Tíminn - 16.04.1991, Blaðsíða 10

10 Tíminn
Þriðjudagur 16. apríl 1991
Ragnheiður Guðmundsdóttir
Fædd 25. október 1902
Dáin 7. apríl 1991
Amma er dáin, en það er ekki svo
mjög sorglegt því hún var orðin lúin og
sagðist ferin að biðja guð að leyfa sér að
koma. Lítið þýddi að ætla að segja
henni að það væri hvorki prútt né
kristilegt að vera þreyttur á lífinu þótt
maður væri lasinn og að verða níræð-
ur, amma þekkti sjálfa sig og sinn guð
svo miklu betur en maður sjálfúr. Og
þetta að finna sinn vitjunartíma og vilja
kveðja gamall og lúinn er örugglega
gömul rammíslensk niðurstaða, það
var eitthvað fomt í ömmu. Henni
fannst það lítilsvert líf að geta engum
þjónað og muna ekki lengur öll nöfn
og kvæði. Hún var orðin lasburða og
vildi fera til afe sem dó 1956. Hún hafði
elskað hann frá því hún var þrettán ára,
þegar fjölskylda hans fluttist á hinn
bæinn á Mosvöllum. Hún gekk fallega
reiðubúin úr þessum heimi með opinn
feðminn.
Ég held amma hafi alla tíð verið í góðu
sambandi við guð sinn, því hún fyllti
upp í öll skörð í kringum sig með
blómum. Hún hélt fullri reisn fram á
síðasta dag, þeirri reisn sem einkennir
fólk sem lifir í heilstæðum hugmynda-
heimi. Þessari reisn sem einkenndi svo
marga af hennar kynslóð, fólk sem ólst
upp í gamla samfélaginu, litlum skilj-
anlegum heimi fullum af kristni, kveð-
skap og öryggi, fólk sem trúði á land og
þjóð og var eilíflega bundið ljómandi
hugsjónaböndum síns ungmennafé-
lags. Ég er ömmubam, hálfri öld yngri,
fylgihnöttur hennar frá því ég man eft-
ir mér. Hún var mikiívæg heimilis-
miðja í litlu sólkerfi eins og fjölskyldur
eru. Hún var eins og góðar ömmur, tíl
hennar sóttí maður lífskraft og hlýju.
Ragnheiður Guðmundsdóttir, amma
mín, feeddist á öðru ári þessarar aldar,
dóttir hjónanna Guðrúnar Jónu Guð-
mundsdóttur og Guðmundar Bjama-
sonar. Ragnheiður var fædd og uppalin
á Mosvöllum í Önundarfirði og bjó þar
síðan fram á miðja öldina með bónda
sínum Ólafi B. Hjálmarssyni. Þau flutt-
ust tíl Reykjavíkur árið 1948, en Ragn-
heiður amma var samt alltaf í hugan-
um fyrir vestan. Þau fluttust á mölina
af því að afi var berklaveikur, ekki af því
að þau vildu setjast að í borgarsamfé-
lagi á miðjum aldri. Fyrir mér fékk
nafnið Mosvellir og lífið fyrir vestan,
sem hún kallaði fram í vísum, hend-
ingum eða sögum, á sig magnaðan
töfrablæ, löngu áður en ég vissi hvar
Vestfirðir væru á kortinu. Skrýtíð var
að koma vestur í Önundarfjörð tólf ára
gömul og finna bæinn í eyði og allt
horfið, heimur ömmu svo gjörsamlega
horfinn eins og tíminn, þessi heimur á
Mosvöllum á fyrri hluta aldarinnar lif-
andi í henni sem hún miðlaði stöðugt
af.
Amma var ímynd elsku og elju. Fimm
áragömul prjónaði hún ullarboli á litlu
systkini sín, því hún var elst. Fimm ára
gömul sat ég tómhent og hlustaði á frá
þessu sagt og fennst lítið til sjálfrar mín
koma. Svo var hún smali og gætti kvfe-
ánna, fannst fétt skemmtilegra en að
klífa fjall og athuga hvað væri hinum
megin. Amma fór í skólann á Núpi í tvo
vetur, eins og systkini hennar, og fór
suður tíl Reykjavíkur tíl að mannast og
læra saumaskap. Þau afi eignuðust sitt
fyrsta bam þegar amma var 24 ára og
afi ári yngri, en giftingu var frestað því
óvissa var um heilsu Ólafa, eins og við
bamabömin kölluðum hann. Tveir
bræður afa fengu líka berkla og sá hvíti
dauði dró annan þeirra til dauða. Ragn-
heiður amma og Ólafúr afi giftust með
kóngsleyfi þrátt fyrir veikindin alþing-
ishátíðarárið. Afi fór fjórum sinnum á
Vífilsstaði vegna berklanna, en þau
eignuðust samt fiögur böm áður en
þau fluttust á mölina, Valdimar flug-
umferðarstjóra, Ingileifi Steinunni
bóndakonu á Bólstað í Bárðardal,
Kristján sem dó uppkominn og Gest
arkitekL
„Hún amma mín það sagði mér“, er
faílegt lag og ég held það hræri mig svo
af því amma hrærði mig svo djúpL Það
er ekki bara af því hvað þetta er fallegt
lag að ef ég syng það eða heyri verður
hjartað stórt eins og hálfúr heimurinn.
Það er líka af því ég hef átt svo hjarta-
stóra ömmu.
Þær vom lfldega margar eins og
amma, fullar af dyggð og þjónustu-
lund, húsmóðurdyggðum gamla
sveitasamfélagsins, þar sem virðing var
borin fyrir húsbóndanum, móðirin átti
endalausa nærandi gæsku og naut þess
best að gera öðmm gotL Blómin í stof-
unni hlæjandi af vellíðan og mikil vel-
líðan að koma til hennar og þiggja veit-
ingar. Hún var útfarin í þeirri list að
láta öðmm líða vel. Við kveðjum hana í
dag, 51 afkomandi, systkini, tengda-
fólk, frændur og vinir. í okkur öllum
sem hún nærði með sinni góðu lund er
sjóður, sem hún fyllti með sinni Ijúfú
nærvem.
Þórunn
Við hittumst fyrir um það bil hálfri
mannsævi á tröppum húss hennar í
Laugamesinu. Ég var feimin en svolít-
ið framhleypin skólastelpa, bálskotín í
yngsta syni hennar; átti við hann erindi
sem hún tók að sér að hafa milligöngu
um. Það fyrsta sem ég man eftir var
brosið hennar bjart og milt í umgjörð
hógværs virðuleika og óendanlegrar
rósemi. En það sem snart mig djúpt
var einhvers konar tær, einlægur trún-
aður hjartans, þess konar sem maður
kynnist sjaldan á lífsleiðinni.
Það var fyrir þennan trúnað sem
þama myndaðist náið samband sem
aldrei rofnaði, hvert sem lífið síðan
leiddi okkur. Fyrir það er ég innilega
þakkláL Ég gleymi aldrei hrifningu
Maríu ömmu minnar, sem líka var
mjög góð og vitur kona, eftir fyrstu
kynni þeirra. Hún sagði: „Hún brosir
eins og fólk á að brosa,“ og ég skildi að
þama höfðu mæst tveir jafningjar í
andanum.
Hún Ragnheiður Guðmundsdóttir,
elskuleg tengdamóðir mín fyrrverandi
og vinur í lífinu, hefúr verið brott köll-
uð. Hún er nú í hópi kærra ástvina
sinna, þeirra sem famir voru á undan
og sem hún þráði svo mjög að samein-
asL einkum síðustu misserin. Við sem
unnum henni og nutum umhyggju
hennar og fyrirbæna sitjum nú hljóð. í
söknuðinum finnum við fangið barma-
fullt af minningum sem ylja og fé okk-
ur til að hugleiða.
Sumir eru gæddir þeirri náðargáfu að
geta gert hið hversdagslega hátíðlegt
og hið smáa stórt, gæddir þeirri hrein-
ræktuðu lifandi gæsku sem blæs lífi í
umhverfi sitt, því blíða og bjarta sem
gerir alla hluti ógleymanlega en er um
leið svo hógvært að við veitum því varla
athygli meðan við stöldmm við; okkur
finnst bara allt í einu að við sjálf séum
orðin góð og að flestír vegir séu okkur
færir.
Ragnheiður hafði þennan göfuga
fögnuð sköpunarinnar, gladdist svo
einlæglega og oft yfir því sem aðrir
tóku lítið eftir. Hún var sífellt að smá-
breyta tíl í íbúðinni, setja þessa mynd á
annan stað, alltaf var nýtt blóm að
springa úL nýr frjóangi að skjóta upp
kollinum. Ferðir hennar út í búð létu
lítið yfir sér en urðu sem annað tilefni
undra og ævintýra; fiarrænir lokkandi
ávextir eöa marglitar smákökur, smurt
brauð með nýtílbúinni rúllupylsu, æv-
inlega var eitthvað spennandi á eldhús-
borðinu - - einföldustu hlutí gerði hún
ógleymanlega.
Það ljómaði allt fyrir hrifningu henn-
ar, og maður skildi elsku Guðs þegar
hann sagði: Berið dýrð minni vitni. Að
koma til þeirra Ólafs, hennar elskulega
lífsfélaga, var fyrir okkur lífsþreytt,
glysgjamt nútímafólkið á spretti í lífs-
ins vafstri, eins og að hitta sjálfan sig
fyrir, maður fann straum einhvers há-
leitara en þess sem,við emm sjálf: við
urðum aftur að bömum og glöddumst
með glöðum.
Við drúpum höfði í lotningu fyrir
henni, lífsins spekingnum, í djúpu
þakklæti okkar yfir að fá að hafa verið
aðnjótandi elsku hennar og fyrirbæna
minnumst við þess að hún var ætíð öll-
um þakklátusL
Á gangi ofan úr vinnu í gær sneri ég
leið minni í áttina að Esju og Laugar-
nesi, hverfinu hennar, og ég fann að
breyting hafði orðið á, hún var hvorki
þar né í Sunnuhlíð í Kópavogi, hún var
komin á æðri staði, en umfram allt var
hún komin í hjarta sjálfrar mín. Þar var
sem ég skynjaði hreint milliliðalaust
samband við hið góða, eins og það sem
hún sjálf trúði á.
Ema Ragnarsdóttir
Aðfaranótt 9. apríl barst mér til eyma
sú harmafregn að hún amma mín væri
látin. Þessi fregn sló mig hart, enda
þótt hún væri í sífellu kvartandi undan
sinni þreyttu jarðnesku skel þá var hún
ætíð sú manneskja sem faerði manni
birtu þegar skyggði, hlýju þegar kól og
gleði þegar eitthvað bjátaði á. Það var
ósjaldan sem hún skaut skjólshúsi yfir
lítínn drenghnokka sem skreið til
hennar að lokinni erilsamri viku í mis-
kunnarlausri og harðgerðri veröld og
fékk það sem hver maður þurfti á að
halda, hlýju og góðvild. Henni vil ég
aðeins lýsa sem þeirri bestu og alúðleg-
ustu manneskju sem ég hef kynnst og
þótt ég lifi tvö hundmð ár til viðbótar
þá á ég ekki von á að hitta jafningja
hennar.
Ólafur H. Gestsson
Núna ert þú loks sameinuð Ólafi afa
og Kristjáni sem ég sá aldrei en er þó
skírður í höfuðið á. Hvemig sem Par-
adís lítur út þá er ég þó viss um að þar
em fagnaðarfundir og ég samgleðst
ykkur að hafa hist aftur þó óneitanlega
sakni ég þín mjög mikið. Þegar maður
hefur verið umvafinn þeirri óendan-
legu ást sem þú áttir tíl handa hinum
nánustu þá hætti manni tíl að líta á
hana sem sjálfsagða og eilífa og það
sem ég sakna nú mest er að hafa aldrei
talað almennilega um hversu miklu
máli hún skiptí mig. Síðast þegar ég
hitti þig núna yfir páskana rifiaðir þú
upp fýrir mér sögu sem þú hafðir sagt
mér oft áður um það þegar ég bjó hjá
þér barnungur meðan mamma og
pabbi vom erlendis við nám. Ég kúrði
mig upp að þér einhverju sinni í rúm-
inu síðla kvölds og sagði: ,Amma mín,
þú mátt aldrei deyja.“ Nema þó þú haf-
ir sagt mér þessa sögu margoft þá
breyttir þú til í þetta skiptið og hafðir
þetta ekki upp eftír mér heldur fórst að
tala um að öll myndum við hittast aft-
ur hinum megin og baðst mig að hafa
ekki áhyggjur af því. Ég man að ég hjó
dálítíð eftir þessu en gerði mér ekid
grein fyrir því að þú vissir þig líklega
feiga og varst að kveðja mig. Og nú er
ég að kveðja þig, skrifa á eftir þér inn í
eilífðina; og gráta. Öll skiptín sem þú
hefúr beðið fyrir mér og andi þinn vak-
að yfir mér, ég veit að þeim er ekki lok-
ið þó þú hafir skipt um tilvemstig. Og
fyrir okkur sem eftir lifum í þessum dal
tára og gleði, nú er það okkar hlutverk
að láta hvort öðm líða eins vel og þú
lést okkur líða. Megi Guð blessa þig og
ljósið geyma þig. Amma mín, við sjá-
umst aftur.
Ragnar Kristján Gestsson
Hún var elsta bam foreldra sinna,
Guðmundar Bjamasonar og Guðrúnar
Guðmundsdóttur, sem bjuggu allan
sinn búskap á Mosvöllum í Önundar-
firði. Þau vom bæði af svo vestfirskum
ættum sem verða má. Guðmundur var
sonur Bjama Jónssonar í TVöð í Álfta-
firði og má lesa um hans fólk í Amar-
dalsætt en naestu ættliðir vom við
Djúpið. Ættír Guðrúnar lágu hins veg-
ar um Dýrafiörð og Önundarfiörð alla
leið frá því séra Ólafur á Söndum (dá-
inn 1627) og ná naumast lengra norð-
ur á þeim tíma en í Súgandafiörð og
Skálavík ytri.
Guðmundur Bjamason var ungur
tekinn í fóstur að Mosvölllum. Þar bjó
Gils Bjamason með Halldóm systur
sinni. Þau höfðu áður tekið í fóstur
dreng af þeim Bjama í TVöð og Guð-
rúnu konu hans. Sá hét líka Guö-
mundur, fæddur árið 1873, en dó af
lömunarveiki 1876. Guðmundur faðir
Ragnheiðar fæddist 1877 og ársgamall
fór hann í fóstur að Mosvöllum, en síð-
ar á því sama ári kvæntist Gils fóstri
hans. Kona hans var Guðmundína
Jónsdóttír og með þessu fólki ólst Guð-
mundur upp og tók við búi eftír það.
Þau Guðmundur og Guðrún eignuð-
ust auk Ragnheiðar 3 dætur og 1 son
sem úr frumbemsku komust og em öll
á lífi. Ragnheiður var elsta systir og
reyndist öllum vel. Þau systkin vom öll
við nám í ungmennaskóla sr. Sigtryggs
á Núpi. Mér er í bamsminni hvað mér
fannst skólavistin hafa menntað Ragn-
heiði. Að mínum skilningi hafði henni
þar opnast heimur bókmenntanna,
auðugur af fegurð og visku svo að
þangað væri margt gott og gagnlegt að
sækja. Þetta er þó ekki svo að skilja að
heimilið hafi verið lokað bókmennt-
um. Ég gleymi því ekki hvemig Guð-
mundur Bjamason talaði um Islend-
ingasögur sem bókmenntir. Lífs-
reynslusögur og sálarlífslýsingar eins
og þær em. Og söngvar þjóðskáldanna
skipuðu sitt rúm á heimilinu með
sóma. En einhvem veginn fannst mér
sem skólavistin hefði opnað svið og
víkkað sjóndeildarhring.
Ragnheiður átti heimili sitt á Mosvöll-
um. Hún giftist Ólafi Hjálmarssyni
sem flutti með foreldmm sínum að
Mosvöllum 1916, en þar var tvíbýli og
hafði lengi verið. Hélst svo alla tíð með-
an Ragnheiður var á Mosvöllum. Þau
Ólafúr bjuggu í félagi við foreldra
hennar. Ólafur hafði smitast af berkl-
um og 1947-48 var hann á Vífilsstöð-
um. Þótti þá hentugra að hann finndi
sér aðra vinnu en búskapinn. Því fluttu
þau hjón til Reykjavíkur haustið 1948.
Komst Ólafúr fljótlega í starf hjá Olíu-
verslun íslands og hélt því starfsævi
sína á enda.
Foreldrar Ragnheiðar áttu bæði systk-
inaböm sem misstu feður sína meðan
þau vom í bemsku, sum þeirra bama
áttu hjá þeim skjól um hríð og raunar
vom þar fleiri böm. Það var einkenni
þeirra mæðgna að þær vom elskar að
smábömum. En Ragnheiður var mild
og Ijúf við krakka og unglinga á öllum
aldri, nutu þess allir sem náðu tíl
hennar. Gildir það einu um þau böm
sem heima áttu í hinum bænum. Hún
hafði það skaplyndi og hjartalag og fra
henni stafaði yl og birtu.
Meðan þær systur vom heimasætur
fannst okkur að það hefði áhrif á svip-
mót sveitarinnar. Okkur fannst að
Guðmundur Bjamason hefði lög að
mæla þegar hann sagði við granna
sinn: „Þú líkist mér í því að eiga falleg-
ar dætur." Æsku systkinanna minn-
umst við þó langt sé um liðið.
Þau Ólafur og Ragnheiður eiga þrjú
böm á lífi. Þau em Valdimar flugum-
ferðarstjóri, Ingileif húsfreyja á Mýri í
Bárðardal, þar sem nú kallast Bólstað-
ur, og Gestur arkitekt. Kristján sonur
þeirra dó ungur.
Ólafúr Hjálmarsson lést haustið 1986.
Þangað til annaðist Ragnheiður hann
og heimili þeirra. Að því loknu fannst
henni sem hlutverki sínu væri lokið
enda gengu kraftar hennar tíl þurrðar.
Síðustu misserin naut hún mjög um-
hyggju Valdimars sonar síns. Síðustu
mánuðina var hún í Sunnuhlíð í Kópa-
vogi. Hún var södd lífdaga en fylgdist
með því sem gerðisL Fáar vikur em nú
síðan Valdimar leiddi hana tíl kirkju
þar sem mágur hennar var kvaddur.
Þar heilsaði hún frændum og vinum af
sömu hlýju og áður og gladdist við að
sjá þá heila á húfi. Enn var hún söm og
áður.
H.Kr.
Kvöld-, nætur- og helgldagavarsla apóteka I
Reykjavik 12.-18. apríl er I Ingólfsapóteki og
Lyflabergi, Broiðholtí. Það apótek sem fyrr er
nefnt annast eitt vörsluna frá kl. 2200 að kvöldi
til kl. 9.00 að morgni virka daga en kl. 22.00 á
sunnudögum. Upplýsingar um læknis- og iyfja-
þjónustu eru gefnar f sfma 18888.
NeyðarvaktTannlæknafélags Islands
er starfrækt um helgar og á stórhátlðum. Sim-
svari 681041.
Hafnarfjörðun Hafnaríjarðar apótek og Norð-
urbæjar apótek eru opin á virkum dögum frá
kl. 9.00-18.30 og til skiptis annan hvern laug-
ardag kl. 10.00-13.00 og sunnudag kl. 10.00-
12.00. Upplýsingar I slmsvara nr. 51600.
Akureyrí: Akureyrar apótek og Stjömu apótek
eru opin virka daga á opnunartíma búða. Apó-
tekin skiptast á slna vikuna hvort að sinna
kvöld-, nætur- og helgidagavörslu. Á kvöldin er
opiö I þvi apóteki sem sór um þessa vörslu, til
kl. 19.00. Á helgidögum er opiö frá kl. 11.00-
12.00 og 20.00-21.00. Á öðrum tlmum er lyfja-
fræðingur á bakvakt. Upplýsingar ern gefnar I
slma 22445.
Apótek Keflavfkur Opið virka daga frá k. 9.00-
19.00. Laugardaga, helgidaga og almenna frl-
daga kl. 10.00-12.00.
Apótek Vestmannaeyja: Opið virka daga frá kl.
8.00-18.00. Lokað I hádeginu milli kl. 12.30-
14.00.
Selfbss: Selfoss apótek er opið til kl. 18.30.
Opið er á laugardögum og sunnudögum kl.
10.00-12.00.
Akranes: Apótek bæjarins eropið virka daga til
kl. 18.30. Opið er á laugardögum kl. 10.00-
13.00 og sunnudögum kl. 13.00-14.00.
Garðabær Apótekið er opið rúmhelga daga kl.
9.00-18.30, en laugardaga kl. 11.00-14.00.
Læknavakt

%'<rí r/ iJi Mki sis 1 i M C''w'<i?S,
Læknavakt fyrir Reykjavík, Seltjamames og
Kópavog er I Heilsuvemdarstöð Reykjavikur alla
virka daga frá kl. 17.00 til 08.00 og á laugardög-
um og helgidögum allan sólarhringinn.
Á Seltjamamosi er læknavakt á kvöldin kl.
20.00-21.00og laugard. kl. 10.00-11.00. Lokaðá
sunnudögum.
Vitjanabeiðnir, simaráöleggingar og tlmapant-
anir I sima 21230. Borgarspftalinn vakt frá kl. 08-
17 alla virka daga fyrir fólk sem ekki-
hefur heimilislækni eða nær ekki til hans (slmi
696600) en slysa- og sjúkravakt (Slysadeild)
sinnir slösuöum og skyndiveikum allan sólar-
hringinn (sími 81200). Nánari upplýsingar um
lyfjabúöir og læknaþjónustu erugefnar I slm-
svara 18888.
Ónæmlsaðgerðir fyrir fulloröna gegn mænusótt
fara fram á Heilsuvemdarstöð Reykjavíkur á
þriðjudögum kl. 16.00-17.00. Fólk hafi með sér
ónæmissklrteini.
Seltjamames: Opið er hjá Tannlæknastofunni
Eiðistorgi 15 virka daga kl. 08.00-17.00 og
20.00- 21.00, laugardaga kl. 10.00-11.00. Slmi
612070.
Garðabær Heilsugæslustöðin Garöaflöt 16-18
er opin 8.00-17.00, slmi 656066. Læknavakt er I
sima 51100.
Hafnarfjörðun Heilsugæsla Hafnarfjarðar,
Strandgötu 8-10 er opin virka daga kl. 8.00-
17.00, slmi 53722. Læknavakt slmi 51100.
Kópavogur Heilsugæslan er opin 8.00-18.00
virka daga. Slmi 40400.
Keflavflc Neyðarþjónusta er alian sólarhringinn á
Heilsugæslustöð Suðumesja. Simi: 14000.
Sálræn vandamál: Sálfræðistöðin: Ráðgjöf I sál-
fræðilegum efnum. Sími 687075.
Landspítalinn: Alladaga kl. 15 til 16 og kl. 19 til
kl. 20.00. Kvennadeildin: kl. 19.30-20.00.
Sængurkvennadeild: Alla daga vikunnar kl. 15-
16. Heimsóknartlml fyrir feður kl. 19.30-20.30.
Bamaspltali Hringsins: Kl. 13-19 alla daga.
Öidmnariækningadeild Landspitalans Hátúni
10B: Kl. 14-20 og eftir samkomulagi. - Landa-
kotsspitali: Alla virka kl. 15 til kl. 16 og kl. 18.30
til 19.00. Bamadeild 16-17. Heimsóknartlmi
annarra en foreldra kl. 16-17 daglega. - Botg-
arspitalinn I Fossvogl: Mánudaga til föstudaga
kl. 18.30 til 19.30 og eftir samkomulagi. Á laug-
ardögum og sunnudögum kl. 15-18.
Hafnarbúðir Alla daga kl. 14 til kl. 17. - Hvíta-
bandið, hjúkrunardeild: Heimsóknartími frjáls
alla daga. Grensásdeild: Mánudaga ti föstu-
daga kl. 16-19.30. - Laugardaga og sunnu-
daga kl. 14- 19.30. - Hellsuvemdarstöðin: Kl.
14 til kl. 19. - Fæðingarheimill Reykjavikur: Alla
daga kl. 15.30 til kl. 16.30. - Neppsspitali: Alla
daga kl. 15.30 tilkl. 16ogkl. 18.30 til kl. 19.30.
- Flókadelld: Alla daga kl. 15.30 til kl. 17. Kópa-
vogshælið: Eftir umtali og kl. 15 til kl. 17 á
helgidögum. - Vifilsstaðaspitall: Heimsóknar-
tími daglega kl. 15-16 og kl. 19.30-20. - St
Jósepsspitall Hafnarflrði: Alla daga kl. 15-16
og 19-19.30.
Sunnuhlið hjúkmnarheimili i Kópavogi: Heim-
sóknartími kl. 14-20 og eftir samkomulagi.
Sjúkrahús Keflavfkuriæknlshéraðs og heilsu-
gæslustöðvar: Vaktþjónusta allan sólarhring-
inn. Simi 14000. Keflavfk-sjúkrahúsið: Heim-
sóknartlmi virka daga kl. 18.30-19.30. Um
helgar og á hátlðum: Kl. 15.00-16.00 og 19.00-
19.30. Akureyri- sjúkrahúsið: Heimsóknartlml
alla daga kl. 15.30-16.00 og 19.00-20.00. Á
barnadeild og hjúkrunardeild aldraðra Sel 1:
Kl. 14.00-19.00. Slysavarðsstofuslmi frá kl.
22.00- 8.00, slmi 22209. Sjúkrahús Akraness:
Heimsóknartími Sjúkrahúss Akraness er alla
daga kl. 15.30-16.00 og kl. 19.00-19.30.
Reykjavfk: Seltjamames: Lögreglan slmi
611166, slökkviliö og sjúkrabifreið simi 11100.
Kópavogun Lögreglan simi 41200, slökkvilið
og sjúkrabifreiö simi 11100.
Hafnarflörðun Lögreglan slmi 51166, slökkvilið
og sjúkrabifreiö sími 51100.
Keflavfk: Lögreglan simi 15500, slökkviliö og
sjúkrabill simi 12222, sjúkrahús 14000, 11401
og 11138.
Vestmanneyjan Lögreglan, simi 11666,
slökkviliö sími 12222 og sjúkrahúsið slmi
11955.
Akureyri: Lögreglan simar 23222, 23223 og
23224, slökkviliö og sjúkrabifreiö simi 22222.
Isaljörtur: Lögreglan slmi 4222, slökkvilið sími
3300, brunasimi og sjúkrabifreið slmi 3333.
’-N