Fréttablaðið - 17.02.2008, Blaðsíða 91

SUNNUDAGUR 17. febrúar 2008 19
Drangajökull
Grímsey
Hofsjökull
Húnaflói
Blöndulón
F
í
t
o
n
/
S
Í
A
Hátíð á
hálendinu
Gríptu augnablikið og lifðu núna
Nokkrum ferðamönnum var brugðið þegar þeir náðu
óvænt GSM sambandi þar sem þeir voru staddir skammt
aasuður af Hofsjökli, en þar hefur ekki náð t slíkt samband
frá landnámi. Eina tiltæka skýringin er sú að hópurinn hafði
meðferðis farsíma frá Vodafone.
– Sönn saga frá 1414.
Með tilkomu langdræga GSM kerfisins býður Vodafone
nú stærsta GSM þjónustusvæðið á Íslandi. Skiptu yfir til
Vodafone, án þess að skipta um símanúmer, með einu
símtali í 1414 – strax í dag.
Stærsta GSM þjónustusvæðið
27. febrúar
28. febrúar
2.mars
Hringdu í síma
ef blaðið berst ekki
Lítið stykki á stóru sviði. Að
tromma upp á stóra svið Þjóðleik-
hússins með gamlan gamanleik
sem sló í gegn fyrir þremur ára-
tugum er vogað. Reyndar er það
nú þannig að góðir gamanleikir
geta lifað gegnum aldir en það er
ekki sjálfgefið. Í þessari nýju upp-
færslu af Sólarferð Guðmundar
Steinssonar er verið að endur-
skapa ímyndaðar týpur áttunda
áratugarins. Það er eins og leikar-
arnir hafi staðið til hliðar við per-
sónurnar og ákveðið að gera gys
að því fólki sem var virkilega
skondið á þeim tíma. Þetta er erfið
aðferð og getur vel gengið upp, en
hér var handritið ekki að vinna
með aðferðinni né heldur tíma-
setningar eða það sem kallað er
„tæming“upp á „nýslensku“.
Tvö pör fara saman í þessa hefð-
bundnu sólarlandaferð þar sem
bæklingar hafa lofað sól og aftur
sól. Hjónin Stefán og Nína koma
sér fyrir í hótelherbergi þar sem
leikurinn allur gerist að undan-
skildum svalaatriðum þar sem
legið er í sólbaði og spjallað við
aðra gesti á öðrum svölum. Þetta
er hreyfimynd af innihaldslausu
sumarfríi þar sem hamingjan felst
í því að panta sér Cuba Libre á
herbergið og brenna hverja
skinn tjutlu á kroppnum í dýr-
mætri sólinni frá morgni til
kvölds. Líklega er ástæða þess að
leiksýningin naut svona mikilla
vinsælda 1976 sú, að þá var enn
svolítið nýjabrum á hópferðum
landans til Costa del Sol, eða hvað
þær nú hétu þessar strendur sem
menn timbraðir þekktu varla eftir
að búið var að framkalla myndirn-
ar úr instamatikvélunum. Það sem
var skondið í þessari nýju upp-
færslu nú var sveitamennskan í
afstöðunni til útlandsins fyrir utan
fágaðan gamanleik góðra leikara.
Engu að síður einkenndist sýning-
in öll af einhverri tregðu.
Framvindan var engin í fyrri
hlutanum og hefði mátt þétta leik-
inn þó virðing sé borin fyrir texta
höfundar. Eftir hlé dynur á með
ógnarfylleríi þeirra Íslendinga
sem búa á hótelinu og þá fer allt úr
böndum og eymingja karlfauskur-
inn hann Stefán er dreginn á tálar
af ungri drukkinni konu. Eins fer
hluti af Íslendingunum í skoðana-
ferð þar sem þau skeiða gegnum
leikhúsið og er það nokkuð gott
atriði.
Ragnar Kjartansson sér hér um
leikmyndina sem er lítið annað en
rúmið fyrir utan stólana sem
hrukku í sundur og persónurnar
settust aftur og aftur í, duttu á
rassinn og allir hlógu. Þjónninn
Manolo sem Juan Camilo Ronán
Estrada túlkaði átti flotta innkomu
þegar hann mætir í fyrsta sinn
upp á herbergi til þeirra hjóna
með Cuba Libre-glösin tvö á bakka
sínum. Þau hafa ekki hugmynd um
af hverju maðurinn glennir sig og
stillir sér upp í alls kyns stellingar
þar sem greiðsla á þjórfé er ekki
til í þeirra orðaforða, hvað þá
meira. Annað atriði þar sem Man-
olo er að blanda drykki handa vin-
unum fjórum með miklum tilfær-
ingum aleinn á sviðinu hefði getað
orðið að dansatriði eða einhverju,
því allir biðu eftir einhverju en
þetta varð í staðinn eins og langt
myndskeið frá barþjónasam-
keppni.
Ingvar E. Sigurðsson leikur
Stefán sem pínist í gegnum þessa
frídaga með herfilega kviðverki
og pípandi skitu, reynir að þókn-
ast sinni ströngu og dyntóttu frú
og gerir það sem er í hans valdi til
þess að lifa sig inn í þetta tilgangs-
leysi. Ingvar fór á kostum og sam-
spil hans og Ólafíu Hrannar Jóns-
dóttur sem fer með hlutverk Nínu
var mjög gott. Ólafía Hrönn túlk-
aði skemmtilega Nínu sem er
ströng og siðprúð og lendir í
augnabliks bólförum með þjónin-
um Manolo en einmitt það atriði
kannski lýsir best hvernig tíðar-
andinn hefur breyst frá 1976. Þóra
Friðriksdóttir í sama hlutverki
undir rúmi með spænskum þjóni
er alveg ógleymanleg sena. Hér
var eins og einhver nútíma-
afgreiðsla væri á þessu óundir-
búna hliðarspori.
Halldóra Björnsdóttir er vand-
virk og hnyttin í túlkun sinni á
hinum reynda sólarlandafara
Stellu og túlkun Kjartans Guð-
jónssonar á manni hennar Jóni
sem er varkár, friðelskandi og
fékk sólsting á öðrum degi með
lummulegt þunnt bítlahár niður á
herðar, er eftirminnileg. Edda
Arnljótsdóttir bókstaflega eignaði
sér salinn þar sem hún leggjalöng
og súkkulaðibrún í hömlulausu
dansatriði spriklaði eins og engi-
spretta þá er Íslendingahópurinn
lenti á ofurfylleríi.
Esther Talía Casey fer með hlut-
verk ungu drukknu konunnar sem
forfærir Stefán en það er eins og
allir vita vandasamt að leika ölv-
aða manneskju þannig að það hefði
kannski farið betur á að láta hana
vera glettnari. Þröstur Leó Gunn-
arsson lék töffaralegan stuðbolta
og fararstjóra af miklum styrk. Í
örhlutverki túrista gaggandi af
hliðarlínu mátti sjá Helgu Steffen-
sen í fyndnu gervi sem kitlaði
hláturtaugar áhorfenda.
Aðalmarkmið leikstjórans virð-
ist einmitt hafa verið að kitla
hlátur taugar en spurningin er
hvort þær taugar hafi ekki verið
orðnar svolítið þandar undir
lokin?
Elísabet Brekkan
¡Viva España!
LEIKLIST
Sólarferð
eftir Guðmund Steinsson
Búningar: Margrét Sigurðardóttir og
Ragnar Kjartansson
Tónlist: Kristinn Árnason
Lýsing: Lárus Björnsson
Leikmynd: Ragnar Kjartansson
Leikstjóri: Benedikt Erlingsson
★★★
Of lítil sýning á of stóru sviði.