Morgunblaðið - 15.01.2008, Blaðsíða 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 15. JANÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Það er lán að hafa
fengið að kynnast
Hilmari Kristjáns-
syni. Hann var á
margan hátt einstakur maður. Ég
vann mjög náið með honum á ár-
unum 1983 til 1986. Þá var Hilmar
oddviti sveitarstjórnar á Blönduósi
en ég sveitarstjóri. Það var einstak-
lega skemmtilegt tímabil. Það var
mikill uppgangur á Blönduósi á
þessum tíma og ég fullyrði að þar
átti Hilmar stærstan þátt. Honum
þótti afar vænt um Blönduós og
vildi veg bæjarins sem mestan. Það
var margt í gangi á þessum árum.
Og alls staðar var Hilmar í forystu
beint eða óbeint.
Það gekk oft mikið á og stundum
hvessti hressilega á milli okkar.
Mér er sérstaklega minnisstætt
fyrsta skiptið sem við rifumst af al-
vöru, fljótlega eftir að ég tók til
starfa. Þá féllu svo stór orð á báða
bóga að ég var viss um að starfi
mínu sem sveitarstjóra væri lokið.
Hávaðinn í okkur var raunar svo
mikill að tæknifræðingur hreppsins
sá ástæðu til að vísa þeim sem
staddir voru á skrifstofum hrepps-
ins út og læsa svo ekki heyrðist til
okkar. Ég gerði því ferð mína út í
Stíganda strax morguninn eftir til
að ganga frá málum. En þangað
komst ég ekki því á móts við Kaup-
félagið kom Hilmar á siglingu á
Volvonum á móti mér og stoppuð-
um við því á bílastæðinu við Bún-
aðarbankann. Þar gerðum við málin
upp okkar á milli og ákváðum að
segja hvor öðrum það sem okkur
byggi í brjósti umbúðalaust en láta
það á engan hátt hafa áhrif á sam-
starf okkar að öðru leyti. Við deild-
um oft hressilega eftir þetta en virt-
um alltaf samkomulag okkar.
Og ég átti eftir að kynnast því vel
hvílíkur mannkostamaður Hilmar
var. Hann var vissulega mikill
skapmaður, hafði ákveðnar skoðan-
ir á mönnum og málefnum, og lét
þær umbúðalaust í ljósi þegar svo
bar undir. En hann var líka rétt-
Hilmar Kristjánsson
✝ Hilmar Krist-jánsson fæddist
í Borgarnesi 16. maí
1948. Hann lést á
Heilbrigðisstofn-
uninni á Blönduósi
1. janúar síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá
Blönduóskirkju 12.
janúar.
sýnn og gat viður-
kennt ef hann hafði
rangt fyrir sér. Þau
ár sem við störfuðum
saman varð ég þess
aldrei var að hann
hallaði viljandi á
nokkra manneskju.
Hann lagði áherslu á
að rétta þeim hjálpar-
hönd sem minna
máttu sín eða höfðu
farið halloka í lífinu.
Það var gaman að
vinna með Hilmari og
fleirum að framfara-
málum Blönduósinga og ekki síst
eru ógleymanlegar ferðir sem við
fórum með Kára Snorrasyni í Sæ-
rúnu þegar verið var að semja um
kaup á rækjutogaranum Nökkva á
Akureyri. Raunar var Hilmar vak-
inn og sofinn með hugann við það
sem mátti verða Blönduósi til heilla.
Á þeim tíma sem við störfuðum
saman mynduðust traust vináttu-
bönd á milli okkar. Ég verð æv-
inlega þakklátur fyrir það, en líka
fyrir að hafa fengið að kynnast
Vallý eiginkonu hans. Það hvernig
hún hefur staðið við hlið Hilmars,
alla tíð, en ekki síst eftir að hann
veiktist er aðdáunarvert. Það hafa
börnin hans líka gert. Hafi eitthvað
getað létt honum lífið í erfiðum
veikindum þá var að finna vænt-
umþykju og ástúð fjölskyldunnar.
Nú, þegar vegferð Hilmars meðal
okkar er lokið og hann hefur lagt af
stað til þess ljóss sem skærast skín
þá bið ég algóðan Guð að halda
verndarhendi sinni yfir honum.
Vallý, börnum og öðrum aðstand-
endum sendum við Ágústa innileg-
ar samúðarkveðjur.
Snorri Björn Sigurðsson.
Fallinn er frá langt um aldur
fram Hilmar Kristjánsson á
Blönduósi. Hilmar var einn aðaleig-
andi Stíganda ehf. á Blönduósi en
ég hef verið endurskoðandi þess fé-
lags um árabil.
Hilmar var þessi óumdeildi leið-
togi og sást það hvar sem hann fór.
Hann var mikill rekstrarmaður og
rak Stíganda af dugnaði og fram-
sýni, hafði sjálfur verið þar í öllum
störfum og þekkti manna best hvað
til þurfti til að verk skiluðu hagnaði
og að félagið dafnaði. Stígandi var
og er skipaður einvalaliði manna
sem hafa unnið saman lengi og eiga
það sameiginlegt að leggja allt sitt í
gott handverk, hvort sem verkefnið
er Blönduvirkjun, kirkjubygging
eða móttökuborð. Er leitun að tré-
smiðju sem skilar fágaðri vinnu en
þessi hópur og Hilmar dreif þessa
starfsemi áfram af miklu harðfylgi
og var þar fremstur meðal jafn-
ingja.
Það var alltaf hressandi að hitta
Hilmar, hann var vel inni í öllum
málum og hafði skoðanir á öllu.
Hann fylgdist vel með pólitík og
landsmálum, talaði máli lands-
byggðarinnar, var vel inni í efna-
hagsmálum og var oft fróðlegt að
spá með honum í spilin um hvað
væri framundan í þjóðfélaginu. Var
hann oftar en ekki sannspár um
þróun og framvindu næstu mánaða.
Hilmar var mikill keppnismaður
og man ég að eitt árið að loknu upp-
gjöri var niðurstaða ársins snöggt-
um verri en hann hefði kosið. Sór
hann þess eið að betri tölur yrðu að
ári og nefndi nokkuð hressilega
hagnaðartölu sem vinna skyldi upp
verra árið. Var svo hamast í eitt ár
og rekið vel á eftir og get ég ímynd-
að mér að betra hafi verið fyrir
hlutaðeigendur að fylgja foringjan-
um fast eftir það árið. Að ári kom
svo í ljós að allt stóð sem stafur á
bók, félagið með rífandi hagnað og
minn maður ánægður með árang-
urinn. Sama kapp sýndi hann í öfl-
un verkefna en þau voru sótt jafnt í
höfuðstaðinn sem annað.
Með Hilmari er fallinn góður
drengur og góður vinur. Verður
þess sárt saknað að geta ekki tekið
upp símann og fengið nokkrar góð-
ar innspýtingar frá landsbyggðinni
um menn og málefni. Jafnframt
mun verða saknað góðra stunda
með þeim félögunum á skrifstofu
Stíganda en þar var mörg gaman-
sagan sögð eða vísa látin fjúka.
Eftirlifandi eiginkonu og fjöl-
skyldu sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Bjarki Júlíusson.
Hilmar Kristjáns, vinur og sam-
ferðamaður í áratugi er kallaður til
annarrar víddar og fátt er um orð
við leiðaskil. En minningar um sam-
skipti og samstarf leita á hugann,
þær eru geymdar og fæstar ætlaðar
öðrum. Hæst ber mynd um heil-
steyptan mann, sem unni fjölskyldu
sinni og byggðarlagi og vildi hag
hvortveggja sem mestan. Hilmar
helgaði Trésmiðjunni Stíganda
starfskrafta sína. Þar í húsi fæddist
hann, óx úr grasi og þar var vinnu-
staður hans og aðalstarfsvettvang-
ur alla ævi. Hann tók virkan þátt í
félagsmálum samfélagsins, þar sem
Elsku afi, það er
skrítið að hugsa til
þess að þú sért farinn frá okkur.
Þegar okkur bárust fréttirnar um
að þú hefðir yfirgefið þennan heim
helltist yfir okkur sorgin. Eftir
stutta stund gerðum við okkur þó
grein fyrir því að það væri sjálfs-
elskt af okkur að gráta afa okkar
sem hafði átt í veikindum í tölu-
verðan tíma og var tilbúinn að fara.
Við efuðumst heldur ekki um að
þú værir að skemmta þér með okk-
ur á Karíbahafinu þar sem við
dvöldum um jólin.
Með þér eigum við aðeins góðar
minningar. Skemmtilegu heim-
sóknirnar til þín á Hrafnistu, versl-
unarferðir í Kringluna sem enduðu
alltaf með smáspjalli á kaffihúsi og
margar fleiri. Okkur leið alltaf vel
nálægt þér.
Megi Guð blessa þig og vera með
Sigfús Ingimundarson
✝ Sigfús Ingi-mundarson
fæddist í Borgar-
holti í Stokkseyrar-
hreppi 8. júlí 1922.
Hann lést á Hrafn-
istu í Hafnarfirði
22. desember síð-
astliðinn og var
jarðsunginn frá
Fríkirkjunni á
Hafnarfirði 11. jan-
úar.
ömmu á þessum erf-
iðu tímum.
Þínar afastelpur,
Barbara og
Birgitta.
Á mínum verstu
gelgjuárum kom Sig-
fús inn í líf mitt og ég
var svo sannarlega
ekki sátt. Ég hugsaði
og sagði margt ljótt
en við höfum fyrir
löngu gert það upp.
Hann, sem var faðir
þessa stóra drengjahóps, hefði ekki
getað hagað betur okkar samskipt-
um. Því það var erfitt að vera pirr-
aður við þann sem sýnir bara
elskulegheit og þolinmæði. Ég man
ekki eftir að nokkurn tímann hafi
hann sagt við mig styggðaryrði eða
mér sárnað við hann.
Við hefðum eiginlega átt að
skrifa saman bók. Hann um það
hvernig stjúpfeður unglingsstúlkna
eiga að taka á gelgjuköstum og ég
kaflann um það hvernig gelgjur
eiga ekki að haga sér.
Hann var hrjúfur að utan en þeir
sem best þekktu hann vissu þó að
þannig var hann vissulega ekki.
Hann var vel lesinn, gjafmildur,
handverksmaður mikill og eigum
við aðstandendur hans marga fal-
lega muni. Með Sigfúsi fer mikil
viska um íslenskt handverk og
smíðar. Hann var stríðinn, þrjósk-
ur, minnugri en flestir og dæmi um
það var þegar við spiluðum Trivial
P. spurningaspilið og Sigfús hafði
ekki svarað einni spurningu rangt,
þegar loksins kom að því. Hann
sagði ákveðinn að um prentvillu
væri að ræða í svörunum og við
hlógum að því. Komumst við svo
fljótlega að því að þarna hafði hann
haft rétt fyrir sér eins og í flestu
öðru.
Húmornum tapaði hann ekki þó
að veikindin undanfarin ár hafi ver-
ið erfið. Eftir að hafa farið í augn-
aðgerð gat hann lesið og las mikið.
Grínaðist hann með það að það
væri líka gott að vera orðinn gam-
all og gleyminn því þá gæti hann
lesið sömu bækurnar aftur og aft-
ur. Eins og flestum fannst honum
harðfiskur mjög góður, ekki var nú
verra ef hann lyktaði illa því þá
fékk hann hörð viðbrögð frá stúlk-
unum á Hrafnistu. Fannst honum
það ekki leiðinlegt. Þær voru dug-
legar að stríða honum og hann lík-
lega enn duglegri við að stríða
þeim. Þar leið honum vel. Eiga þær
þakkir skildar fyrir öll elskuleg-
heitin og góða umönnun.
Mamma á erfiðar stundir fram-
undan og ég veit að Sigfús hafði
miklar áhyggjur. Ég er þakklát
fyrir að vita að með honum átti
mamma sín bestu ár. Þau hefðu svo
sannarlega átt að verða miklu
fleiri.
Með þökkum fyrir allt.
Bára.
✝
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
KLARA SIGURGEIRSDÓTTIR,
Asparfelli 8,
lést á Landspítalanum laugardaginn 5. janúar
2008.
Útför hennar fer fram frá Fella- og Hólakirkju
miðvikudaginn 16. janúar kl. 13.00.
Þorkell Sigurlaugsson, Kristín Helga Vignisdóttir,
Ester Rós Gústavsdóttir,
Sæunn Björk Þorkelsdóttir,
Sigurlaugur Þorkelsson
og barnabörn.
✝
Ástkær bróðir okkar, mágur og frændi,
HALLDÓR KRISTJÁNSSON KJARTANSSON,
varð bráðkvaddur á heimili sínu.
Jarðarförin auglýst síðar.
Edda Birna Gústafsson, Magnús Gústafsson,
Birna Gústafsson,
Björn Kristjánsson Kjartansson,
Áslaug H. Kjartansson, Björn Björnsson
og fjölskylda.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGTRYGGUR ÞÓRHALLSSON,
Kleppsvegi 62,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi sunnudaginn
13. janúar.
Bryndís Bjarnadóttir,
Þórhallur Sigtryggsson, Sesselja Valtýsdóttir,
Bjarni Sigtryggsson,
Sigtryggur Sigtryggsson, Hallgerður Gunnarsdóttir,
Þórdís Ósk Sigtryggsdóttir, Davíð Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Bróðir okkar,
HALLDÓR SVEINBJARNARSON
frá Ísafirði,
Austurströnd 8,
Seltjarnarnesi,
lést á deild L-4, Landakoti, föstudaginn 11. janúar.
Sigríður Sveinbjarnardóttir,
Jóhanna Sveinbjarnardóttir.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
LILJA HALLDÓRSDÓTTIR,
Höfðagrund 25,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness sunnudaginn 13. janúar.
Ólafur Ólafsson,
Halldór Ólafsson, Guðlaug Sigurjónsdóttir,
Jóhannes S. Ólafsson, Herdís H. Þórðardóttir,
Ólafur Ólafsson, Ingiríður B. Kristjánsdóttir,
Þráinn Ólafsson, Helga Jóna Ársælsdóttir,
Lárus Þór Ólafsson, Valgerður Sveinbjörnsdóttir,
Steinunn H. Ólafsdóttir, Halldór Hauksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
HULDA BJÖRNSDÓTTIR,
Gnúpi,
Grindavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja laugardag-
inn 12. janúar.
Tómas Þorvaldsson,
Eiríkur Tómasson,
Gunnar Tómasson,
Stefán Þorvaldur Tómasson,
Gerður Sigríður Tómasdóttir.