Tíminn - 18.07.1974, Qupperneq 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 18. júll 1974.
(
r Frank Usher: w
A
TÆPU VAÐI
<-------------------------------------------->
— Þaö er nú talsvert annaö. Viö höf um svo mikla þýð-
ingu hvort fyrir annað. Að minnsta kosti ert þú mér
mikilsverðari en nokkuð annað.
— Ég hlýt að komast við. En því hættirðu nú ekki að
kvelja mig?
— Ég hugsa bara um þig. Því fyrr sem við komumst
úr þessu bölvaða landi, þess betra.
— Við höf um þó alltaf möguleika til að fá eitthvað út
úr þessu. Þú ættir að vera ánægður með það.
— Mér geðjast ekki að tálvonum.
— Ég er hvergi smeyk. Og ef ég verð að fara út í eitt
hvað sem ekki er löglegt til þess að geta dregið f ram líf-
ið, þá geri ég það. Hið sama verður þú að gera, ef þú vilt
fylgjast með mér.
— Ég vil fremur kalla þetta brjálæði en eitthvað ólög-
legt, sagði Öskar. — Þessar manneskjur hér láta ekki við
það sitja að setja þig í fangelsi. Við erum ekki í menning-
arlandi, og hér geta allar handteknar manneskjur búizt
við að sæta hræðilegri meðferð.
Amanda hló.
— Þú hefur víst lesið ævintýri.
— Hvar er þessi auðvirðilega krá sem við áttum að
mæta honum á?
— Hann sagði, að hún væri rétt hjá kirkjunni.
— Ég hélt, að þeir hefðu lagt niður allar kirkjur hér.
— Alls ekki. Þú gætir alveg eins reynt að leggja niður
krárnar. En þarna er nú kirkjan.
Óskar hafði rétt fyrir sér hvað krána snerti. Eastvold
var litill bær, skammt frá hraðbrautinni. Ekki langt frá
bænum var stórt samyrkjubú. Þjónustan á kránni var lé-
leg, og Amöndu fannst ekki vel hreint.
Hún sagði við kráreigandann að þau vildu gjarnan
borða. Þýzka var móðurmál hans, svo Amanda átti dálít-
ið erf itt með að láta hann skilja sig. Hann sagði að mat-
inn skyldu þau fá, en þegar hún bað um vodka hristi hann
höfuðið.
— Vodka afgreiðum við aðeins á kvöldin, sagði hann.
— Nú er það öl og vín.
Amanda pantaði vín handa sér en öl handa Öskari.
Rauðvínið var sæmilegt og ölið alveg ágætt.
— Ég er orðinn glorhungraður, sagði Óskar og drakk
ölið stórum teygum. — Vona bara að við fáum eitthvað
almennilegt.
— Gæturðu ekki sótt töskurnar mínar fyrst, sagði
Amanda.
— Á eftir. Ég er svangur, verð að styrkja mig.
Hún lagði ekkert frekar að honum.
— Kannskeaðég hefði átt að rogast með þær sjálf.
— Vertu ekki að neinni vitleysu. Þú þarft ekki að rog-
ast neitt á meðan þú ert með mér, svaraði hann. — Það
er nógur tími til að sækja töskurnar þegar við höfum
borðað. Rússneski unnustinn þinn er ekki kominn ennþá.
— Öll mín föt eru i þessum tveim töskum, sagði hún. —
Beztu kjólarnir mínir og skórnir. Þetta er ekki vátryggt.
— Töskurnar hverfa tæpast af stöðinni á meðan við
borðum.
— Við skulum vona það.
— Fólk er heiðarlegt hér, sagði hann. — Það er fólkið
neytt til að vera,því annars er það skotið.
— Þú verður skotinn ef einhver hef ur stolið töskunum
mínum, sagði hún.
Máltíðin var soðið kindakjöt og kaftöflur. Amöndu
fannst þetta ekki bragðast vel, en sagði ekkert. Máltíðin
var i fullu samræmi við staðinn.
— Hvenær ætlaði hann að vera hér? spurði Óskar yf ir
kaff inu.
— Um hádegið.
— Nú, hann er orðinn á eftir tímanum, ekki satt?
— Hann hlýtur að hafa tafizt.
— Hve lengi eigum við að bíða? Og hvað eigum við að
gera ef hann alls ekki kemur?
— Við tökum lestina auðvitað. Við höfum útflytjanda-
leyfi^sem er undirritað af hinum mikla höfðingja í
Kaltenburg. Við hvað ertu hræddur?
Amda leyndi því fyrir Óskari að hún var einnig orðin
dálítið óróleg innst inni. Stanislov átti að vera kominn.
Ef eitthvað hafði komið fyrir hann, gat það verið mjög
hættulegtfyrir þau aðdvelja lengur í landinu.
Hún var farin að óska þess að hún hefði neitað því að
vera með í þessari ráðagerð. Þetta var að leika sér að
eldinum. Hún vissi það engu síður en Óskar. Sennilega
miklu betur.
— Farðu og sæktu töskurnar, Óskar. Þær vil ég ekki
missa hvað sem öðru líður.
— Þær eru alveg öruggar á stöðinni.
Amanda skýrði fyrir kráreigandanum að þau biðu
eftir vini sínum. Hann fylgdi henni þegar í stað inn í
einkaherbergi. Hann var mjög vingjarnlegur og virtist
kunna vel áð meta hinn auðvaldsmagnaða glæsibrag
hennar.
— Þér getið fengið þetta herbergi í tvær klukkustund-
ir. En þá verð ég að ganga hér um. Ég mun ekki truf la
yður né vini yðar fyrir þann tíma.
Amanda var farin að undrast mjög um Nickolai. Hafði
eitthvað komið fyrir hann? Hann var sannarlega orðinn
nokkuð seinn.
Á meðan þessu fór fram kom Gabelsberger til East-
vold. Hann hafði strax samband við Brody.
Fimmtudagur
18, júli
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Steinunn Jóhannes-
dóttir heldur áfram að lesa
„Söguna af Jóni Oddi og
Jóni Bjarna” eftir Guðrúnu
Helgadóttur (2). Viö sjóinn
kl. 10.25: Ingólfur Stefáns-
son ræðir við Jónas Björns-
son á Siglufiröi. Morgun-
popp kl. 10.40 Hljómplötu-
safnið kl. 11.00 (endurt.
þáttur G.G.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Á frlvaktinni Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Slðdegissagan: Endur-
minningar Mannerheims
Þýöandinn, Sveinn Ásgeirs-
son, les (18).
15.00 Miðdegistónleikar
Cleveland — hljómsveitin
leikur Sinfóniu nr. 6 i F-dúr
op. 68 „Pastoral”-
sinfóníuna eftir Beethoven:
George Szell stj. John
Ogdon leikur á píanó
Tilbrigði eftir sama höfund.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphornið
17.10 Tónleikar.
17.30 Þættir úr ferðabók
Dufferins lávarðar Þýðand-
inn, Hersteinn Pálsson, les
(5).
18.00 Tónleikar . Til-
kynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Daglegt mál. Helgi J.
Halldórsson cand. mag.
flytur þáttinn.
19.40 A fimmtudegi Vil-
mundur Gylfason sér um
þáttinn.
20.20 Einsöngur I útvarpssal:
Ólafur Þ. Jónsson syngur
við planóundirleik Ólafs
Vignis Albertssonar.
20.45 „Dægurvísa” Þættir úr
samnefndri skáldsögu eftir
Jakobinu Sigurðardóttur.
Höfundur bjó til leik-
flutnings I útvarp ásamt
Brleti Héðinsdóttur, sem er
leikstjóri. Þriðji þáttur:
Kvöld Persónur og leik-
endur: Jón, húseigandi,
GIsli Alfreðsson Svava,
kona hans, Margrét
Guðmundsdóttir Asa,
vinnukona hjá Jóni og
Svövu, Steinunn Jóhannes-
dóttir, Kennslukonan, Helga
Bachmann, Pilturinn,
Sigurður Skúlason.
Maðurinn, Þórhallur
Sigurðsson Konan, Guðrún
Alfreðsdóttir, Móðir Svövu,
Guðbjörg Þorbjarnardóttir,
Óli, Sigurður Karlsson,
Hilmar, listmálari, Pétur
Einarsson, Sögumaður,
Sigriður Hagalin.
21.30 Sónata fyrir fiðlu og
pianó nr. 2 I d-moll op. 121
eftir Schumann Christian
Ferras og Pierre Barbizet
leika.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: „Tengdasonurinn”
eftir Ólöfu Sigurðardóttur
frá Hlöðum Steindór
Steindórsson frá Hlöðum les
(2).
23.35 Manstu eftir þessu Tón-
listarþáttur i umsjá
Guðmundar Jónssonar
pianóleikara.
23.20 Fréttir I stuttu máli.
Dagsrárlok.
Hugsum
áður envið
hendum m