Íslendingaþættir Tímans - 01.02.1975, Page 8

Laufey Böðvarsdóttir
Búrfelli
F. 24. nóvember 1905
D. 6. nóvember 1974
Minir vinir fara fjöld
feigðin þessa heimtar köld.
Ég kem eftir kannski i kvöld
með klofinn hjálm
og rofinn skjöld
brynju slitna, sundrað sverð
og syndagjöld.
Þessa vísu þóttist ég vel skilja á
unglingsárum. Hljómdýpri verður þó
hin djúpa sorgþunga hrynjandi
hennar, þegar ævi tekur að halla og
vér heyrum hvert vinarandlátið af
öðru, þeirra sem lengi voru i sam-
fylgd. — Þessi visa hefur komið oft i
huga minn siðan ég frétti lát þessa
góða vinar okkar hjóna, frú Laufeyjar
Böðvarsdóttur, húsfreyju að Búrfelli i
Grimsnesi um langt árabil, frá
1929 til þessa dags, þó að þungbær
veikindi hömluðu henni aö dveljast þar
á siðasta ári. — Þegar ég lit yfir
siðustu árin i Grimsnesi, þá finnst mér
enn skammt siðan þau sæmdarhjón
Páll Diðriksson oddviti og Laufey kona
hans stýröu þar fögrum ranni með
mikilli rausn. — Og messan I Búrfells-
kirkju hófs't með bæn meðhjálparans,
Páls, kirkjuhaldara staðarins. Og
kirkjan hrein og fögur. Og siðan eftir
messu var sezt að veizluborði, sem
staöarins elskulega húsmóðir hafði
búið gestum. — Og siðast liðið ár, þeg-
ar hún var ekki lengur á staðnum, þá
baö hún dætur sinar að undirbúa
heimilið fyrir messu, eins og veriö
hafði, þó að ung og gestrisin hjón sitji
staðinn. Enn máttum við koma á
heimili þeirra, sem nú var sjónar-
sviptir orðinn bæöi fyrir börn þeirra og
okkur öll, sem til kirkju komum, þvi að
húsbóndinn var dáinn og húsfreyjan
kærleiksrlka þungt
haldin á sjúkrahúsi. En umhyggja
hennar brást ekki til hinstu stundar.
Og minning hinna góðu daga vakti
trega. — Frú Laufey bar meö mikilli
stillingu missi manns sins og reyndi að
þiggja gleðigeisla af börnum og
tengdabörnum. En ég hygg, að henni
8
kunni að hafa reynst það erfið spor að
hverfa skyndilega frá umsvifum slns
mikla heimilis, þó að hún bæri það
hljóðlega og allt færi dult. Þó var það
efalaust huggun að Böðvar sonur
þeirra hafði stofnað bú við þeirra hlið
og fór ekki þeirra jörð I ókunnar hend-
ur. — Stundúm var þá llka heima hjá
henni unglingsstúlka, sem I barnæsku
var lengi sólargeisli á heimili afa og
ömmu, Ýr, sem hét eftir landnáms-
konunni Ýr. Minnir mig, að hún hafi
vitjað nafns til Böövars, langafa litlu
Ýrar. Nú fékk hann að sjá nafnið
komið upp. Svona getur veriö þröngt
um nöfn, jafnvel þar sem eru 11 dæt-
ur. Þegar elskulegu ungu stúlkurnar á
Búrfelli voru að fara burtu og stofna
sin eigin heimili, þá kom Ýr i staðinn
fyrir þær allar. Hún naut mikils
ástrikis hjá afa og ömmu, enda hefur
henni vel farnast á námsbrautinni.
Varð stúdent I vor og er nú nemandi I
íþróttakennaraskóla Islands. Einnig
dvöldu þar að Búrfelli fleiri barnabörn
og dótturdætur á sumrum. Og margir
unglingar skyldir og vandalausir,
hafa dvalið þar á þessu trausta
heimili, bæði lengur og skemur.
Brosað var að orðalagi eins pilts, sem
var alla tíð hálfgert barn og var oft hjá
þeim hjónum. Hann sagði einhvern
tima. „Við Laufey erum alveg ein
sál.” Hann fann hlýjuna og
umhyggjuna, hið Ijúfa viðmót hennar.
— Mér finnst þessi orð unglingsins
gefa nokkuð til kynna, hversu fagur-
lega hún uppfyllti merkingu islenzka
orðsins, húsmóðir.
1. desember 1928 var haldið
brúðkaup i Laugarvatnsskóla, sem þá
var nýr og mikil veizla i þeim stóru
sölum. Brúðhjónin voru Páll Diðriks-
son og Laufey Böðvarsdóttir. Þau
þóttu glæsileg brúðhjón. Laufey var
falleg kona, og sér I lagi yndisleg. Páll
hafði bæöi lokið prófi frá Samvinnu-
skólanum og einnig frá Hólaskóla.
Hann kaus þá sjálfstæöu stöðu aö
gerast bóndi, enda var hann sannur
búhöldur. Fjölþættum verkefnum
verður sá maður að sinna, sem er
mikill bóndi.
Þau hjón settust að á Búrfelli I
Grimsnesi og geröu garðinn frægan.
Þar voru miklar jarðabætur geröar og
byggt nýtt hús og aðrar byggingar
eftir þörfum. Þau eignuðust 5 efnileg
börn, og hlúðu innilega að sinum unga
gróðri. ölöf, sem var elst fékk þá ósk
slna uppfyllta að læra til stúdents og
stunda háskólanám erlendis. Hún er
gift Bjarna K. Bjarnasyni frá Ond-
verðarnesi i Grlmsnesi, nú borgar-
dómara i Reykjavik. Ingunn er gift
Guðmundi Axelssyni, tækjastjóra,
Edda gift Svani Kristjánssyni,
sveitarstjóra, og búa þau i Þorláks-
höfn, Ragnheiöur, sem er iþrótta-
kennari, er gift Sigvalda Péturssyni
vélstjóra. Böðvar býr á sinni föður-
leifð. Kona hans er Lisa Thomsen úr
Reykjavlk Barnabörnin eru orðin 18.
— Frú Ingunn var úti i Svlþjóð þegar
faðir hennar dó. Þau hjón buöu móöur
hennar meö sér þangað. Hún þáöi boö
íslendingaþættir