am-
erísku. Ameríka hefur úrkynj-
ast með þvi að verða lítið ann-
að en innantómt sjálfsálit byggt á lé-
legum forsendum, útbreitt af Qölmiðl-
um. í raun og veru hefur í áratugi allt
verið i skralli i Ameríku sem sveik
sínar upprunalegu hugsjónir, trúna á
einfalda lífshætti með ævintýraþrá
sem lýsir sér í dirfsku og líkamlegri
hreysti einstaklingsins, ekki enda-
lausum megrunarkúrum.
Heimsvæ&ing hryðjuverka og ótta
Evrópa með glópsku sinni leiddi
Bandaríkjamenn, sökum uppruna
þeirra og góðmennsku, út úr einangr-
un sinni í tveimur styrjöldum inn í
blindgötu með þvi
að kveina og kalla á
hjálp hernaðar-
máttar, dirfsku og
fjármagns sem lenti
i evrópsku spilling-
arhítinni. Svo það
er eðlilegt að
bandarísk stjórn-
völd krefjist þess
núna að stjórnir
evrópskra landa
fylgi þeim við út-
breiðslu á heims-
væðingu hræðsl-
unnar við hryðju-
verkamenn.
En þeir sem bera
kostnaðinn eru auð-
vitað amerískir
skattborgarar, áður
evrópskir fátæk-
lingar sem komu
sér áfram með
dugnaði í Nýja
heiminum. Þeir
hafa þurft að bera
kostnað af glópsku
svipaðra valds-
manna og þeirra
sem hröktu þá á
„En þeir sem bera kostnaðinn eru auðvitað ameriskir
skattborgarar, áður evrópskir fátæklingar sem komu sér
áfram með dugnaði í Nýja heiminum. Þeir hafa þprft að
bera kostnað af glópsku svipaðra valdsmanna og þeirra
sem hröktu þá á sínum tíma frá ættlöndunum. “
sínum tíma frá ættlönd-
unum. Þess vegna sýð-
ur meiri beiskja í und-
irvitund bandarísks al-
mennings en fólks í öðr-
um heimshlutum: Hon-
um finnst að hann eigi
hvorki skilið hryðju-
verk, né það að þurfa
alltaf að borga brúsann.
Síðasta öld hófst á
hryðjuverkum. Ýmsar
hreyfingar þóttust þá
ætla að koma á réttlæti
með því að myrða þjóð-
höfðingja. Nú er endur-
tekið eitthvað svipað.
Það eina sem amerísk-
um ráðamönnum tekst
er að koma á heimsvæð-
ingu hryðjuverka og
óttans með því að látast
ekki skilja rök sögunn-
ar: Heimsveldi hrynja
þegar síst varir og þau
telja sig vera sigurveg-
ara, en óttast að deyja
fyrir eitri svipað og
valdamenn forðum í
Róm.
Guðbergur Bergsson
Hef jum þotuflug innanlands
Flugið er ferðamáti nútímans, á
þvi er enginn efi. Allt frá því þeim
bræðrum, Wilbur og Orville Wright,
í Bandaríkjunum tókst að smíða
fyrstu flugvélina, er gat flogið fyrir
eigin vélarafli fyir tæpumlOO árum,
hefur framþróun í smíði þessara far-
artækja verið svo hröð, að undrum
sætir.
Þotur víðast hvar
Eitt stærsta stökkið varð eftir lok
heimsstyrjaldar hinnar síðari, er far-
ið var að smíða flugvélar með
svokölluðum þrýstiloftshreyflum, er
nefnast nú þotur á íslensku. Þotur
eru nú orðnar einráðar i millilanda-
flugi um heim allan og sækja stöðugt
á, líka á innanlandsleiðum víðast
hvar, enda eru þær mun hraðfleyg-
ari og geta flogið bæði hærra og ör-
uggara en gömlu skrúfuvélarnar.
Norðmenn hófu þotuflug á milli
Ósló og Bergen fyrir um 30 árum, en
þá var ég þar á ferð. Fleiri dæmi
mætti nefna af því tagi, ekki síst frá
Bandaríkjunum. Við íslendingar
höldum okkur hins vegar enn þá við
skrúfuvélarnar, sem hristast og
skakast ef einhver ókyrrð er í loftinu
þannig að maður býst stundum við
því að síðasta stundin sé að renna
upp. Munurinn á því að
fljúga með þotu og skrúfu-
vél er eins og á svörtu og
hvítu, frómt frá sagt.
íslendingar eignuðust
sína fyrstu farþegaþotu
árið 1967, en nú um lang-
an tima hafa þeir næstum
eingöngu notast við þotur
í millilandaflugi. Þotuflug
innanlands lætur hins
vegar standa á sér. Öllum
landsbygggðarmönmim
ætti þvi að vera það mik-
ið kappsmál, að komið
yrði á þotuflugi á innanlandsleiðum
til þess að gera það bæði öruggara,
fljótara og þægilegra. Farþegaþotur
fljúga að jafnaði helmingi hraðar en
skrúfuvélar.
Akureyri og Egiisstaðir
En nú er lag. - Farþegaþotur ís-
lendinga eru nánast á útsölu en eng-
inn vill þó kaupa þær eftir hryðju-
verkin í BNA og hrun farþegaflugs í
heiminum. Væri nú ekki ráð að
Flugleiðir lánuðu Flugfélagi íslands
(þetta er nánast sama fyrirtækið)
eina af minnstu millilandaþotum
sínum til innanlandsflugs á vegum
félagsins? Ekki væri um aðra staði
að ræða en Akureyri og Egilsstaði,
er hafa nógu langar brautir fyrir
slíkar vélar fullhlaðnar. Flug með
þotu til Egilsstaða tæki hálftíma, til
Akureyrar 20-25 mínútur. Farin yrði
ein ferð á dag, e.t.v. tvær til Akur-
eyrar, yfir háannatímann.
Enginn myndi setja það fyrir sig
þótt ferðum á þessa staði fækkaði
nokkuð ef menn fengju betri og
þægilegri flugferð. Skrúfuvélarnar
myndu hins vegar verða áfram í
notkun til þeirra staða sem styttra er
að fljúga frá Reykjavík, og
eins til þeirra staða þar sem
aðflug er erfitt eins og t.d. á
ísafjörð. í framtíðinni mætti
gera ráð fyrir því að keyptar
yrðu eitthvað minni þotur
svo að hægt yrði að fjölga
ferðum til Akureyrar og Eg-
ilsstaða, og e.t.v. bæta fleiri
lendingarstöðum við áætlun-
ina.
Hvað um Álftanesið?
Þá er bara einni spumingu
ósvarað og hún er: Hvar á að
lenda? Ég geri ráð fyrir því að hin-
um svokölluðu „betri borgar“-mönn-
um muni þykja nærri sér höggvið ef
hefja ætti aðflug og lendingar há-
værra farþegaþotna á Reykjavíkur-
flugvelli. Hann væri því úr leik sem
slíkur. Ég hefi áður lýst því yfir á
þessum vettvangi, að ég tel að fram-
tíðarflugvöll Stór-Reykjavíkursvæð-
isins eigi að byggja á Álftanesinu.
Vel má hugsa sér að hægt sé að
byggja þar eina góða flugbraut fyrir
þotulendingar á einu ári. Þangað til
og til vara mætti og ætti að notast
við Keflavikurflugvöll.
Siðar meir mætti fjölga flugbraut-
um á Álftanesinu og gera þær að að-
alflugvelli fyrir utanlands- og innan-
landsflug. Þeir sem þá kæmu utan af
landi með flugi og ætluðu til útlanda
fljúgandi sömuleiðis þyrftu þá ekki
að leita langt yfir skammt til þess að
komast á fyrirhugaðan brottfarar-
stað til útlanda. Þetta myndi spara
mönnum bæði fé og fyrirhöfn. - Allt
mælir því með því að það sé hag-
kvæmt að hefja þotuflug innanlands
sem fyrst og að byggður verði al-
þjóðaflugvöllur á Álftanesi fyrir það.
Agnar Hallgrímsson
:-*m
„Vœri nú ekki ráð að Flugleiðir lánuðu Flugfélagi ís-
lands (þetta er nánast sama fyrirtœkið), eina af
minnstu millilandaþotum sínum til innanlandsflugs á
vegum félagsins? Ekki vœri um aðra staði að rœða en
Akureyri og Egilsstaði, er hafa nógu langar brautir fyr-
ir slíkar vélar fullhlaðnar. “ - Á Egilsstaðaflugvelli.
Lýðræði, bakland
og Styrmir
„Ég veit svosem ekki
hvort þátttaka Samfylk-
ingarinnar i landstjórn-
inni myndi breyta
miklu, um það hef ég
ákveðnar efasemdir. En
það hlýtur að vera
nauðsynlegt fyrir lýðræðið í landinu
að til sé einhver sómasamlegur val-
kostur við Sjálfstæðisflokkinn. Eða
varla álítur neinn að það sé heppilegt
að Sjálfstæðisflokkurinn stjórni hér
til eilífðamóns? Landsfundur Sam-
fylkingarinnar fór ágætlega fram og
styrkti flokkinn væntanlega nokkuð.
Hann stenst náttúrlega ekki saman-
burð við hina stórkostlegu landsfundi
Sjálfstæðisflokksins, en hins vegar
var fundurinn miklu, já margfalt
stærri en landsþing Vinstri grænna.
Það var ekki út í bláinn að Styrmir
Gunnarsson sem sat upphaf beggja
fundanna skrifaði að augljóst væri að
bakland Samfylkingarinnar væri öfl-
ugra en hjá Vinstri grænum.“
Egill Helgason í pistli á Strik.is
Fjölbreytni veðurs
„Fjölbreytni veðurfarsins minnir
mig stundum á fjölbreytni mannlifs-
ins. Það er í raun stórkostlegt að þótt
við séum öll svo lík erum við samt
svo ólík. Væri ekki tilveran fátæklegri
ef allir væru eins? Með sömu áhuga-
mál, sömu skoðanir og sama smekk.
Það er hægt að sjá hin ýmsu veður-
brigði í mannfólkinu. Sumir em eins
og sólskinsdagur, alltaf glaðir, aðrir
þungir sem haustrigning, enn aðrir
skipta skjótar um skap en veðrið
breytist og þannig mætti áfram telja.
Kannski ekki skrítið að það sem við
tölum mest um er annars vegar veðrið
og hins vegar mannfólkið."
Gunnar Sigurösson á vef Bústaöakirkju
Spurt og svarað Hvenœr er tímabœrt að skreyta fyrirjólin?
Þóra Amórsdóttir,
útvarpskona á Rás 2:
Lýsir upp
dimma daga
„Ef fólk langar að setja upp jóla-
skraut löngu fyrir jól, þá má það gera
þaö í friði fyrir mér. Mér er nokk
sama hvenær verslunareigendur skreyta sín verslunar-
rými. Nema matvöru- og bókabúðir og þar er yfirleitt lít-
ið um jólaskraut. Mér flnnst gott að kaupmenn í mið-
bænum hendi upp skreytingum á götum úti snemma. Ef
þú spyrð um heimilið, þá hafa nú liðið heilu jólahátíð-
irnar án þess að svo mikið sem einn músastigi rataði
upp á vegg. Á þessu verður gerð bragarbót í ár, nýr sam-
leigjandi minn heimtar skreytingar í hólf og gólf. En
ekki fyrr en 21. desember. Annarra manna jólaskraut
truflar mig ekki neitt þótt ég geti varla ímyndað mér að
skreytingar í október auki sölu fyrir jólin mikið.“
Erla Þórólfsdóttir,
kórstjóri á Akureyri:
Njótum skemmti-
legheitanna
„Mér finiist allt í lagi að setja
upp aðventukransa eða jólalegri
dúk á eldhúsborðið í fyrra fall-
inu, en sjálf set ég jólaskrautið ekki upp fyrr en
á Þorláksmessu. Sjálfsagt er það vegna áhrifa úr
æskunni. Jólaskreytingar eru vissulega til þess
fallnar að lífga upp á skammdegið - og það trufl-
ar mig ekkert þótt aðrir byrji að skreyta hús sín
jafnvel í nóvember. Persónulega finnst mér jóla-
haldið í mörgum tilvikum vera ein stór eyðslu-
veisla og fólk leggi of mikið kapp á dýrar og
stórar jólagjafir. En situr ekki meira eftir ef við
njótum góðrar samveru - og þeirra skemmtileg-
heita sem jólin geta boðið upp á?“
Kristín Ólafsdóttir,
blómasali á Akureyri:
Skreytingar og
sjö sortir
„Um miðjan nóvember, Það er
um að gera að byrja snemma til þess
að lýsa upp skammdegið, á þessum
tíma er myrkrið mikið og um að gera að stytta þaö með
fallegum skreytingum og ljósum. Þegar komið er fram
í desember er líka í mörg önnur horn að líta og þá
ágætt að vera búinn að ljúka þessu af. Strax um mán-
aðamótin október og nóvember vorum við hér í Blóma-
búð Akureyrar búin aö setja fram allt vinnsluefni til
skreytinga sem við seljum og nú eru margir byrjaðir að
fóndra. Einnig verð ég vör viö að margir eru byrjaðir
að kaupa jólagjafir. Sjálf er ég svo búin að setja upp
jólagardínurnar heima og gera stórhreingerninguna,
baka laufabrauðið og sjö sortir af smákökum.“
Sr. íris Kristjánsdóttir,
sóknarprestur í Hjallakirkju:
Bara einu
sinni á ári
„Jólaljósin eiga að lýsa upp
skammdegið og að mínum dómi
er tímabært að setja þau upp
strax fyrsta sunnudag í að-
ventu, sem að þessu sinni ber upp á 2. desember.
Sjálf er ég alin upp við að jólaskreytingarnar
séu settar upp á síðustu stundu, en hins vegar
finnst mér timabært að setja þær upp í annarri
viku desember. Sjálf sá ég fyrstu ljósaseríuna
vera komna upp þann 18. nóvember og í raun
truflar það mig ekki þótt falleg jólaljós sjáist á
einum og einum stað svona í fyrra fallinu. Jólin
koma bara einu sinni á ári og við eigum að
njóta þeirra svo sem kostur er.“
Jólaskreytingar sjást nú víöa í gluggum þótt enn séu um fimm vikur til jóla.
Bókhaldsbaráttan
mikla í Reykjavík
greina gegnum.
Höfuðmál aðal-
skipulagsins
Að reiknikúnstum
frátöldum er hætt við
að margir verði eins
og spurningarmerki í
framan þegar minnst
er á Linu.net. Eftir
því sem næst verður
komist er þetta eitt af
fjölmörgum dreifmg-
arfyrirtækjum upp-
lýsinga. Éinu sinni
fór sendinefnd til
Tokyo til að kynna
sér margmiðlun gegn-
um klóök. Þeirri
framtíðarsýn var
sturtað niður og næst
átti að miðla upplýs-
ingum gegnum raflín-
„En hvers vegna það þarf heilt aðalskipulag til að bœgja súludansi
suður í Kópavog, eins og versluninni, er enn hulin ráðgáta. En það
er ekki venja pólitíkusa að leita einfaldra lausna, fremur en að
leggja fram skiljanlegt bókhald. “
Túlkanir Ingibjargar Sólrúnar og
Ingu Jónu á bókhaldi Reykjavikur-
borgar er helsta framlag stríðandi
fylkinga til að vinna traust og hylli
borgarbúa í komandi sveitarstjórn-
arkosningum. En þar sem flestir
eiga fullt í fangi með að henda reið-
ur á eigin krítarkortapappírsflóði er
hætta á að höfuðmál kosningabarátt-
unnar fari fyrir ofan garð og neðan
hjá þorra kjósenda. Minni spámenn í
setuliði valkyrjanna leggja sitt af
mörkum í þrætubók bókhaldsvísind-
anna þar sem stautað er í debet og
kredit á svipaðan hátt og skrattinn
les Biblíuna, að sögn kunnugra.
Hafi maður ekki þegar staðfasta
skoðun á hvort borginni er vel eða
illa stjórnað eykur allt bókhalds-
hjalið í engu þar um og hlýtur þá að
skipta fávíst atkvæði litlu hvor
fjandaflokkurinn fær að hagræða
hvernig reikningar verða færðir
næsta kjörtímabil.
Nú er borgarfyrirtækið Lina.net
komið í miðpunkt kosningabarátt-
unnar og fara menn mikinn í fjöl-
miðlum um stöðu fyrirbærisins. Sem
fyrr er fjallað eingöngu um flármál
og reikningsskil og hefur ruglað at-
kvæði vestur í bæ ekki hugmynd um
hvort fyrirtækið, sem það á hlut í, er
á hvínandi hausnum og öllum til
skammar og ama eða hvort fjárhags-
grundvöllurinn er traustur og fram-
tiðarhorfur glæsileg-
ar. En útskýringar
stj órnmálagarpanna
á fyrirtæki þessu eru
huldar gjömingaþoku
sem erfitt er að
ur og einnig bárust fréttir um
að hafnar væru miklar lagnir
ljósleiðara um borgina og
standa þær kannski yfir enn.
í öllu upplýsingaflæðinu
um Linu.net liggur ekki öll-
um í augum uppi hvort ein-
hver margmiðlun er i gangi á
vegum fyrirtækisins og þá
hvar og með hvaða hætti, eða
hvort einhverjar tengingar
eru væntanlegar. Kannski er
þessu svipað farið og breið-
bandi Símans hf., sem mis-
munar viðskiptavinum sínum
eins hressilega og verst gerist á milli
byggðarlaga og gefur engar skýring-
ar á.
Á síðustu dögum er Eyjólfur að-
eins að hressast. Loks er komið skilj-
anlegt baráttumál fram á sjónarsvið-
ið. Heildarskipulag fyrir næstu 25 ár
hefur verið lagt fram. Ötull sjón-
varps- og útvarpsneytandi fylgdist
með helstu nýmælum í skipulaginu
og viti menn, á næstu kvartöld skal
stefnt að því að konum verði bannað
að styðja sig við súlur þegar þær
stíga dansinn körlum til ánægju-
auka. Á annað var varla minnst
varðandi framtíðarskipulag höfuð-
borgarinnar.
Dulúöin
En hvers vegna það þarf heilt að-
alskipulag til að bægja
súludansi suður i Kópa-
vog, eins og versluninni,
er enn hulin ráðgáta. En
það er ekki venja póli-
tíkusa að leita einfaldra
lausna, fremur en aö
leggja fram skiljanlegt
bókhald. Einmitt þess
vegna eru þeir sveipaðir
þeirri dulúð sem hefur þá
yfir auðtrúa og skilnings-
vana atkvæði sín.
Að öðru leyti sýnast fá
nýmæli í aðalskipulaginu
nýja. Stefna á að því að þétta byggð-
ina, eins og hver borgarstjórnin af
annarri hefur lofað, en sérvitringarn-
ir í skipulaginu plata alla borgarfull-
trúa upp úr skónum og dreifa sér-
hönnuðum og steindauðum svefnbæj-
um um heiðalönd þar sem jafnvel
Bjarti og Rósu væri ekki líft.
Eina frumlega tillagan sem komið
hefur fram í þéttu mistri kosninga-
baráttunnar er að selja Perluna ofan
af hitaveitugeymunum og er R-list-
inn þar með farinn að skáka íhald-
inu í einkavæðingunni. Svarið hlýt-
ur að vera að selja hitaveituna alla
og helst Ráðhúsið líka. Þær tilfær-
ingar geta líka vakið kærkomnar
deilur um hvernig dálkarnir verða
færðir í bókhaldi borgarinnar. Ef öll-
um er þá ekki skítsama.
Oddur Ólafsson
skrífar:
T-